¹It happened on one of those days, as he was teaching the people in the temple and preaching the Good News, that the TR adds “chief” priests and scribes came to him with the elders.

¹Dhe në një nga ato ditë ndodhi që, ndërsa ai po mësonte popullin në tempull dhe predikonte ungjillin, erdhën krerët e priftërinjve dhe skribët bashkë me pleqtë,

²They asked him, “Tell us: by what authority do you do these things? Or who is giving you this authority?”

²dhe i thanë: ''Na trego me ç'autoritet i bën këto gjëra; ose kush është ai që ta dha ty këtë pushtet?''.

³He answered them, “I also will ask you one question. Tell me:

³Dhe ai duke u përgjigjur, u tha atyre: ''Edhe unë do t'ju pyes një gjë dhe ju m'u përgjigjni:

⁴ the baptism of John, was it from heaven, or from men?”

⁴Pagëzimi i Gjonit vinte nga qielli apo nga njerëzit?''.

⁵They reasoned with themselves, saying, “If we say, ‘From heaven,’ he will say, ‘Why didn’t you believe him?’

⁵Dhe ata arsyetonin në mes tyre duke thënë: ''Po të themi prej qiellit, ai do të na thotë: "Atëherë përse nuk i besuat?".

⁶But if we say, ‘From men,’ all the people will stone us, for they are persuaded that John was a prophet.”

⁶Kurse po t'i themi prej njerëzve, gjithë populli do të na vrasë me gurë, sepse ai është i bindur se Gjoni ishte një profet''.

⁷They answered that they didn’t know where it was from.

⁷Prandaj u përgjigjen se nuk dinin nga vinte.

⁸Jesus said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”

⁸Atëherë Jezusi u tha atyre: ''As unë nuk po ju them me ç'pushtet i bëj këto gjëra''.

⁹He began to tell the people this parable. “A NU (in brackets) and TR add “certain” man planted a vineyard, and rented it out to some farmers, and went into another country for a long time.

⁹Pastaj filloi t'i tregojë popullit këtë shëmbëlltyrë: ''Një njeri mbolli një vresht, ua besoi disa vreshtarëve dhe iku larg për një kohë të gjatë.

¹⁰ At the proper season, he sent a servant to the farmers to collect his share of the fruit of the vineyard. But the farmers beat him, and sent him away empty.

¹⁰Në kohën e të vjelave, dërgoi një shërbëtor tek ata vreshtarë që t'i jepnin pjesën e vet nga prodhimi i vreshtit; por vreshtarët e rrahën atë dhe e kthyen duarbosh.

¹¹ He sent yet another servant, and they also beat him, and treated him shamefully, and sent him away empty.

¹¹Ai dërgoi përsëri një shërbëtor tjetër; por ata, pasi e rrahën dhe e shanë edhe atë, e kthyen duarbosh.

¹² He sent yet a third, and they also wounded him, and threw him out.

¹²Ai dërgoi edhe një të tretë, por ata e plagosën edhe atë dhe e përzunë.

¹³ The lord of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my beloved son. It may be that seeing him, they will respect him.’

¹³Atëherë i zoti i vreshtit tha: "Çfarë duhet të bëj? Do të dërgoj djalin tim të dashur. Ndoshta, duke e parë atë, do ta respektojnë!".

¹⁴ “But when the farmers saw him, they reasoned among themselves, saying, ‘This is the heir. Come, let’s kill him, that the inheritance may be ours.’

¹⁴Por vreshtarët, kur e panë, thanë midis tyre: "Ky është trashëgimtari; ejani e ta vrasim që trashëgimia të na mbetet neve".

¹⁵ They threw him out of the vineyard, and killed him. What therefore will the lord of the vineyard do to them?

¹⁵Kështu e nxorën jashtë vreshtit dhe e vranë. Ç'do t'u bëjë, pra, këtyre, i zoti i vreshtit?

¹⁶ He will come and destroy these farmers, and will give the vineyard to others.” When they heard it, they said, “May it never be!”

¹⁶Ai do të vijë, do t'i vrasë ata vreshtarë dhe do t'ua japë vreshtin të tjerëve''. Por ata, kur e dëgjuan këtë, thanë: ''Kështu mos qoftë''.

¹⁷But he looked at them, and said, “Then what is this that is written, ‘The stone which the builders rejected, the same was made the chief cornerstone?’ Psalm 118:22

¹⁷Atëherë Jezusi, duke i shikuar në fytyrë, tha: ''Ç'është, pra, ajo që është shkruar: "Guri që ndërtuesit e kanë hedhur poshtë u bë guri i qoshes"?

¹⁸ Everyone who falls on that stone will be broken to pieces, but it will crush whomever it falls on to dust.”

¹⁸Kushdo që do të bjerë mbi këtë gur do të bëhet copë-copë, dhe ai mbi të cilin do të bjerë guri, do të dërrmohet''.

¹⁹The chief priests and the scribes sought to lay hands on him that very hour, but they feared the people—for they knew he had spoken this parable against them.

¹⁹Në këtë moment, krerët e priftërinjve dhe skribët kërkuan të vënë dorë në të, sepse e morën vesh se ai e kishte treguar atë shëmbëlltyrë për ata, por kishin frikë nga populli.

²⁰They watched him, and sent out spies, who pretended to be righteous, that they might trap him in something he said, so as to deliver him up to the power and authority of the governor.

²⁰Ata e përgjonin me kujdes dhe i dërguan disa spiunë të cilët, duke u paraqitur si njerëz të drejtë, ta zinin në gabim në ndonjë ligjëratë dhe pastaj t'ia dorëzonin pushtetit dhe autoritetit të guvernatorit.

