1Ne të lëvdojmë, o Perëndi, ne të lëvdojmë, sepse emri yt na është i afërt; njeriu tregon mrekullitë e tua.2Kur do të vijë koha e caktuar, unë do të gjykoj me drejtësi.3Toka dhe tërë banorët e saj shkrihen, por unë i bëj të qëndrueshme shtyllat e saj. (Sela)4U kam thënë fodullëve: "Mos u mburrni!", dhe të pabesëve: "Mos u bëni hundëpërpjetë!5Mos e ngrini lart kokën, mos flisni me qafë të fortë".6Sepse lëvdimi nuk vjen as nga lindja, as nga perëndimi, as edhe nga shkretëtira.7Sepse Perëndia është ai që gjykon; ai ul njerin dhe ngre tjetrin.8Sepse Zoti ka në dorë një kupë vere që shkumon dhe plot me erëza, që ai e zbraz. Me siguri tërë të pabesët e dheut do ta kullojnë dhe do të pinë deri llumin.9Por unë do të shpall përjetë dhe do t'i këndoj lavde Perëndisë të Jakobit.10Dhe do të dërrmoj tërë fuqinë e të pabesëve, por fuqia e të drejtëve do të përlëvdohet.