¹Hiram king of Tyre sent messengers to David, and cedar trees, and masons, and carpenters, to build him a house.

¹Sur Kralı Hiram Davuta ulaklar ve bir saray yapmak için sedir tomrukları, taşçılar, marangozlar gönderdi.

²David perceived that Yahweh had established him king over Israel; for his kingdom was exalted on high, for his people Israel’s sake.

²Böylece Davut RABbin kendisini İsrail Kralı atadığını ve halkı İsrailin hatırı için krallığını çok yücelttiğini anladı.

³David took more wives at Jerusalem; and David became the father of more sons and daughters.

³Davut Yeruşalimde kendine daha birçok karı aldı; bunlardan erkek ve kız çocukları oldu.

⁴These are the names of the children whom he had in Jerusalem: Shammua, and Shobab, Nathan, and Solomon,

⁴Davutun Yeruşalimde doğan çocuklarının adları şunlardı: Şammua, Şovav, Natan, Süleyman,

⁵and Ibhar, and Elishua, and Elpelet,

⁵Yivhar, Elişua, Elpelet,

⁶and Nogah, and Nepheg, and Japhia,

⁶Nogah, Nefek, Yafia,

⁷and Elishama, and Beeliada, and Eliphelet.

⁷Elişama, Beelyada, Elifelet.

⁸When the Philistines heard that David was anointed king over all Israel, all the Philistines went up to seek David: and David heard of it, and went out against them.

⁸Filistliler Davutun İsrail Kralı olarak meshedildiğini duyunca, bütün Filist ordusu onu aramak için yola çıktı. Bunu duyan Davut onları karşılamaya gitti.

⁹Now the Philistines had come and made a raid in the valley of Rephaim.

⁹Filistliler gelip Refaim Vadisinde baskın yapmışlardı.

¹⁰David inquired of God, saying, “Shall I go up against the Philistines? Will you deliver them into my hand?” Yahweh said to him, “Go up; for I will deliver them into your hand.”

¹⁰Davut Tanrıya danıştı: ‹‹Filistlilere saldırayım mı? Onları elime teslim edecek misin?›› RAB, ‹‹Saldır›› dedi, ‹‹Onları eline teslim edeceğim.››

¹¹So they came up to Baal Perazim, and David struck them there; and David said, God has broken my enemies by my hand, like the breach of waters. Therefore they called the name of that place Baal Perazim.

¹¹Bunun üzerine Davutla adamları Baal-Perasime gittiler. Davut orada Filistlileri bozguna uğrattı. Sonra, ‹‹Her şeyi yarıp geçen sular gibi, Tanrı düşmanlarımı benim elimle yarıp geçti›› dedi. Bundan ötürü oraya Baal-Perasim adı verildi.

¹²They left their gods there; and David gave commandment, and they were burned with fire.

¹²Filistliler putlarını orada bıraktılar. Davutun buyruğu uyarınca putlar yakıldı.

¹³The Philistines yet again made a raid in the valley.

¹³Filistliler bir kez daha gelip vadiye baskın yaptılar.

¹⁴David inquired again of God; and God said to him, “You shall not go up after them. Turn away from them, and come on them over against the mulberry trees.

¹⁴Davut yine Tanrıya danıştı. Tanrı şöyle karşılık verdi: ‹‹Buradan saldırma! Onları arkadan çevirip pelesenk ağaçlarının önünden saldır.

¹⁵It shall be, when you hear the sound of marching in the tops of the mulberry trees, that then you shall go out to battle; for God has gone out before you to strike the army of the Philistines.”

¹⁵Pelesenk ağaçlarının tepesinden yürüyüş sesi duyar duymaz, saldırıya geç. Çünkü ben Filist ordusunu bozguna uğratmak için önünsıra gitmişim demektir.››

¹⁶David did as God commanded him: and they struck the army of the Philistines from Gibeon even to Gezer.

¹⁶Davut Tanrının kendisine buyurduğu gibi yaptı ve Filist ordusunu Givondan Gezere kadar bozguna uğrattı.

¹⁷The fame of David went out into all lands; and Yahweh brought the fear of him on all nations.

¹⁷Böylece Davut'un ünü her yana yayıldı. RAB bütün ulusların ondan korkmasını sağladı.