¹十個童女的比喻“那時，天國好像十個童女，拿著她們的燈出去迎接新郎。

¹"Apabila Anak Manusia datang sebagai Tuhan, keadaannya seperti dalam perumpamaan ini: Sepuluh gadis pengiring pengantin masing-masing mengambil pelita, lalu pergi menyambut pengantin laki-laki.

²她們中間有五個是愚蠢的，五個是聰明的。

²Lima orang dari mereka bodoh, dan lima yang lainnya bijaksana.

³那些愚蠢的拿著燈，卻沒有帶油；

³Kelima gadis yang bodoh membawa pelita, tetapi tidak membawa minyak persediaan.

⁴但那些聰明的拿著燈，也把油裝在瓶裡帶來。

⁴Kelima gadis yang bijaksana membawa pelita bersama-sama dengan minyak persediaan.

⁵新郎很晚還沒有到，她們都打瞌睡，而且睡著了。

⁵Pengantin laki-laki itu datang terlambat, jadi gadis-gadis itu mulai mengantuk lalu tertidur.

⁶半夜，有人喊叫：‘新郎來了，快出來迎接他。’

⁶Tengah malam, barulah terdengar suara teriakan, 'Pengantin laki-laki datang! Mari sambut dia!'

⁷那些童女都醒過來，整理她們的燈。

⁷Sepuluh gadis itu bangun, dan memasang pelita mereka.

⁸愚蠢的對聰明的說：‘請把你們的油分一點給我們，我們的燈快要滅了。’

⁸Gadis-gadis yang bodoh itu berkata kepada yang bijaksana, 'Berikanlah minyakmu sedikit kepada kami, sebab pelita kami sudah mau padam.'

⁹聰明的回答：‘這些恐怕不夠我們大家用，不如你們自己到賣油的地方去買吧！’

⁹'Tidak bisa!' jawab anak-anak gadis yang bijaksana itu, 'sebab nanti kita semua tidak punya cukup minyak. Pergilah beli di toko.'

¹⁰她們去買油的時候，新郎來了；準備好了的童女就和他一同進去參加婚筵，門就關上了。

¹⁰Maka gadis-gadis yang bodoh itu pergi membeli minyak. Sementara mereka pergi, tibalah pengantin laki-laki. Kelima gadis yang sudah siap itu masuk bersama-sama dengan pengantin laki-laki ke tempat pesta, dan pintu pun ditutup!

¹¹後來，其餘的童女也來到，說：‘主啊，主啊，給我們開門吧！’

¹¹Kemudian gadis-gadis yang lainnya itu tiba. Mereka berseru, 'Tuan, Tuan, bukakan pintu untuk kami.'

¹²新郎卻回答：‘我實在告訴你們，我不認識你們。’

¹²Tetapi pengantin laki-laki itu menjawab, 'Aku tidak mengenal kalian!'"

¹³所以你們要警醒，因為不知道那日子和那時間。

¹³Lalu Yesus mengakhiri perumpamaan-Nya itu begini, "Oleh sebab itu berjaga-jagalah, sebab kalian tidak tahu harinya ataupun jamnya."

¹⁴三個僕人的比喻（路19:12~27）“天國又像一個人要出外遠行，就叫自己的僕人來，把產業交給他們。

¹⁴"Apabila Anak Manusia datang sebagai Tuhan keadaannya juga seperti dalam perumpamaan ini. Seorang laki-laki hendak berangkat ke tempat yang jauh. Ia memanggil pelayan-pelayannya, lalu mempercayakan hartanya kepada mereka.

¹⁵他按照各人的才幹，一個給三萬個銀幣，一個給一萬二千個銀幣，一個給六千個銀幣（原文作“五個，二個，一個他連得”；一個他連得等於六千個銀幣），然後就遠行去了。

¹⁵Kepada setiap pelayan itu ia memberi menurut kesanggupan masing-masing. Kepada yang seorang ia memberi lima ribu uang emas. Kepada yang lainnya ia memberi dua ribu uang emas. Dan kepada seorang lagi ia memberi seribu uang emas. Lalu ia berangkat.

¹⁶那領了三萬的馬上去做生意，另外賺了三萬。

¹⁶Pelayan yang menerima lima ribu uang emas itu segera pergi berdagang, lalu mendapat keuntungan lima ribu uang emas lagi.

¹⁷那領了一萬二千的也是這樣，另賺了一萬二千。

¹⁷Begitu juga pelayan yang menerima dua ribu uang emas itu mendapat untung dua ribu lagi.

¹⁸但那領了六千的，卻去把地挖開，把主人的錢藏起來。

¹⁸Tetapi pelayan yang menerima seribu uang emas itu pergi menggali lubang di tanah, lalu menyembunyikan uang tuannya di situ.

¹⁹過了很久，那些僕人的主人回來了，要和他們算帳。

¹⁹Lama sekali sesudah itu, tuan dari pelayan-pelayan itu pulang, dan mulai mengadakan perhitungan dengan mereka.

