1I am the man that has seen affliction by the rod of his wrath.
1Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2He has led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
2Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3Surely against me he turns his hand again and again all the day.
3Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4My flesh and my skin has he made old; he has broken my bones.
4Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5He has built against me, and surrounded me with gall and travail.
5Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6He has made me to dwell in dark places, as those that have been long dead.
6Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7He has walled me about, that I can’t go forth; he has made my chain heavy.
7Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8Yes, when I cry, and call for help, he shuts out my prayer.
8Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9He has walled up my ways with cut stone; he has made my paths crooked.
9Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10He is to me as a bear lying in wait, as a lion in secret places.
10Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11He has turned aside my ways, and pulled me in pieces; he has made me desolate.
11Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
12Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13He has caused the shafts of his quiver to enter into my kidneys.
13Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14I am become a derision to all my people, and their song all the day.
14Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15He has filled me with bitterness, he has sated me with wormwood.
15Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16He has also broken my teeth with gravel stones; he has covered me with ashes.
16Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17You have removed my soul far off from peace; I forgot prosperity.
17At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18I said, My strength is perished, and my expectation from Yahweh.
18At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19Remember my affliction and my misery, the wormwood and the gall.
19Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20My soul still remembers them, and is bowed down within me.
20Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21This I recall to my mind; therefore have I hope.
21Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22It is because of Yahweh’s loving kindnesses that we are not consumed, because his compassion doesn’t fail.
22Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23They are new every morning; great is your faithfulness.
23Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24Yahweh is my portion, says my soul; therefore will I hope in him.
24Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25Yahweh is good to those who wait for him, to the soul that seeks him.
25Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of Yahweh.
26Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27It is good for a man that he bear the yoke in his youth.
27Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28Let him sit alone and keep silence, because he has laid it on him.
28Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29Let him put his mouth in the dust, if so be there may be hope.
29Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30Let him give his cheek to him who strikes him; let him be filled full with reproach.
30Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31For the Lord will not cast off forever.
31Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32For though he cause grief, yet he will have compassion according to the multitude of his loving kindnesses.
32Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33For he does not afflict willingly, nor grieve the children of men.
33Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34To crush under foot all the prisoners of the earth,
34Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35To turn aside the right of a man before the face of the Most High,
35Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36To subvert a man in his cause, the Lord doesn’t approve.
36Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37Who is he who says, and it comes to pass, when the Lord doesn’t command it?
37Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38Doesn’t evil and good come out of the mouth of the Most High?
38Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39Why does a living man complain, a man for the punishment of his sins?
39Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40Let us search and try our ways, and turn again to Yahweh.
40Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41Let us lift up our heart with our hands to God The Hebrew word rendered “God” is “Elohim.” in the heavens.
41Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42We have transgressed and have rebelled; you have not pardoned.
42Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43You have covered with anger and pursued us; you have killed, you have not pitied.
43Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44You have covered yourself with a cloud, so that no prayer can pass through.
44Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45You have made us an off-scouring and refuse in the midst of the peoples.
45Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46All our enemies have opened their mouth wide against us.
46Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47Fear and the pit have come on us, devastation and destruction.
47Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48My eye runs down with streams of water, for the destruction of the daughter of my people.
48Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49My eye pours down, and doesn’t cease, without any intermission,
49Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50Until Yahweh look down, and see from heaven.
50Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51My eye affects my soul, because of all the daughters of my city.
51Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52They have chased me relentlessly like a bird, those who are my enemies without cause.
52Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53They have cut off my life in the dungeon, and have cast a stone on me.
53Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54Waters flowed over my head; I said, I am cut off.
54Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55I called on your name, Yahweh, out of the lowest dungeon.
55Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56You heard my voice; don’t hide your ear at my breathing, at my cry.
56Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57You drew near in the day that I called on you; you said, Don’t be afraid.
57Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58Lord, you have pleaded the causes of my soul; you have redeemed my life.
58Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59Yahweh, you have seen my wrong. Judge my cause.
59Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60You have seen all their vengeance and all their devices against me.
60Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61You have heard their reproach, Yahweh, and all their devices against me,
61Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62The lips of those that rose up against me, and their device against me all the day.
62Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63You see their sitting down, and their rising up; I am their song.
63Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64You will render to them a recompense, Yahweh, according to the work of their hands.
64Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65You will give them hardness of heart, your curse to them.
65Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66You will pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of Yahweh.
66Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.