1善人與惡人的苦況“為甚麼全能者不保留賞善罰惡的時間？為甚麼認識他的人不能看見他的日子？
1چرا خدا وقتی را برای داوری تعیین نمی کند؟ تا چه وقت بندگان او انتظار بکشند؟
2惡人挪移地界，搶奪群畜去牧養。
2مردم بدکار حدود زمین را تغییر می دهند تا مُلک زیادتر به دست آورند. گلۀ مردم را می دزدند و به چراگاه خود می برند.
3他們趕走孤兒的驢，強取寡婦的牛作抵押。
3خرهای یتیمان را می ربایند و گاو بیوه زنان را گرو می گیرند.
4他們使窮人離開大道，世上的貧民都一起躲藏起來。
4مردم مسکین را از حق شان محروم می سازند و نیازمندان از ترس آن ها خود را مخفی می کنند.
5這些貧窮人像曠野的野驢，出外勞碌，殷勤尋覓食物，野地為他們和他們的孩子供應食物。
5مردم فقیر مانند خرهای وحشی بخاطر به دست آوردن خوراک برای خود و فرزندان خود در بیابان زحمت می کشند.
6他們在田裡收割草料，在惡人的葡萄園中摘取剩餘的葡萄。
6در کشتزاری که از خود شان نیست درو می کنند و در تاکستان شریران خوشه می چینند.
7他們赤身露體無衣過夜，在寒冷中毫無遮蓋。
7شبها برهنه و بدون لباس و رخت خواب در سرما می خوابند.
8他被山上的大雨淋濕，因為沒有躲避之處就緊抱磐石。
8در زیر باران کوهستان، تر می شوند و در بین صخره ها پناه می برند.
9有人從母親的懷中搶走孤兒，又強取窮人的衣物作抵押，
9اشخاص ظالم کودکان یتیم را از آغوش مادران شان می ربایند و اطفال فقیران را در مقابل قرض خود گرو می گیرند.
10因此窮人赤身露體流浪，他們因飢餓就抬走禾捆；
10این مردم مسکین برهنه و با شکم گرسنه محصول دیگران را حمل می کنند.
11他們在那些人的行列之內榨油，又踹酒，自己仍然口渴。
11در کارخانه ها روغن زیتون می کَشَند و شراب می سازند، بدون آنکه خود شان مزۀ آنرا بچشند.
12有人從城裡唉哼，受傷的人呼求， 神卻不理會惡人的愚妄。
12صدای ناله و فریاد ستمدیدگان و زخمیانِ در حال مرگ از شهر بگوش می رسد و کمک می طلبند، اما خدا به نالۀ آن ها توجه نمی کند.
13又有人與光為敵，不認識光明的道，不留在光明的路中。
13بعضی کسانی هستند که علیه نور تمرد می کنند؛ راه آن را نمی شناسند و در آن راه نمی روند.
14殺人的黎明起來，殺戮困苦人與窮人，夜間又去作盜賊。
14آدمکشان صبح وقت بر می خیزند تا مردم فقیر و محتاج را به قتل برسانند و منتظر شب می مانند تا دزدی و زنا کنند و می گویند: کسی ما را نمی بیند.
15姦夫的眼睛等待黃昏，說：‘沒有眼可以看見我’，就把自己的臉蒙起來。
15شبها برای دزدی در خانه های مردم نقب می زنند و در ظرف روز خود را پنهان می کنند و روی روشنی را نمی بینند.
16盜賊黑夜挖穿屋子，白天卻躲藏起來，他們不想認識光明。
16شب تاریک برای آن ها مثل روشنی صبح است، زیرا سر و کار شان با وحشتِ تاریکی است.»
17他們看晨光如死蔭，因為他們認識死蔭的驚駭。
17«شخص شریر دستخوش سیل و طوفان می شود و مُلک و زمین او مورد لعنت خدا قرار می گیرد و بی ثمر می ماند.
18這些惡人如水面上飄浮的東西迅速流逝，他們在世上所得的分被咒詛，他們不能再走葡萄園的路。
18خشکی و گرما آب برف را تبخیر می سازد و گناهکاران در کام مرگ فرو می روند.
19乾旱與炎熱怎樣消除雪水，陰間也這樣除去犯罪的人。
19حتی مادران شان هم آن ها را از یاد می برند و فراموش می کنند و اثری از آن ها باقی نمی ماند.
20懷他的母胎忘記他，蟲子要以他為甘甜，他不再被人記念，不義的人必如樹折斷。
20به زنان بی اولاد آزار می رسانند و به بیوه زنان احسان نمی کنند.
21他惡待不能生育，沒有孩子的婦人，也不善待寡婦。
21خدا با قدرت خود عمر زورمندان را طولانی می سازد. آن ها ظاهراً موفق به نظر می رسند، اما در واقع امیدی در زندگی ندارند.
22 神卻用自己的能力延長強暴的人的性命，生命難保的仍然興起。
22شاید خدا به آن ها در زندگی امنیت ببخشد و از آن ها حمایت کند، ولی همیشه مراقب اعمال آن ها است.
23 神使他們安穩，他們就有所倚靠，他的眼也看顧他們的道路。
23برای مدتی موفق می شوند، لیکن بزودی مثل علف پژمرده می شوند و مانند خوشه های گندم قطع می گردند.حالا، آیا کسی می تواند سخنان مرا تکذیب کند و حقیقت آن را ثابت نماید؟»
24他們被高舉不過片時，就沒有了，他們降為卑，如眾人一樣被收拾起來，他們又如穀穗枯乾。
24حالا، آیا کسی می تواند سخنان مرا تکذیب کند و حقیقت آن را ثابت نماید؟»
25如果不是這樣，誰能證明我是撒謊的，指出我的言語為空虛的呢？”