1خداوند به نوح فرمود: «تو با تمام اهل خانه ات به کشتی داخل شو، زیرا در این زمان فقط تو در حضور من پرهیزگار هستی.2از تمام چهارپایان حلال از هر کدام هفت نر و هفت ماده و از چهارپایان حرام از هرکدام یک نر و یک ماده3و از پرندگان آسمان نیز از هرکدام هفت نر و هفت ماده با خود بردار، تا از هرکدام نسلی در روی زمین باقی بماند،4زیرا من هفت روز بعد، برای مدت چهل شبانه روز باران می بارانم و هر جانداری را که آفریده ام از روی زمین نابود می کنم.»5نوح هر چه خداوند به او فرموده بود انجام داد.6وقتی طوفان آمد، نوح ششصد ساله بود.7او با زن، پسرها و عروس هایش به داخل کشتی رفتند تا از طوفان رهایی یابند.8همانطوری که خداوند به نوح هدایت داده بود، از تمام چهارپایان حلال و حرام و خزندگان جفت جفت نر و ماده9با نوح به داخل کشتی رفتند.10پس از هفت روز آب روی زمین را فرا گرفت.11در ششصدمین سال زندگی نوح، در روز هفدهمِ ماه دوم، تمام چشمه های عظیم در زیر زمین باز شد و همۀ روزنه های آسمان باز شدند12و مدت چهل شبانه روز باران می بارید.13در همان روز، همانطور که خدا فرموده بود، نوح و پسرانش سام، حام و یافت و همسر نوح و عروس هایش و14انواع حیوانات، یعنی چهارپایان و خزندگان و مرغان و همۀ پرندگان،15دو به دو نر و ماده با نوح داخل کشتی شدند و خداوند دروازۀ کشتی را پشت سر آن ها بست.16مدت چهل روز باران مانند سیل بر زمین می بارید و آب زیادتر می شد بطوری که کشتی از زمین بلند شد.17آب به قدری زیاد شد که کشتی بر روی آب به حرکت آمد.18آب از روی زمین بالا می آمد و آنقدر بلند شد تا اینکه آب تمام کوههای بلند را پوشانید19و به اندازۀ هفت متر از کوهها بالا تر رفت و همه چیز را پوشانید.20هر زنده جانی که در روی زمین حرکت می کرد، یعنی تمام پرندگان، چهارپایان و خزندگان و تمام مردم، همه مُردند.21هر جانداری که در روی زمین بود مُرد.22خدا هر موجودی را که در روی زمین بود یعنی انسان، چهارپایان و خزندگان و پرندگان آسمان، همه را نابود کرد. فقط نوح با هر چه در کشتی با او بود باقی ماند.آب یکصد و پنجاه روز روی زمین را پوشانده بود.23آب یکصد و پنجاه روز روی زمین را پوشانده بود.