1
خوشا به حال کسی‌که
با شریران مشورت نمی‌کند
و به راه گناهکاران نمی‌رود
و با مسخره‌کنندگان همنشین نمی‌شود،
2
بلکه خوشی او اطاعت از شریعت خداوند است
و شب و روز به دستورات او می‌اندیشد.
3
او مانند درختی است که در کنار نهر آب کاشته شده باشد،
میوهٔ خود را در موسمش می‌دهد
و برگهایش پژمرده نمی‌گردد
و در همهٔ کارهای خود موفّق است.
4
امّا شریران چنین نیستند.
بلکه آنان مانند کاهی هستند که باد آنها را پراکنده می‌سازد.
5
بنابراین شریران در روز داوری محکوم خواهند گردید
و در جمع ایمانداران نخواهند ایستاد.
خداوند راهنما و حافظ نیكوکاران است
امّا عاقبت بدکاران هلاکت و نابودی است.
6
خداوند راهنما و حافظ نیكوکاران است
امّا عاقبت بدکاران هلاکت و نابودی است.