1“I made a covenant with my eyes, how then should I look lustfully at a young woman?
1Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?
2For what is the portion from God above, and the heritage from the Almighty on high?
2Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?
3Is it not calamity to the unrighteous, and disaster to the workers of iniquity?
3Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?
4Doesn’t he see my ways, and number all my steps?
4Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?
5“If I have walked with falsehood, and my foot has hurried to deceit
5Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;
6(let me be weighed in an even balance, that God may know my integrity);
6(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat;)
7if my step has turned out of the way, if my heart walked after my eyes, if any defilement has stuck to my hands,
7Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:
8then let me sow, and let another eat. Yes, let the produce of my field be rooted out.
8Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.
9“If my heart has been enticed to a woman, and I have laid wait at my neighbor’s door,
9Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:
10then let my wife grind for another, and let others sleep with her.
10Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.
11For that would be a heinous crime. Yes, it would be an iniquity to be punished by the judges:
11Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:
12For it is a fire that consumes to destruction, and would root out all my increase.
12Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.
13“If I have despised the cause of my male servant or of my female servant, when they contended with me;
13Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:
14What then shall I do when God rises up? When he visits, what shall I answer him?
14Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?
15Didn’t he who made me in the womb make him? Didn’t one fashion us in the womb?
15Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?
16“If I have withheld the poor from their desire, or have caused the eyes of the widow to fail,
16Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:
17or have eaten my morsel alone, and the fatherless has not eaten of it
17O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;
18(no, from my youth he grew up with me as with a father, her have I guided from my mother’s womb);
18(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina;)
19if I have seen any perish for want of clothing, or that the needy had no covering;
19Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;
20if his heart hasn’t blessed me, if he hasn’t been warmed with my sheep’s fleece;
20Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:
21if I have lifted up my hand against the fatherless, because I saw my help in the gate,
21Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:
22then let my shoulder fall from the shoulder blade, and my arm be broken from the bone.
22Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.
23For calamity from God is a terror to me. Because his majesty, I can do nothing.
23Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.
24“If I have made gold my hope, and have said to the fine gold, ‘You are my confidence;’
24Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;
25If I have rejoiced because my wealth was great, and because my hand had gotten much;
25Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;
26if I have seen the sun when it shined, or the moon moving in splendor,
26Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;
27and my heart has been secretly enticed, and my hand threw a kiss from my mouth,
27At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:
28this also would be an iniquity to be punished by the judges; for I should have denied the God who is above.
28Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.
29“If I have rejoiced at the destruction of him who hated me, or lifted up myself when evil found him;
29Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;
30(yes, I have not allowed my mouth to sin by asking his life with a curse);
30(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa;)
31if the men of my tent have not said, ‘Who can find one who has not been filled with his meat?’
31Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?
32(the foreigner has not lodged in the street, but I have opened my doors to the traveler);
32Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,
33if like Adam I have covered my transgressions, by hiding my iniquity in my heart,
33Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;
34because I feared the great multitude, and the contempt of families terrified me, so that I kept silence, and didn’t go out of the door—
34Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?
35oh that I had one to hear me! (behold, here is my signature, let the Almighty answer me); let the accuser write my indictment!
35O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat;) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!
36Surely I would carry it on my shoulder; and I would bind it to me as a crown.
36Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.
37I would declare to him the number of my steps. as a prince would I go near to him.
37Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.
38If my land cries out against me, and its furrows weep together;
38Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;
39if I have eaten its fruits without money, or have caused its owners to lose their life,
39Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:
40let briars grow instead of wheat, and stinkweed instead of barley.” The words of Job are ended.
40Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.