¹人民與異族通婚“完成這些事以後，眾領袖前來見我，說：‘以色列民、祭司和利未人沒有從當地的民族中分別出來，他們隨從迦南人、赫人、比利洗人、耶布斯人、亞捫人、摩押人、埃及人和亞摩利人行可憎的事。

¹بعد از آن، رهبران قوم یهود آمده به من گفتند که مردم و کاهنان و لاویان از اقوام همسایه، یعنی مردم آمون، موآب، مصر و همچنان از کنعانیان، حِتیان، فرزیان، یبوسیان و اموریان خود را جدا نمی کنند. آن ها از کارهای ناشایست این مردم پیروی می نمایند

²他們為自己和自己的兒子娶了這些外族的女子為妻，以致聖潔的種族與當地的民族混雜了；而領袖和官長竟是這不忠的事的罪魁。’

²و مردان یهودی با زنان بیگانه ازدواج می کنند و در نتیجه، قوم برگزیدۀ خدا آلوده می شود. رهبران و بزرگان قوم بیش از همه در این امر مقصرند.

³我一聽見這事，就撕裂我的衣服和外袍，拔掉頭上的頭髮和鬍鬚，驚懼地坐著。

³وقتی این را شنیدم از شدت غم لباس خویش را دریدم، موهای سر و روی خود را کندم و از شدت غم و ناراحتی بر زمین افتادم.

⁴所有因著以色列　神針對被擄歸回的人之不忠、對他們所說的話而戰兢的人，都聚集到我面前。我驚懼地坐著，直到獻晚祭的時候。

⁴تا وقت قربانی شامگاهی همانطور در آنجا در حالت اندوه و ماتم باقی ماندم، و مردم بتدریج اطراف من جمع شدند ـ مخصوصاً کسانی که گفتار خدای اسرائیل را در مورد گناه تبعید شدگان بخاطر داشتند.

⁵以斯拉認罪禱告“獻晚祭的時候，我在禁食中起來，穿著撕裂了的衣服和外袍，雙膝跪下，向耶和華我的　神張開雙手，

⁵موقع قربانی شامگاهی در حالیکه هنوز لباس پاره شده بر تنم بود، از جائی که با غم و اندوه افتاده بودم، برخاستم. زانو زدم و دستهای خود را برای دعا به سوی خداوند، خدای خود بلند کردم،

⁶禱告說：‘我的　神啊，我感覺羞恥慚愧，不敢向我的　神你仰面；因為我們的罪孽多至滅頂，我們的罪過滔天。

⁶و گفتم: «ای خدا، آنقدر شرمگین هستم که نمی توانم سر خود را در حضور تو بلند کنم. گناهان ما بالای هم انباشته شده و از سر ما نیز گذشته است و به آسمان ها می رسد.

⁷從我們列祖的日子直到今日，我們罪惡深重，由於我們的罪孽，我們和我們的王，以及祭司，都被交在各地的列王手中：被刀殺、被擄掠、被搶奪，丟臉蒙羞，就像今天的光景一樣。

⁷از دوران اجداد ما تا به امروز ما، یعنی قوم برگزیدۀ تو، گناهان فراوانی را مرتکب شده ایم. بخاطر گناهان ما، پادشاهان و کاهنان و خود ما به دست پادشاهان بیگانه اسیر شده ایم. آن ها ما را کشتند، اموال ما را ربودند و خود ما را نیز به غلامی گرفتند. بی حرمت شده ایم و رسوائی ما تا به امروز باقی مانده است.

⁸現在，耶和華我們的　神恩待我們片時，給我們存留一些逃脫的人，使我們像釘子釘在他的聖所那樣的安穩，讓我們的　神光照我們的眼睛，使我們在所受的奴役中稍得復興。

⁸اکنون برای مدتی به ما لطف کرده ای تا عده ای از ما از اسارت خلاص شویم و در این محل مقدس در آسودگی زندگی کنیم. تو ای خداوند، ما را برای مدتی کوتاه به اینجا آوردی تا دل و دیدۀ ما روشن گردد و نیروی تازه کسب کنیم.

