1خداوند به موسی فرمود: «به هارون و پسرانش بگو که به هدیه های مقدسی که قوم اسرائیل برای من وقف می کنند احترام بگذارند و من خداوند هستم و نام مقدس مرا بی حرمت نسازند.2در نسلهای آینده، اگر کاهنی شرعاً نجس باشد و به هدایای مقدسی که قوم اسرائیل برای من وقف کرده اند نزدیک شود، آن شخص باید از بین مقام کاهنی بر طرف گردد. من خداوند هستم.3هیچیک از اولادۀ هارون، هرگاه مرض جلدی داشته باشد و یا از بدنش مایع جاری شود، تا زمانی که شرعاً پاک نشود حق ندارد که از هدایای مقدس بخورد. هر کاهنی که به جنازه ای دست بزند یا بخاطر خارج شدن مایع از بدنش نجس شده باشد4و یا به حیوان یا شخصی که نجس است تماس کند،5تا شام نجس خواهد بود و تا غسل نکند حق ندارد که از هدایای مقدس بخورد.6هنگام غروب آفتاب پاک می شود و بعد از آن می تواند از خوراک مقدس که حق او است بخورد.7او نباید گوشت حیوان مرده یا از حیوانی را که یک جانور وحشی دریده باشد، بخورد، زیرا با این کار، خود را نجس می سازد. من خداوند هستم.8همۀ کاهنان باید از این هدایات پیروی کنند، در غیر آن مقصر بوده هلاک خواهند شد، زیرا اوامر مقدس مرا بجا نیاورده اند. چون من خداوند هستم و آن ها را تقدیس کرده ام.9تنها کاهنان می توانند که از هدایای مقدس بخورند و هیچ کس دیگر، حتی خدمتگار و مهمان کاهن هم حق خوردن آن ها را ندارد.10اما غلام زرخرید و یا آنهائی که در خانۀ او بدنیا آمده باشند می توانند از آن ها بخورند.11اگر دختر یک کاهن با شخصی که کاهن نباشد ازدواج کند، نباید از آن هدایا بخورد.12اما اگر بیوه یا طلاق شده و بی اولاد باشد و بخانۀ پدر خود برگشته باشد، آنگاه می تواند از خوراک پدر خود بخورد. پس بغیر از اعضای خاندان کاهنان، کس دیگری حق خوردن آن ها را ندارد.13و اگر کسی ندانسته از هدایای مقدس بخورد باید با مقداری که خورده است یک پنجم آنرا هم اضافه کرده به کاهن بدهد.14پس کاهنان نباید به اشخاص دیگر اجازه بدهند که با خوردن هدایای مقدس قوم اسرائیل که برای من وقف می کنند آن ها را بیحرمت سازد،15زیرا با این عمل مقصر شناخته می شود. من خداوند هستم و آن هدایا را تقدیس می کنم.»16خداوند به موسی فرمود: «به هارون، پسران او و تمام قوم اسرائیل بگو که وقتی یک اسرائیلی یا یکی از بیگانگانی که در بین آن ها زندگی می کند هدیه ای بعنوان قربانی سوختنی می آورد، چه آن هدیه نذری باشد چه دلخواه،17و برای اینکه من آن را بپذیرم، آن قربانی باید گاو، گوسفند یا بُز، نَر و بی عیب باشد.18و حیوانی را که عیب داشته باشد نباید قربانی کرد، زیرا من آنرا قبول نمی کنم.19هرگاه کسی از رمه یا گلۀ خود حیوانی را بعنوان قربانی سلامتی برای من تقدیم می کند، چه این قربانی نذری باشد چه دلخواه، آن حیوان باید سالم و بی عیب باشد تا مورد قبول من واقع گردد.20حیوان کور، شل مجروح و یا حیوانیکه بدنش زخم داشته باشد نباید بر آتش قربانگاه برای من تقدیم شود.21گاو یا گوسفندی که عضو زاید یا ناقص داشته باشد می توانید آن را بعنوان هدیۀ دلخواه تقدیم کنید نه بصورت قربانی نذری.22حیوانی که بیضه اش کوبیده یا بریده شده باشد نباید آن را در کشور خود برای من قربانی کنید.23همچنین هدیه ای را که بیگانگان بعنوان هدیۀ خوردنی می آورند نباید آن را برای من تقدیم کنید، زیرا آن هدیه مثل یک حیوان معیوب قابل قبول نیست.»24خداوند به موسی هدایت داده فرمود: «وقتی گاو، گوسفند یا بُزی بدنیا می آید، تا هفت روز باید پیش مادرش بماند و بعد از آن می توان آن را بر آتش برای من تقدیم کرد.25گاو یا گوسفند را با بره اش نباید در یک روز ذبح کرد.26وقتی قربانی شکرگزاری را بحضور من تقدیم می کنید باید مقررات قربانی را رعایت کنید، ورنه من قربانی شما را قبول نمی کنم.27و گوشت آن را باید در همان روز بخورید و تا فردای آن باقی نماند.28احکام مرا بجا آورید، زیرا من خداوند هستم.29نام مقدس مرا بی حرمت نسازید و من که خداوند هستم شما را تقدیس می کنم، پس تمام قوم اسرائیل باید مرا مقدس بدانند،زیرا که من شما را از مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم. من خداوند هستم.»30زیرا که من شما را از مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم. من خداوند هستم.»