1Gisulti ni Jesus kining mga butanga, ug sa miyahat siya sa iyang mga mata sa langit, miingon: Amahan miabut na ang takna, himayaa ang imong Anak aron ang imong anak magahimaya kanimo.2Maingon nga gihatagan mo siya ug pagbulot-an sa tanan nga unod, aron nga sa tanan nga imong gitugyan kaniya magahatag siya sa kinabuhi nga walay katapusan.3Ug mao kini ang kinabuhi nga walay katapusan, nga sila makaila unta kanimo, ang usa lamang ka Dios nga matuod, ug kaniya nga imong gisugo nga mao si Jesucristo.4Ako naghimaya kanimo sa yuta, sanglit natuman ko na ang buhat nga imong gitugyan kanako nga pagabuhaton.5Ug karon, Amahan, himayaa ako uban gayud kanimo sa himaya nga akong gibatonan uban kanimo sa wala pa ang kalibutan.6Gipaila ko ang imong ngalan sa mga tawo nga imong gihatag kanako gikan sa kalibutan. Mga imo man sila, ug imong gitugyan sila kanako, ug sila nagbantay sa imong pulong.7Karon nakaila sila nga ang tanan nga mga butang nga imong gihatag kanako, nagagikan kanimo.8Kay ang mga pulong nga imong gihatag kanako, akong gihatag kanila; ug ilang gidawat kini, ug nahibalo, sa pagkamatuod, nga ako naggikan kanimo, ug sila mitoo nga ikaw nagsugo kanako.9Ako nagaampo alang kanila; ako wala mag-ampo alang sa kalibutan, kondili alang sa mga gitugyan mo kanako, kay mga imo man sila.10Ug ang tanan nga mga butang nga ako, imo man; ug ang mga imo, ako; ug ako ginahimaya diha kanila.11Ug ako wala na sa kalibutan, ug kini sila ania sa kalibutan, ug ako moanha kanimo. Amahan nga balaan, batoni sila sa imong ngalan, ang mga gitugyan mo kanako, aron managhiusa sila sama kanato.12Samtang ako diha pa kanila, gibatonan ko sila sa imong ngalan nga imong gihatag kanako; ug gibantayan ko sila, ug walay usa kanila nga nawala, gawas ang anak sa pagkawala, aron matuman ang Kasulatan.13Apan karon mianhi ako kanimo, ug kining mga butanga akong gisulti sa kalibutan, aron sila makabaton sa akong kalipay nga mahingpit diha kanila.14Ako nang gihatag kanila ang imong pulong, ug ang kalibutan nagdumot kanila, kay sila dili iya sa kalibutan, maingon nga ako dili iya sa kalibutan.15Ako dili magaampo nga kuhaon mo sila sa kalibutan, kondili nga imo silang panalipdan gikan niadtong dautan.16Sila dili iya sa kalibutan, maingon nga ako dili iya sa kalibutan.17Balaanon mo sila sa kamatuoran, ang imong pulong mao ang kamatuoran.18Ingon nga imo akong gisugo sa kalibutan, ingon usab gisugo ko sila sa kalibutan.19Ug tungod kanila ako nagabalaan sa akong kaugalingon, aron sila sa ilang kaugalingon pagabalaanon usab sa kamatuoran.20Ako nagaampo dili alang lamang kanila, kondili alang usab sa mga mingtoo kanako tungod sa ilang pulong.21Aron silang tanan managhiusa, ingon nga ikaw, Amahan, ania kanako, ug ako anaa kanimo; nga sila usab managhiusa kanato; aron ang kalibutan motoo nga ikaw nagsugo kanako.22Ug ang himaya nga imong gihatag kanako, akong gihatag kanila, aron sila mahimong usa, maingon nga kita usa lamang.23Ako ania kanila, ug ikaw ania kanako, aron sila mahingpit nga usa; aron ang kalibutan moila nga ikaw nagsugo kanako, ug nahigugma kanila maingon nga ikaw nahigugma kanako.24Amahan, buot ko nga kadto usab nga mga gitugyan mo kanako mahiuban kanako kong asa ako, aron sila makakita sa akong himaya nga imong gihatag kanako; kay ikaw nahigugma kanako sa wala pa matukod ang kalibutan.25Oh, Amahan nga matarung, ang kalibutan wala makaila kanimo, apan ako nakaila kanimo, ug kini sila nakaila nga ikaw nagsugo kanako.26Ug akong gipaila kanila ang imong ngalan, ug igapaila ko pa, aron ang gugma nga imong gihigugma kanako mahiadto kanila, ug ako ania kanila.