²¹They asked him, “Teacher, we know that you say and teach what is right, and aren’t partial to anyone, but truly teach the way of God.

²¹Këta e pyetën duke thënë: ''Mësues ne e dimë se ti flet dhe mëson drejt dhe që nuk je aspak i anshëm, por mëson rrugën e Perëndisë në të vërtetë.

²²Is it lawful for us to pay taxes to Caesar, or not?”

²²A është e lejueshme për ne t'i paguajmë taksë Cezarit apo jo?''.

²³But he perceived their craftiness, and said to them, “Why do you test me?

²³Por ai, duke e kuptuar ligësinë e tyre, u tha atyre: ''Përse më provokoni?

²⁴ Show me a denarius. Whose image and inscription are on it?” They answered, “Caesar’s.”

²⁴Më tregoni një denar: e kujt është fytyra dhe mbishkrimi që ka?''. Dhe ata, duke përgjigjur, thanë: ''E Cezarit''.

²⁵He said to them, “Then give to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.”

²⁵Atëherë ai u tha atyre: ''I jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë''.

²⁶They weren’t able to trap him in his words before the people. They marveled at his answer, and were silent.

²⁶Dhe nuk mundën ta zënë në gabim në ligjëratën e tij përpara popullit dhe, të habitur nga përgjigjja e tij, heshtën.

²⁷Some of the Sadducees came to him, those who deny that there is a resurrection.

²⁷Pastaj iu afruan disa saducej, të cilët mohojnë se ka ringjallje, dhe e pyetën,

²⁸They asked him, “Teacher, Moses wrote to us that if a man’s brother dies having a wife, and he is childless, his brother should take the wife, and raise up children for his brother.

²⁸duke thënë: ''Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vëllai i dikujt vdes kishte grua dhe vdiq pa lënë fëmijë, i vëllai ta marrë gruan e tij dhe t'i ngjallë pasardhës vëllait të vet.

²⁹There were therefore seven brothers. The first took a wife, and died childless.

²⁹Tashti, ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.

³⁰The second took her as wife, and he died childless.

³⁰I dyti e mori për grua dhe vdiq edhe ai pa lënë fëmijë.

³¹The third took her, and likewise the seven all left no children, and died.

³¹E mori pastaj i treti; dhe kështu që të shtatë vdiqën pa lënë fëmijë.

³²Afterward the woman also died.

³²Dhe pas tyre vdiq edhe gruaja.

³³Therefore in the resurrection whose wife of them will she be? For the seven had her as a wife.”

³³Atëherë, në ringjallje, e kujt do të jetë grua? Sepse që të shtatë e patën grua''.

³⁴Jesus said to them, “The children of this age marry, and are given in marriage.

³⁴Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: ''Bijtë e kësaj bote martohen dhe martojnë;

³⁵ But those who are considered worthy to attain to that age and the resurrection from the dead, neither marry, nor are given in marriage.

³⁵por ata që do të gjenden të denjë të kenë pjesë në botën tjetër dhe në ringjalljen e të vdekurve, nuk martohen dhe nuk martojnë;

³⁶ For they can’t die any more, for they are like the angels, and are children of God, being children of the resurrection.

³⁶ata as nuk mund të vdesin më, sepse janë si engjëjt dhe janë bij të Perëndisë, duke qenë bij të ringjalljes.

³⁷ But that the dead are raised, even Moses showed at the bush, when he called the Lord ‘The God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob.’ Exodus 3:6

³⁷Dhe se të vdekurit do të ringjallen, e ka deklaruar vetë Moisiu në pjesën e ferrishtes, kur e quan Zot, Perëndinë e Abrahamit, Perëndinë e Isakut dhe Perëndinë e Jakobit.

³⁸ Now he is not the God of the dead, but of the living, for all are alive to him.”

³⁸Ai nuk është perëndi i të vdekurve, por i të gjallëve, sepse të gjithë jetojnë për të''.

³⁹Some of the scribes answered, “Teacher, you speak well.”

³⁹Atëherë disa skribë morën fjalën dhe thanë: ''Mësues, mirë fole''.

⁴⁰They didn’t dare to ask him any more questions.

⁴⁰Dhe nuk guxuan më t'i bëjnë asnjë pyetje.

⁴¹He said to them, “Why do they say that the Christ is David’s son?

⁴¹Dhe ai i tha atyre: ''Vallë, si thonë se Krishti është Bir i Davidit?

⁴² David himself says in the book of Psalms, ‘The Lord said to my Lord, “Sit at my right hand,

⁴²Vetë Davidi, në librin e Psalmeve, thotë: "Zoti i tha Zotit tim: Ulu në të djathtën time,

⁴³ until I make your enemies the footstool of your feet.”’ Psalm 110:1

⁴³derisa unë t'i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua".

⁴⁴ “David therefore calls him Lord, so how is he his son?”

⁴⁴Davidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë bir i tij?''.

⁴⁵In the hearing of all the people, he said to his disciples,

⁴⁵Dhe, ndërsa gjithë populli po e dëgjonte, ai u tha dishepujve të vet:

⁴⁶ “Beware of the scribes, who like to walk in long robes, and love greetings in the marketplaces, the best seats in the synagogues, and the best places at feasts;

⁴⁶''Ruhuni nga skribët, të cilët shëtisin me kënaqësi me rroba të gjata, duan t'i përshëndesin nëpër sheshe, të jenë në vendet e para në sinagoga dhe në kryet e vendit nëpër gosti;

⁴⁷ who devour widows’ houses, and for a pretense make long prayers: these will receive greater condemnation.”

⁴⁷ata gllabërojnë shtëpitë e te vejave dhe, për t'u dukur, bëjnë lutje të gjata. Ata do të marrin një dënim më të rëndë''.