1A gdy przynieśli skrzynię Bożą, i postawili ją w pośród namiotu, który był Dawid rozbił, tedy sprawowali całopalenia i ofiary spokojne przed Bogiem.2A gdy dokoóczył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Paóskie.3I rozdzielił wszystkim mężom Izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, i po sztuce mięsa, i po łagiewce wina.4A postanowił przed skrzynią Paóską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego.5Asaf był przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbałach, grali.6Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego.7Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego:8Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego.9Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.10Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.11Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy.12Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego.13O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!14On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego.15Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;16Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem;17I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,18Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego.19Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej;20I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu:21Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów,22Mówiąc:Nie tykajcie pomazaóców moich, a prorokom moim nie czyócie nic złego.23Śpiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.24Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego;25Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów;26Gdyż bogowie pogaóscy są bałwanami; ale Pan niebiosa uczynił.27Sława i zacność przed nim, moc i wesele na miejscu jego.28Przynieście Panu pokolenia narodów, przynieście Panu chwałę i moc.29Przynieście Panu chwałę imienia jego, przynieście dary, a przychodźcie przed obliczności jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości.30Bójcie się oblicza jego wszystka ziemio, a będzie utwierdzony okrąg ziemi, aby się nie poruszył.31Niech się rozradują niebiosa, a niech się rozweseli ziemia, a niech mówią w narodach: Pan króluje!32Niech zaszumi morze, i ze wszystkiem, co w niem jest; niech się rozraduje pole, i wszystko, co na niem jest.33Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem; albowiem przyszedł sądzić ziemię.34Wysłwiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa miłosierdzie jego.35A mówcie: Zachowaj nas, Boże zbawienia naszego! i zgromadź nas, a wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili imię święte twoje, i chlubili się w chwale twojej.36Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud Amen, i chwalił Pana.37I zostawił tam Dawid przed skrzynią przymierza Paóskiego Asafa i braci jego, aby służyli przed skrzynią ustawicznie według potrzeby dnia każdego.38Lecz Obededoma i braci ich sześdziesiąt i ośm, Obededoma mówię, syna Jedytunowego, i Hosę, uczynił odźwiernymi.39A Sadoka kapłana, i braci jego kapłanów postawił przed przybytkiem Paóskim na wyżynie, która była w Gabaon,40Aby ofiarowali całopalenia Panu na ołtarzu całopalenia ustawicznie rano i w wieczór, a to według wszystkiego, co napisano w zakonie Paóskim, który przykazał Izraelowi.41A z nimi Hemana i Jedytuna, i innych na to obranych, którzy byli z imienia mianowani, aby chwalili Pana, przeto iż na wieki trwa miłosierdzie jego.42A między nimi Heman i Jedytun, trąbili i grali na trąbach, na cymbałach, i na innych instrumentach muzycznych Bogu; ale synów Jedytunowych postawił u wrót.43A tak rozszedł się wszystek lud, każdy do domu swego. Dawid się też wrócił, aby błogosławił domowi swemu.