¹Better is a dry morsel with quietness, than a house full of feasting with strife.

¹Maigi ang isang tuyong subo at may katahimikan, kay sa bahay na may laging pistahan na may kaalitan.

²A servant who deals wisely will rule over a son who causes shame, and shall have a part in the inheritance among the brothers.

²Ang lingkod na gumagawang may kapantasan ay nagpupuno sa anak na nakahihiya, at siya'y makakabahagi sa mana ng magkakapatid.

³The refining pot is for silver, and the furnace for gold, but Yahweh tests the hearts.

³Ang dalisayan ay sa pilak, at ang hurno ay sa ginto: nguni't sinusubok ng Panginoon ang mga puso.

⁴An evildoer heeds wicked lips. A liar gives ear to a mischievous tongue.

⁴Ang manggagawa ng kasamaan ay nakikinig sa masasamang labi; at ang sinungaling ay nakikinig sa masamang dila.

⁵Whoever mocks the poor reproaches his Maker. He who is glad at calamity shall not be unpunished.

⁵Sinomang tumutuya sa dukha ay dumudusta sa Maylalang sa kaniya: at ang natutuwa sa kasakunaan ay walang pagsalang parurusahan.

⁶Children’s children are the crown of old men; the glory of children are their parents.

⁶Ang mga anak ng mga anak ay putong ng mga matatandang tao; at ang kaluwalhatian ng mga anak ay ang kanilang mga magulang.

⁷Arrogant speech isn’t fitting for a fool, much less do lying lips fit a prince.

⁷Ang marilag na pananalita ay hindi nagiging mabuti sa mangmang: lalo na ang magdarayang mga labi, sa isang pangulo.

⁸A bribe is a precious stone in the eyes of him who gives it; wherever he turns, he prospers.

⁸Ang suhol ay parang mahalagang bato sa mga mata ng nagtatamo: saan man pumihit ay gumiginhawa.

⁹He who covers an offense promotes love; but he who repeats a matter separates best friends.

⁹Ang nagtatakip ng pagsalangsang ay humahanap ng pagibig: nguni't ang nagdadadaldal tungkol sa anoman ay naghihiwalay ng magkakaibigang matalik.

¹⁰A rebuke enters deeper into one who has understanding than a hundred lashes into a fool.

¹⁰Ang saway ay nanasok na taimtim sa isang naguunawa, kay sa isang daang hampas sa mangmang.

¹¹An evil man seeks only rebellion; therefore a cruel messenger shall be sent against him.

¹¹Ang hinahanap lamang ng masamang tao ay panghihimagsik; kaya't isang mabagsik na sugo ay susuguin laban sa kaniya.

¹²Let a bear robbed of her cubs meet a man, rather than a fool in his folly.

¹²Masalubong ang tao ng oso na nanakawan ng kaniyang mga anak, maigi kay sa mangmang sa kaniyang kamangmangan.

¹³Whoever rewards evil for good, evil shall not depart from his house.

¹³Sinomang gumaganti ng kasamaan sa mabuti, kasamaan ay hindi hihiwalay sa kaniyang bahay.

¹⁴The beginning of strife is like breaching a dam, therefore stop contention before quarreling breaks out.

¹⁴Ang pasimula ng pagkakaalit ay gaya ng pagbuga ng tubig: kaya't iwan ninyo ang pagtatalo, bago maginit sa pagkakaalit.

¹⁵He who justifies the wicked, and he who condemns the righteous, both of them alike are an abomination to Yahweh.

¹⁵Siya na umaaring ganap sa masama, at siya na nagpaparusa sa matuwid, kapuwa sila kasuklamsuklam sa Panginoon.

¹⁶Why is there money in the hand of a fool to buy wisdom, since he has no understanding?

¹⁶Bakit may halaga sa kamay ng mangmang upang ibili ng karunungan, gayong wala siyang pagkaunawa?

¹⁷A friend loves at all times; and a brother is born for adversity.

¹⁷Ang kaibigan ay umiibig sa lahat ng panahon, at ang kapatid ay ipinanganak na ukol sa kasakunaan.

¹⁸A man void of understanding strikes hands, and becomes collateral in the presence of his neighbor.

¹⁸Ang taong walang unawa ay nakikikamay, at nagiging mananagot sa harapan ng kaniyang kapuwa.

¹⁹He who loves disobedience loves strife. One who builds a high gate seeks destruction.

¹⁹Ang umiibig sa pagsalangsang ay umiibig sa pagkakaalit: ang nagtataas ng kaniyang pintuan ay humahanap ng kapahamakan.

²⁰One who has a perverse heart doesn’t find prosperity, and one who has a deceitful tongue falls into trouble.

²⁰Siyang may magdarayang puso ay hindi nakakasumpong ng mabuti: at siyang may suwail na dila ay nahuhulog sa karalitaan.

²¹He who becomes the father of a fool grieves. The father of a fool has no joy.

²¹Ang nanganganak ng mangmang ay sa kaniyang kapanglawan: at ang ama ng mangmang ay walang kagalakan.

²²A cheerful heart makes good medicine, but a crushed spirit dries up the bones.

²²Ang masayang puso ay mabuting kagamutan: nguni't ang bagbag na diwa ay tumutuyo ng mga buto.

²³A wicked man receives a bribe in secret, to pervert the ways of justice.

²³Ang masama ay tumatanggap ng suhol mula sa sinapupunan, upang ipahamak ang daan ng kahatulan.

²⁴Wisdom is before the face of one who has understanding, but the eyes of a fool wander to the ends of the earth.

²⁴Karunungan ay nasa harap ng mukha ng naguunawa: nguni't ang mga mata ng mangmang ay nasa mga wakas ng lupa.

²⁵A foolish son brings grief to his father, and bitterness to her who bore him.

²⁵Ang mangmang na anak ay hirap sa kaniyang ama, at kapaitan sa nanganak sa kaniya.

²⁶Also to punish the righteous is not good, nor to flog officials for their integrity.

²⁶Parusahan naman ang matuwid ay hindi mabuti, ni saktan man ang mahal na tao dahil sa kanilang katuwiran.

²⁷He who spares his words has knowledge. He who is even tempered is a man of understanding.

²⁷Siyang nagtitipid ng kaniyang mga salita ay may kaalaman: at siyang may diwang malamig ay taong naguunawa.

²⁸Even a fool, when he keeps silent, is counted wise. When he shuts his lips, he is thought to be discerning.

²⁸Ang mangmang man, pagka siya'y tumatahimik, ay nabibilang na pantas: pagka kaniyang tinitikom ang kaniyang mga labi, ay inaari siyang mabait.