¹悲歎現在的處境“但現在年紀比我小的人都笑我；我不容許他們的父親與我羊群的犬隻為伴。

¹Maar nu lachen over mij minderen dan ik van dagen, welker vaderen ik versmaad zou hebben, om bij de honden mijner kudde te stellen.

²他們的氣力已經衰退了，他們兩手的力量對我有甚麼益處呢？

²Waartoe zou mij ook geweest zijn de krachten hunner handen? Zij was door ouderdom in hen vergaan.

³他們因窮乏與飢餓而消瘦，在黑夜荒廢與荒涼之地咀嚼曠野的乾草；

³Die door gebrek en honger eenzaam waren, vliedende naar dorre plaatsen, in het donkere, woeste en verwoeste.

⁴他們在草叢中採摘鹹草，以羅騰樹根作食物。

⁴Die ziltige kruiden plukten bij de struiken, en welker spijze was de wortel der jeneveren.

⁵他們從人群中被趕出去，人追喊他們如追喊賊一樣，

⁵Zij werden uit het midden uitgedreven; (men jouwde over hen, als over een dief),

⁶以致他們住在驚嚇谷之中，在地洞和巖穴之間；

⁶Opdat zij wonen zouden in de kloven der dalen, de holen des stofs en der steenrotsen.

⁷他們在草叢中間喊叫，在雜草之下集合起來。

⁷Zij schreeuwden tussen de struiken; onder de netelen vergaderden zij zich.

⁸他們都是愚頑人、下流人的子孫，被人鞭打逐出境外。

⁸Zij waren kinderen der dwazen, en kinderen van geen naam; zij waren geslagen uit den lande.

⁹現在他們以我為歌曲，我竟成了他們的笑柄。

⁹Maar nu ben ik hun een snarenspel geworden, en ik ben hun tot een klapwoord.

¹⁰他們厭惡我，遠遠地離開我，又不住吐唾沫在我臉上，

¹⁰Zij hebben een gruwel aan mij, zij maken zich verre van mij, ja, zij onthouden het speeksel niet van mijn aangezicht.

¹¹因為　神把我的弓弦鬆開，叫我受苦，他們就在我面前任意妄為。

¹¹Want Hij heeft mijn zeel losgemaakt, en mij bedrukt; daarom hebben zij den breidel voor mijn aangezicht afgeworpen.

¹²一窩暴民在我右邊興起，推開我的腳，築起災難的路攻擊我。

¹²Ter rechterhand staat de jeugd op, stoten mijn voeten uit, en banen tegen mij hun verderfelijke wegen.

¹³他們拆毀了我的路，沒有別人的幫助也能毀滅我；

¹³Zij breken mijn pad af, zij bevorderen mijn ellende; zij hebben geen helper van doen.

¹⁴他們闖進來如闖大破口，在廢墟之中輥過來，

¹⁴Zij komen aan, als door een wijde breuk; onder de verwoesting rollen zij zich aan.

¹⁵驚駭臨到我的身上，驅逐我的尊嚴如風吹一般，我的好景像雲一樣過去。

¹⁵Men is met verschrikkingen tegen mij gekeerd; elk een vervolgt als een wind mijn edele ziel, en mijn heil is als een wolk voorbijgegaan.

¹⁶訴說　神不聽他的呼求現在我的心傷慟有如倒了出來，苦難的日子把我抓住。

¹⁶Daarom stort zich nu mijn ziel in mij uit; de dagen des druks grijpen mij aan.

¹⁷夜間痛苦刺透我的骨頭，疼痛不止，不住地咀嚼我。

¹⁷Des nachts doorboort Hij mijn beenderen in mij, en mijn polsaderen rusten niet.

¹⁸我的衣服因　神的大力變了形，他的大力如外衣的領口把我束緊。

¹⁸Door de veelheid der kracht is mijn kleed veranderd; Hij omgordt mij als de kraag mijns roks.

¹⁹　神把我扔在泥中，我就像塵土和爐灰一般。

¹⁹Hij heeft mij in het slijk geworpen, en ik ben gelijk geworden als stof en as.

²⁰　神啊！我向你呼求，你卻不應允我，我站起來，你也不理我。

²⁰Ik schrei tot U, maar Gij antwoordt mij niet; ik sta, maar Gij acht niet op mij.

²¹你變成待我殘忍，用你大能的手迫害我，

²¹Gij zijt veranderd in een wrede tegen mij; door de sterkte Uwer hand wederstaat Gij mij hatelijk.

²²你把我提到風中，使我被風颳去，使我在暴風中消散。

²²Gij heft mij op in den wind; Gij doet mij daarop rijden, en Gij versmelt mij het wezen.

²³我知道你必使我歸回死地，歸到那為眾生所定的陰宅。

²³Want ik weet, dat Gij mij ter dood brengen zult, en tot het huis der samenkomst aller levenden.

²⁴然而人跌倒，怎會不伸手？人遇災禍，怎會不呼救呢？

²⁴Maar Hij zal tot een aardhoop de hand niet uitsteken; is er bij henlieden geschrei in zijn verdrukking?

²⁵內心的迷惘與痛苦艱難過日的，我不是為他哀哭；貧窮的，我不是為他憂愁嗎？

²⁵Weende ik niet over hem, die harde dagen had? Was mijn ziel niet beangst over den nooddruftige?

²⁶我希望得福樂，災禍就來了；我等候光明，幽暗就到了。

²⁶Nochtans toen ik het goede verwachtte, zo kwam het kwade; toen ik hoopte naar het licht, zo kwam de donkerheid.

²⁷我的心腸沸騰、不安，痛苦的日子臨到我。

²⁷Mijn ingewand ziedt, en is niet stil; de dagen der verdrukking zijn mij voorgekomen.

²⁸我四處行走，全身發黑，並不是因為日曬；我在會中站著呼求。

²⁸Ik ga zwart daarheen, niet van de zon; opstaande schreeuw ik in de gemeente.

²⁹我與野狗為兄弟，又與鴕鳥作同伴。

²⁹Ik ben den draken een broeder geworden, en een metgezel der jonge struisen.

³⁰我的皮膚發黑脫落，我的骨頭因熱發燒，

³⁰Mijn huid is zwart geworden over mij, en mijn gebeente is ontstoken van dorrigheid.

³¹所以我的琴音變為哀音，我的簫聲變為哭聲。”

³¹Hierom is mijn harp tot een rouwklage geworden, en mijn orgel tot een stem der wenenden.