1以利法首次發言責難約伯提幔人以利法回答說：
1آنگاه اَلیفاز تَیمانی جواب داد:
2“人若對你說一句話，你就厭煩嗎？但誰又忍得住不說話呢？
2«ایوب، اگر با تو چند کلمه حرف بزنم آزرده نمی شوی؟ من دیگر نمی توانم خاموش بمانم.
3你曾經教過許多人，又堅固了無力的手；
3ببین، تو به بسا کسان تعلیم داده ای و به مردمان ضعیف دلگرمی و قوت قلب بخشیده ای.
4你的話扶起了絆倒的人，你使彎曲乏力的膝堅挺。
4با سخنان تشویق کننده، مردم را از لغزش بازداشته ای و به زانوان لرزنده نیرو داده ای.
5但現在禍患臨到你，你就灰心，災禍遇上你，你就驚惶沮喪。
5اما حالا خودت از مشکلات می نالی، پریشان هستی و از صبر کار نمی گیری.
6 神賞善罰惡你所自恃的，不是敬畏 神嗎？你所盼望的，不是行為完全嗎？
6تو یک شخص پرهیزگار بودی و یک زندگی بی عیب داشتی، پس در این حال هم باید امید و اعتمادت را از دست ندهی.
7請想一想，無辜的人有誰滅亡？哪有正直的人被剪除呢？
7فکر کن، آیا هرگز دیده ای که شخص بیگناهی هلاک شود و یا مرد راستکاری از بین برود؟
8據我所見，耕耘罪孽的，必收割罪孽；種植毒害的，必收割毒害。
8چنانچه دیده ام کسانی که شرارت و ظلم را می کارند، شرارت و ظلم را درو می کنند.
9他們因 神的氣息而滅亡，因他的怒氣而消滅。
9طوفان غضب خدا آن ها را از بین می برد و با آتش خشم خود آن ها را می سوزاند.
10獅子的咆哮，猛獅的吼聲，盡都止息，壯獅的牙齒也都斷掉。
10مردم شریر مانند شیر درنده می غرند، اما خدا آن ها را خاموش می سازد و دندانهای شان را می شکند.
11公獅因缺乏獵物而死亡，母獅之子也被分散。
11مثل شیرهای نیرومند که از قلت غذا و گرسنگی ضعیف می شوند و می میرند، آن ها هم هلاک می گردند و فرزندان شان پراگنده می شوند.
12世人微不足道有話偷偷傳給我，我的耳朵聽到細語；
12باری وقتی که در خواب سنگینی رفته بودم، در رؤیا پیامی را شنیدم و بصورت زمزمه به گوش من رسید.
13在夜間因異象而煩擾的心思中，世上都在沉睡的時候，
13وحشت مرا فراگرفت و تنم به لرزه آمد.
14恐懼戰慄臨到我，以致我全身發抖。
14شبحی از برابر من گذشت و از ترس موی بدنم راست ایستاد.
15有靈拂過我面前，使我毛骨悚然。
15می دانستم که شبح در آنجا حضور دارد، اما نمی توانستم آن را ببینم. در آن سکوت شب این صدا به گوشم رسید:
16那靈站住，我辨不出他的形狀，只見有一形象在我眼前，然後我聽見低微的聲音，說：
16«آیا یک انسان فانی می تواند در نظر خدا که خالق او است، پاک و بی عیب باشد؟
17‘人能在 神面前算為公義嗎？人能在他的創造主面前算為潔淨嗎？
17او حتی بر خادمان آسمانی خود اعتماد نمی کند و فرشتگانش هم در نظر او پاک نیستند.
18他的僕役他還不信任，他的天使他也指責過錯，
18چه رسد به آنهائی که از خاک آفریده شده اند و مانند موریانه پایمال می شوند.
19何況那些住在土屋裡，根基在塵土中，比蠹蟲還容易被壓碎的人呢？
19از صبح تا شام زنده هستند و بعد بی خبر می میرند.رشتۀ زندگی شان قطع می شود و در جهالت و نادانی می میرند.»
20在早晚之間就被毀滅，永歸沉淪，無人懷念。
20رشتۀ زندگی شان قطع می شود و در جهالت و نادانی می میرند.»
21他們帳棚的繩索不是從他們中間抽出來嗎？他們死去，不是無智慧而死嗎？’”