¹It happened, when he went into the house of one of the rulers of the Pharisees on a Sabbath to eat bread, that they were watching him.

¹At nangyari, sa pagpasok niya sa bahay ng isa sa mga pinuno ng mga Fariseo nang isang sabbath upang kumain ng tinapay, at inaabangan nila siya.

²Behold, a certain man who had dropsy was in front of him.

²At narito, sa kaniyang harapan ay may isang lalaking namamaga.

³Jesus, answering, spoke to the lawyers and Pharisees, saying, “Is it lawful to heal on the Sabbath?”

³At pagsagot ni Jesus, ay nagsalita sa mga tagapagtanggol ng kautusan at sa mga Fariseo, na sinasabi, Matuwid baga o hindi na magpagaling sa sabbath?

⁴But they were silent. He took him, and healed him, and let him go.

⁴Datapuwa't sila'y di nagsiimik. At siya'y tinangnan niya, at siya'y pinagaling, at siya'y pinayaon.

⁵He answered them, “Which of you, if your son TR reads “donkey” instead of “son” or an ox fell into a well, wouldn’t immediately pull him out on a Sabbath day?”

⁵At sinabi niya sa kanila, Sino kaya sa inyo ang kung magkaroon ng isang asno o isang bakang lalake na mahulog sa hukay, at pagdaka'y hindi kukunin kahit araw ng sabbath?

⁶They couldn’t answer him regarding these things.

⁶At di na muling nakasagot sila sa kaniya sa mga bagay na ito.

⁷He spoke a parable to those who were invited, when he noticed how they chose the best seats, and said to them,

⁷At nagsalita siya ng isang talinghaga sa mga inanyayahan, nang mamasdan niya na kanilang pinipili ang mga pangulong luklukan; na nagsasabi sa kanila,

⁸ “When you are invited by anyone to a marriage feast, don’t sit in the best seat, since perhaps someone more honorable than you might be invited by him,

⁸Pagka inaanyayahan ka ninomang tao sa kasalan, huwag kang uupo sa pangulong luklukan; baka mayroon siyang anyayahang lalong marangal na tao kay sa iyo,

⁹ and he who invited both of you would come and tell you, ‘Make room for this person.’ Then you would begin, with shame, to take the lowest place.

⁹At lumapit yaong naganyaya sa iyo at sa kaniya, at sabihin sa iyo, Bigyan mong puwang ang taong ito; at kung magkagayo'y magpapasimula kang mapahiya na mapalagay ka sa dakong kababababaan.

¹⁰ But when you are invited, go and sit in the lowest place, so that when he who invited you comes, he may tell you, ‘Friend, move up higher.’ Then you will be honored in the presence of all who sit at the table with you.

¹⁰Kundi pagka inaanyayahan ka, ay pumaroon ka at umupo ka sa dakong kababababaan; upang kung dumating ang naganyaya sa iyo, ay sa iyo'y sabihin niya, Kaibigan pumaroon ka pa sa lalong mataas: kung magkagayo'y magkakaroon ka ng kaluwalhatian sa harap ng lahat na mga kasalo mong nangakaupo sa dulang.

¹¹ For everyone who exalts himself will be humbled, and whoever humbles himself will be exalted.”

¹¹Sapagka't ang bawa't nagmamataas ay mabababa; at ang nagpapakababa ay matataas.

¹²He also said to the one who had invited him, “When you make a dinner or a supper, don’t call your friends, nor your brothers, nor your kinsmen, nor rich neighbors, or perhaps they might also return the favor, and pay you back.

¹²At sinabi rin naman niya sa naganyaya sa kaniya, Pagka naghahanda ka ng isang tanghalian o ng isang hapunan, ay huwag mong tawagin ang iyong mga kaibigan, ni ang iyong mga kapatid, ni ang iyong mga kamaganak, ni ang mayayamang kapitbahay; baka ikaw naman ang kanilang muling anyayahan, at gantihan ka.

¹³ But when you make a feast, ask the poor, the maimed, the lame, or the blind;

¹³Datapuwa't kung maghahanda ka, ay anyayahan mo ang mga dukha, ang mga pingkaw, ang mga pilay, ang mga bulag,

¹⁴ and you will be blessed, because they don’t have the resources to repay you. For you will be repaid in the resurrection of the righteous.”

¹⁴At magiging mapalad ka; sapagka't wala silang sukat ikaganti sa iyo: sapagka't gagantihin sa iyo sa pagkabuhay na maguli ng mga ganap.

¹⁵When one of those who sat at the table with him heard these things, he said to him, “Blessed is he who will feast in the Kingdom of God!”

¹⁵At nang marinig ito ng isa sa nangakaupong kasalo niya sa dulang, ay sinabi sa kaniya, Mapalad ang kakain ng tinapay sa kaharian ng Dios.

¹⁶But he said to him, “A certain man made a great supper, and he invited many people.

¹⁶Datapuwa't sinabi niya sa kaniya, May isang naghanda ng isang malaking hapunan; at marami siyang inanyayahan:

¹⁷ He sent out his servant at supper time to tell those who were invited, ‘Come, for everything is ready now.’

¹⁷At sa panahon ng paghapon ay sinugo niya ang kaniyang alipin, upang sabihin sa mga inanyayahan, Magsiparito kayo; sapagka't ang lahat ng mga bagay ay nahahanda na.

