World English Bible

Tagalog 1905

Psalms

102

1Hear my prayer, Yahweh! Let my cry come to you.
1Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
2Don’t hide your face from me in the day of my distress. Turn your ear to me. Answer me quickly in the day when I call.
2Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
3For my days consume away like smoke. My bones are burned as a torch.
3Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
4My heart is blighted like grass, and withered, for I forget to eat my bread.
4Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
5By reason of the voice of my groaning, my bones stick to my skin.
5Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
6I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.
6Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
7I watch, and have become like a sparrow that is alone on the housetop.
7Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
8My enemies reproach me all day. Those who are mad at me use my name as a curse.
8Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
9For I have eaten ashes like bread, and mixed my drink with tears,
9Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
10Because of your indignation and your wrath, for you have taken me up, and thrown me away.
10Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
11My days are like a long shadow. I have withered like grass.
11Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
12But you, Yahweh, will remain forever; your renown endures to all generations.
12Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
13You will arise and have mercy on Zion; for it is time to have pity on her. Yes, the set time has come.
13Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
14For your servants take pleasure in her stones, and have pity on her dust.
14Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
15So the nations will fear the name of Yahweh; all the kings of the earth your glory.
15Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
16For Yahweh has built up Zion. He has appeared in his glory.
16Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
17He has responded to the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.
17Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
18This will be written for the generation to come. A people which will be created will praise Yah.
18Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
19For he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven, Yahweh saw the earth;
19Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
20to hear the groans of the prisoner; to free those who are condemned to death;
20Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
21that men may declare the name of Yahweh in Zion, and his praise in Jerusalem;
21Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
22when the peoples are gathered together, the kingdoms, to serve Yahweh.
22Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
23He weakened my strength along the course. He shortened my days.
23Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
24I said, “My God, don’t take me away in the midst of my days. Your years are throughout all generations.
24Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
25Of old, you laid the foundation of the earth. The heavens are the work of your hands.
25Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
26They will perish, but you will endure. Yes, all of them will wear out like a garment. You will change them like a cloak, and they will be changed.
26Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
27But you are the same. Your years will have no end.
27Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
28The children of your servants will continue. Their seed will be established before you.”
28Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.