1Then Job answered,
1Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2“How long will you torment me, and crush me with words?
2Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3You have reproached me ten times. You aren’t ashamed that you attack me.
3Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4If it is true that I have erred, my error remains with myself.
4At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5If indeed you will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach;
5Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6know now that God has subverted me, and has surrounded me with his net.
6Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7“Behold, I cry out of wrong, but I am not heard. I cry for help, but there is no justice.
7Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8He has walled up my way so that I can’t pass, and has set darkness in my paths.
8Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9He has stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
9Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10He has broken me down on every side, and I am gone. My hope he has plucked up like a tree.
10Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11He has also kindled his wrath against me. He counts me among his adversaries.
11Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12His troops come on together, build a siege ramp against me, and encamp around my tent.
12Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13“He has put my brothers far from me. My acquaintances are wholly estranged from me.
13Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14My relatives have gone away. My familiar friends have forgotten me.
14Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15Those who dwell in my house, and my maids, count me for a stranger. I am an alien in their sight.
15Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16I call to my servant, and he gives me no answer. I beg him with my mouth.
16Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17My breath is offensive to my wife. I am loathsome to the children of my own mother.
17Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18Even young children despise me. If I arise, they speak against me.
18Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19All my familiar friends abhor me. They whom I loved have turned against me.
19Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20My bones stick to my skin and to my flesh. I have escaped by the skin of my teeth.
20Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21“Have pity on me, have pity on me, you my friends; for the hand of God has touched me.
21Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22Why do you persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
22Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23“Oh that my words were now written! Oh that they were inscribed in a book!
23Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24That with an iron pen and lead they were engraved in the rock forever!
24Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25But as for me, I know that my Redeemer lives. In the end, he will stand upon the earth.
25Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26After my skin is destroyed, then in my flesh shall I see God,
26At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27Whom I, even I, shall see on my side. My eyes shall see, and not as a stranger. “My heart is consumed within me.
27Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28If you say, ‘How we will persecute him!’ because the root of the matter is found in me,
28Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29be afraid of the sword, for wrath brings the punishments of the sword, that you may know there is a judgment.”
29Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.