¹⁸ They all as one began to make excuses. “The first said to him, ‘I have bought a field, and I must go and see it. Please have me excused.’

¹⁸At silang lahat na parang iisa ay nangagpasimulang nangagdahilan. Sa kaniya'y sinabi ng una, Bumili ako ng isang bukid, at kailangan akong umalis at tingnan; ipinamamanhik ko sa iyo na pagpaumanhinan mo ako.

¹⁹ “Another said, ‘I have bought five yoke of oxen, and I must go try them out. Please have me excused.’

¹⁹At sinabi ng iba, Bumili ako ng limang magkatuwang na bakang lalake, at paroroon ako upang sila'y subukin; ipinamamanhik ko sa iyo na pagpaumanhinan mo ako.

²⁰ “Another said, ‘I have married a wife, and therefore I can’t come.’

²⁰At sinabi ng iba, Bago akong kasal, at kaya nga hindi ako makaparoroon.

²¹ “That servant came, and told his lord these things. Then the master of the house, being angry, said to his servant, ‘Go out quickly into the streets and lanes of the city, and bring in the poor, maimed, blind, and lame.’

²¹At dumating ang alipin, at isinaysay ang mga bagay na ito sa kaniyang panginoon. Nang magkagayon, sa galit ng puno ng sangbahayan ay sinabi sa kaniyang alipin, Pumaroon kang madali sa mga lansangan at sa mga daang makikipot ng bayan, at dalhin mo rito ang mga dukha, at ang mga pingkaw, at ang mga bulag, at ang mga pilay.

²² “The servant said, ‘Lord, it is done as you commanded, and there is still room.’

²²At sinabi ng alipin, panginoon, nagawa na ang ipinagutos mo, at gayon ma'y maluwag pa.

²³ “The lord said to the servant, ‘Go out into the highways and hedges, and compel them to come in, that my house may be filled.

²³At sinabi ng panginoon sa alipin, Pumaroon ka sa mga daan at sa mga bakuran, at pilitin mo silang magsipasok, upang mapuno ang aking bahay.

²⁴ For I tell you that none of those men who were invited will taste of my supper.’”

²⁴Sapagka't sinasabi ko sa inyo na alin man sa mga taong inanyayahan ay hindi makatitikim ng aking hapunan.

²⁵Now great multitudes were going with him. He turned and said to them,

²⁵Nagsisama nga sa kaniya ang lubhang maraming tao; at siya'y lumingon at sa kanila'y sinabi,

²⁶ “If anyone comes to me, and doesn’t disregard or, hate his own father, mother, wife, children, brothers, and sisters, yes, and his own life also, he can’t be my disciple.

²⁶Kung ang sinomang tao'y pumaparito sa akin, at hindi napopoot sa kaniyang sariling ama, at ina, at asawang babae, at mga anak, at mga kapatid na lalake, at mga kapatid na babae, oo, at pati sa kaniyang sariling buhay man, ay hindi siya maaaring maging alagad ko.

²⁷ Whoever doesn’t bear his own cross, and come after me, can’t be my disciple.

²⁷Sinomang hindi nagdadala ng kaniyang sariling krus, at sumusunod sa akin, ay hindi maaaring maging alagad ko.

²⁸ For which of you, desiring to build a tower, doesn’t first sit down and count the cost, to see if he has enough to complete it?

²⁸Sapagka't alin sa inyo, ang kung ibig magtayo ng isang moog, ay hindi muna uupo at tatayahin ang halagang magugugol kung mayroong maipagtatapos?

²⁹ Or perhaps, when he has laid a foundation, and is not able to finish, everyone who sees begins to mock him,

²⁹Baka kung mailagay na niya ang patibayan, at hindi matapos, ang lahat ng mga makakita ay mangagpasimulang siya'y libakin,

³⁰ saying, ‘This man began to build, and wasn’t able to finish.’

³⁰Na sabihin, Nagpasimula ang taong ito na magtayo, at hindi nakayang tapusin.

³¹ Or what king, as he goes to encounter another king in war, will not sit down first and consider whether he is able with ten thousand to meet him who comes against him with twenty thousand?

³¹O aling hari, na kung sasalubong sa pakikidigma sa ibang hari, ay hindi muna uupo at sasangguni kung makahaharap siya na may sangpung libo sa dumarating na laban sa kaniya na may dalawangpung libo?

³² Or else, while the other is yet a great way off, he sends an envoy, and asks for conditions of peace.

³²O kung hindi, samantalang malayo pa ang isa, ay magsusugo siya ng isang sugo, at hihilingin ang mga kailangan sa pagkakasundo.

³³ So therefore whoever of you who doesn’t renounce all that he has, he can’t be my disciple.

³³Kaya nga sinoman sa inyo na hindi tumanggi sa lahat niyang tinatangkilik, ay di maaaring maging alagad ko.

³⁴ Salt is good, but if the salt becomes flat and tasteless, with what do you season it?

³⁴Mabuti nga ang asin: datapuwa't kung ang asin ay tumabang, ay ano ang ipagpapaalat?

³⁵ It is fit neither for the soil nor for the manure pile. It is thrown out. He who has ears to hear, let him hear.”

³⁵Walang kabuluhang maging sa lupa kahit sa tapunan man ng dumi: itinatapon sa labas. Ang may mga pakinig upang ipakinig, ay makinig.