¹約伯緬懷過往的幸福約伯繼續他的講論，說：

¹En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:

²“但願我的景況像以前的歲月，像　神保守我的日子。

²Och, of ik ware, gelijk in de vorige maanden, gelijk in de dagen, toen God mij bewaarde!

³那時他的燈照在我的頭上，我靠著他的光行過黑暗。

³Toen Hij Zijn lamp deed schijnen over mijn hoofd, en ik bij Zijn licht de duisternis doorwandelde;

⁴但願我仍然活在年輕力壯的日子，那時　神在我的帳棚裡與我親密。

⁴Gelijk als ik was in de dagen mijner jonkheid, toen Gods verborgenheid over mijn tent was;

⁵全能者仍然與我同在，我的孩子都環繞我。

⁵Toen de Almachtige nog met mij was, en mijn jongens rondom mij;

⁶我用油洗腳，磐石為我出油成河。

⁶Toen ik mijn gangen wies in boter, en de rots bij mij oliebeken uitgoot;

⁷我出到城門那裡去，在廣場上預備我的座位。

⁷Toen ik uitging naar de poort door de stad, toen ik mijn stoel op de straat liet bereiden.

⁸年輕人看見我，就迴避，年老的也起身站立。

⁸De jongens zagen mij, en verstaken zich, en de stokouden rezen op en stonden.

⁹王子都停止說話，並且用手掩口。

⁹De oversten hielden de woorden in, en leiden de hand op hun mond.

¹⁰眾領袖都不敢作聲，他們的舌頭緊貼上顎。

¹⁰De stem der vorsten verstak zich, en hun tong kleefde aan hun gehemelte.

¹¹耳朵聽見我的，就稱我有福。眼睛看見我的，就作證稱讚我。

¹¹Als een oor mij hoorde, zo hield het mij gelukzalig; als mij een oog zag, zo getuigde het van mij.

¹²因為我救了呼救的窮人，和無人幫助的孤兒。

¹²Want ik bevrijdde den ellendige, die riep, en den wees, die geen helper had.

¹³將要滅亡的，為我祝福；我使寡婦的心歡呼。

¹³De zegen desgenen, die verloren ging, kwam op mij; en het hart der weduwe deed ik vrolijk zingen.

¹⁴我以公義作衣服穿上；我的公平好像外袍和冠冕。

¹⁴Ik bekleedde mij met gerechtigheid, en zij bekleedde mij; mijn oordeel was als een mantel en vorstelijke hoed.

¹⁵我作了瞎子的眼，瘸子的腿。

¹⁵Den blinden was ik tot ogen, en den kreupelen was ik tot voeten.

¹⁶我作過貧窮人的父親，我查究過我素來不認識的人的案件。

¹⁶Ik was den nooddruftigen een vader; en het geschil, dat ik niet wist, dat onderzocht ik.

¹⁷我打碎了不義的人的牙齒，使捕食的掉下來。

¹⁷En ik verbrak de baktanden des verkeerden, en wierp den roof uit zijn tanden.

¹⁸那時我心裡想：‘我必在家中安然去世，我必增添我的日子像沙塵那麼多。

¹⁸En ik zeide: Ik zal in mijn nest den geest geven, en ik zal de dagen vermenigvuldigen als het zand.

¹⁹我的根蔓延到水邊，露水整夜沾在我的枝上。

¹⁹Mijn wortel was uitgebreid aan het water, en dauw vernachtte op mijn tak.

²⁰我的榮耀在身上常新，我的弓在我手上重新得力。

²⁰Mijn heerlijkheid was nieuw bij mij, en mijn boog veranderde zich in mijn hand.

²¹大家都聆聽我，等候我；靜默無聲地領受我的指導。

²¹Zij hoorden mij aan, en wachtten, en zwegen op mijn raad.

²²我說了話以後，他們就不再說，我的言語像雨露一般滴在他們身上。

²²Na mijn woord spraken zij niet weder, en mijn rede drupte op hen.

²³他們等候我像等候雨水，又大大張嘴如切慕春雨。

²³Want zij wachtten naar mij, gelijk naar den regen, en sperden hun mond open, als naar den spaden regen.

²⁴我向他們微笑，他們也不敢相信；他們珍惜我臉上的光。

²⁴Lachte ik hun toe, zij geloofden het niet; en het licht mijns aangezichts deden zij niet nedervallen.

²⁵我為他們選擇道路，又坐首位；我像君王住在軍隊中，又像個安慰悲傷的人。’”

²⁵Verkoos ik hun weg, zo zat ik bovenaan, en woonde als een koning onder de benden, als een, die treurigen vertroost.