¹My son, pay attention to my wisdom. Turn your ear to my understanding:

¹Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;

²that you may maintain discretion, that your lips may preserve knowledge.

²Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.

³For the lips of an adulteress drip honey. Her mouth is smoother than oil,

³Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.

⁴But in the end she is as bitter as wormwood, and as sharp as a two-edged sword.

⁴Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.

⁵Her feet go down to death. Her steps lead straight to Sheol Sheol is the place of the dead. .

⁵Haar voeten dalen naar den dood, haar treden houden de hel vast.

⁶She gives no thought to the way of life. Her ways are crooked, and she doesn’t know it.

⁶Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.

⁷Now therefore, my sons, listen to me. Don’t depart from the words of my mouth.

⁷Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.

⁸Remove your way far from her. Don’t come near the door of her house,

⁸Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;

⁹lest you give your honor to others, and your years to the cruel one;

⁹Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;

¹⁰lest strangers feast on your wealth, and your labors enrich another man’s house.

¹⁰Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;

¹¹You will groan at your latter end, when your flesh and your body are consumed,

¹¹En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;

¹²and say, “How I have hated instruction, and my heart despised reproof;

¹²En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!

¹³neither have I obeyed the voice of my teachers, nor turned my ear to those who instructed me!

¹³En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!

¹⁴I have come to the brink of utter ruin, in the midst of the gathered assembly.”

¹⁴Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!

¹⁵Drink water out of your own cistern, running water out of your own well.

¹⁵Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;

¹⁶Should your springs overflow in the streets, streams of water in the public squares?

¹⁶Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;

¹⁷Let them be for yourself alone, not for strangers with you.

¹⁷Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.

¹⁸Let your spring be blessed. Rejoice in the wife of your youth.

¹⁸Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;

¹⁹A loving doe and a graceful deer— let her breasts satisfy you at all times. Be captivated always with her love.

¹⁹Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.

²⁰For why should you, my son, be captivated with an adulteress? Why embrace the bosom of another?

²⁰En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?

²¹For the ways of man are before the eyes of Yahweh. He examines all his paths.

²¹Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.

²²The evil deeds of the wicked ensnare him. The cords of his sin hold him firmly.

²²Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.

²³He will die for lack of instruction. In the greatness of his folly, he will go astray.

²³Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.