1世人必受苦難“你只管呼籲吧，有誰回答你？在眾聖者之中你轉向哪一位？
1فریاد برآور و ببین که آیا کسی به داد تو می رسد. آیا مقدس دیگری هست که به او رو آوری؟
2煩惱殺死愚昧人，激情害死愚蒙人。
2غم و غصه و رَشک و حسد کار احمقان است و انسان را می کشد.
3我看見愚昧人扎下了根，但咒詛忽然臨到他的居所。
3آن ها برای یک مدت موفق هستند، اما بلای ناگهانی بر خانۀ شان نازل می شود.
4他的兒女遠離安穩之處，在城門口被欺壓卻沒有人援救。
4فرزندان شان بی پناه می گردند، در رفاه نمی باشند و کسی از آن ها حمایت نمی کند.
5飢餓的人吃盡他的莊稼，連在荊棘裡的也搶去；渴求的人吞盡他的財富。
5مردمان گرسنه محصول شان را از میان خارها چیده می خورند و اشخاص حریص دارائی آن ها را غارت می کنند.
6患難不從土中生出來，勞碌不由地裡長出來；
6بدبختی و مشکلات هیچگاهی از زمین نمی روید،
7原來人為勞碌而生，如同火花向上飛揚。
7بلکه همانطوریکه جَرَقه از آتش بلند می شود، بدبختی هم از خود انسان نشأت می کند.
8人的指望在乎 神至於我，我必尋求 神，向他陳明我的案件。
8ولی اگر من بجای تو می بودم برای حل مشکل خود به خدا رجوع می کردم،
9他所作的大事無法測度，所行的奇事不可勝數。
9زیرا او کارهای عجیب و معجزات حیرت انگیز و بی حساب بعمل می آورد که ما از درک آن ها عاجز هستیم.
10降雨在地上，遣水到田裡，
10باران را می فرستد و کشتزارها را آبیاری می کند.
11把低微的安置在高位，把哀慟的高舉於安穩之處；
11اشخاص حلیم و فروتن را سرفراز می سازد و به ماتمزدگان سُرُور و خوشی می بخشد.
12又挫敗狡猾人的計謀，使他們的手所作的無法成全；
12نقشۀ حیله گران را باطل می کند، آن ها را در کارهای شان ناکام می سازد
13他使有智慧的人中了自己的詭計，使奸詐人的謀算快快失敗。
13و در دامی که برای دیگران چیده اند خود شان گرفتار می شوند و نقشۀ آن ها نقش بر آب می گردد.
14他們白天遇見黑暗，中午摸索如在夜間。
14روز روشن آن ها به شب تاریک مبدل می شود و کورمال راه می روند.
15他拯救窮乏人脫離他們口中的刀劍，脫離強暴人的手；
15اما خدا نیازمندان و فقیران را از ظلم ظالم و از چنگ زورمندان نجات می دهد.
16這樣，貧窮人有指望，不義的人卻閉口無言。
16به مسکینان امید می بخشد و اشخاص بی عدالت را خاموش می سازد.
17受主懲治的人是有福的 神所責備的人是有福的，所以你不要輕看全能者的管教。
17خوشا بحال کسیکه خدا او را تنبیه می کند، پس تو نباید از تنبیه قادر مطلق آزرده شوی،
18因為他打傷，又纏裹；他擊傷，又親手醫治。
18زیرا اگر خدا کسی را مجروح می کند بعد خودش هم جراحت او را التیام می دهد، بیمار می سازد و شفا می دهد.
19你六次遭遇患難，他都救拔你，就算第七次，災禍也傷不了你。
19او ترا از بلاهای گوناگون می رهاند و نمی گذارد که به تو آسیبی برسد.
20在饑荒中，他必救你脫離死亡；在戰爭中，他必救你脫離刀劍的權勢。
20در وقت قحطی ترا از مرگ رهائی می بخشد و هنگام جنگ از دَم شمشیر نجاتت می دهد.
21你必不受人口舌之害，災殃臨到，也不害怕。
21از زخم زبان و بدبختی و تباهی در امان خود نگاهت می دارد.
22對災殃和饑饉，一笑置之，地上的野獸你也不害怕。
22به جنگ و قحطی می خندی و از حیوانات وحشی نمی ترسی.
23你必與田間的石頭立約，田間的野獸必與你和平相處。
23زمینی را که قلبه می کنی، بدون سنگ می باشد و با حیوانات وحشی در صلح و صفا زندگی می کنی.
24你必曉得你的帳棚平安無事；你查看莊舍，也一無缺失。
24خانه ات محفوظ بوده رمه و گله ات را کسی نمی دزدد.
25你必曉得你的後裔眾多，子孫像地上的青草那樣茂盛。
25فرزندانت مثل سبزه های چمن زیاد شوند.
26你必全壽才歸到墳墓去，如同禾捆到時就收起來。
26مانند خوشۀ پختۀ گندم که در موسمش درو می شود، در پیری و سالخوردگی از جهان می روی.ما همه را تحقیق کردیم و تمام اینها حقیقت دارند. پس تو باید بپذیری.»
27這道我們已經查明實在是這樣，你當聆聽，也當明白。”
27ما همه را تحقیق کردیم و تمام اینها حقیقت دارند. پس تو باید بپذیری.»