⁹雖然我們是奴隸，但在奴役中，我們的　神仍然沒有撇棄我們，反而使我們在波斯列王面前得蒙恩惠，使我們復興，建立我們　神的殿，重修毀壞的地方，使我們在猶大和耶路撒冷有牆垣。

⁹هرچند ما غلام بودیم، ولی تو ما را در حالت غلامی ترک نمی کنی، تو باعث شدی تا مورد لطف پادشاهان فارس قرار گیریم، و به ما اجازه دهند که به زندگی خود ادامه بدهیم و عبادتگاه تو را که ویران شده بود دوباره آباد کنیم، و در اینجا، در یهودیه و اورشلیم، در امان باشیم.

¹⁰我們的　神啊，現在，我們還可以說甚麼呢？只能說：我們又離棄了你的誡命，

¹⁰اما بعد از آنچه اکنون اتفاق افتاده دیگر چه می توانیم بگوئیم؟ ما باز هم از احکام تو، ای خدا،

¹¹就是你曾藉著你的僕人眾先知所吩咐的。你說：你們進去要得為業之地是污穢的，充滿了當地民族的污穢，他們可憎的事使這地從這邊到那邊都充滿了他們的不潔。

¹¹که بوسیلۀ خادمین خود، انبیاء به ما داده ای تمرد کرده ایم. آن ها به ما گفتند که این سرزمین و این جائی که ما تصرف خواهیم کرد، بوسیله اعمال ناشایست و قبیح مردمی که در سرتاسر آن سکونت دارند، نجس شده است.

¹²所以，你們不可把你們的女兒嫁給他們的兒子，也不可為你們的兒子娶他們的女兒。你們永遠不可尋求他們的平安和他們的利益；這樣，你們就可以強盛，吃這地的美物，把這地留給你們的子孫作產業，直到永遠。

¹²آن ها به ما گفتند که اگر بخواهیم در این سرزمین قوی باشیم و از محصولات آن بهره برداریم و آن را تا ابد به فرزندان خود به ارث بگذاریم، نباید هیچ وقت با این مردم ازدواج نمائیم یا کاری کنیم که باعث موفقیت و سعادت آن ها شود.

¹³雖然因著我們許多的惡行和重大的罪過，這一切就臨到我們身上，但我們的　神啊，你懲罰我們實在輕於我們的罪孽所應得的，還給我們留下這些逃脫的人。

¹³حتی بعد از آنهمه مجازات و سختی که بخاطر گناهان و خطایای خود متحمل شده ایم، ما می دانیم که تو، ای خدا، ما را کمتر از آنچه سزاوار بودیم تنبیه کرده ای و به ما رهائی بخشیده ای.

¹⁴我們怎可以再違背你的誡命，與這些行可憎事的民族通婚呢？如果我們這樣行，你豈不向我們發怒，消滅我們，以致沒有一個剩餘，或是逃脫的人嗎？

¹⁴چگونه ممکن است بازهم فرمان تو را نادیده بگیریم و با این مردمان شریر ازدواج کنیم؟ آیا تو قهر نخواهی شد و ما را تا آخرین نفر از بین نخواهی برد؟ای خداوند، خدای اسرائیل، تو عادلی، ولی باز هم اجازه داده ای ما زنده بمانیم. ما به گناهان خود در حضور تو اعتراف می کنیم و می دانیم که اصلاً لیاقت آنرا نداریم که به حضور تو بیائیم.»

¹⁵耶和華以色列的　神啊，你是公義的！我們現今才可以留下，成為逃脫的人。看哪，我們在你面前是有罪過的，因此沒有人能在你面前站立得住。’”

¹⁵ای خداوند، خدای اسرائیل، تو عادلی، ولی باز هم اجازه داده ای ما زنده بمانیم. ما به گناهان خود در حضور تو اعتراف می کنیم و می دانیم که اصلاً لیاقت آنرا نداریم که به حضور تو بیائیم.»