²⁰那領了三萬個銀幣的，帶著另外的三萬前來，說：‘主啊，你交了三萬給我，你看，我又賺了三萬。’

²⁰Pelayan yang menerima lima ribu uang emas itu datang, dan menyerahkan sepuluh ribu. 'Tuan,' katanya, 'Tuan menyerahkan lima ribu uang emas kepada saya. Lihatlah, saya berhasil mendapat keuntungan lima ribu lagi.'

²¹主人對他說：‘又良善又忠心的僕人哪，你作得好！你既然在不多的事上忠心，我要派你管理許多的事。進來，享受你主人的快樂吧！’

²¹'Bagus,' kata tuan itu, 'engkau adalah pelayan yang baik dan setia. Karena engkau dapat dipercayai dengan yang sedikit, saya akan mempercayakan yang banyak kepadamu. Masuklah dan ikutlah bersenang-senang dengan saya!'

²²那領了一萬二千的也前來，說：‘主啊，你交了一萬二千給我，你看，我又賺了一萬二千。’

²²Lalu pelayan yang menerima dua ribu uang emas itu datang, dan berkata, 'Tuan, Tuan sudah menyerahkan dua ribu uang emas kepada saya. Lihatlah, saya berhasil mendapat keuntungan dua ribu lagi.'

²³主人對他說：‘又良善又忠心的僕人哪，你作得好！你既然在不多的事上忠心，我要派你管理許多的事。進來，享受你主人的快樂吧！’

²³'Bagus,' kata tuan itu, 'engkau pelayan yang baik dan setia. Karena engkau dapat dipercayai dengan yang sedikit, saya akan mempercayakan yang banyak kepadamu. Masuklah dan ikutlah bersenang-senang dengan saya!'

²⁴那領了六千的也前來，說：‘主啊，我知道你是個嚴厲的人，沒有撒種的地方，你要收割；沒有散播的地方，你要收聚。

²⁴Kemudian pelayan yang menerima seribu uang emas itu datang, dan berkata, 'Tuan, saya tahu Tuan seorang yang keras. Tuan memetik buah di tempat Tuan tidak menanam, dan memungut hasil di tempat Tuan tidak menabur benih.

²⁵所以，我就害怕起來，去把你的錢藏在地裡。你看，你的錢還在這裡。’

²⁵Saya takut, jadi saya pergi menyembunyikan uang Tuan di dalam tanah. Inilah uang Tuan.'

²⁶可是主人對他說：‘你這個又可惡又懶惰的僕人，你既然知道我要在沒有撒種的地方收割，在沒有散播的地方收聚，

²⁶'Engkau pelayan yang jahat dan malas!' kata tuan itu. 'Bukankah engkau sudah tahu bahwa saya memetik buah di tempat saya tidak menanam, dan memungut hasil di tempat saya tidak menabur benih?

²⁷那你就應該把我的錢存入銀行，到我回來的時候，可以連本帶利收回。

²⁷Kalau begitu, seharusnya engkau menyimpan uang saya itu di bank, supaya pada waktu saya pulang, saya dapat menerima kembali uang saya itu dengan bunganya.

²⁸你們把他的六千銀幣拿去，交給那個有六萬的。

²⁸Karena itu, ambillah uang itu dari dia, dan berikanlah kepada orang yang mempunyai sepuluh ribu uang emas itu.

²⁹因為凡是有的，還要給他，他就充足有餘；凡是沒有的，就算他有甚麼也要拿去。

²⁹Karena orang yang sudah mempunyai, akan diberi lebih banyak lagi, dan ia akan berkelebihan. Tetapi orang yang tidak punya, sedikit yang masih ada padanya akan diambil juga.

³⁰把這沒有用的僕人丟在外面的黑暗裡，在那裡必要哀哭切齒。’

³⁰Dan pelayan yang tidak berguna itu, buanglah dalam kegelapan di luar. Di sana ia akan menangis dan menderita!'"

³¹人子必審判萬族“當人子在他的榮耀裡，帶著所有的使者降臨的時候，他要坐在榮耀的寶座上。

³¹"Apabila Anak Manusia datang sebagai Raja diiringi semua malaikat-Nya, Ia akan duduk di atas takhta-Nya yang mulia.

³²萬族要聚集在他面前，他要把他們彼此分開，好像牧羊人把綿羊和山羊分開一樣：

³²Segala bangsa akan dikumpulkan di hadapan-Nya. Lalu Ia akan memisahkan mereka menjadi dua kumpulan seperti gembala memisahkan domba dari kambing.

³³把綿羊放在右邊，山羊放在左邊。

³³Orang-orang yang melakukan kehendak Allah akan dikumpulkan di sebelah kanan-Nya, dan yang lain di sebelah kiri-Nya.

³⁴那時，王要對右邊的說：‘蒙我父賜福的，來承受創世以來為你們預備好的國吧。

³⁴Kemudian Raja itu akan berkata kepada orang-orang di sebelah kanan-Nya, 'Marilah kalian yang diberkati oleh Bapa-Ku. Masuklah ke dalam Kerajaan yang disediakan bagimu sejak permulaan dunia.

³⁵因為我餓了，你們給我吃；我渴了，你們給我喝；我作旅客，你們接待我；

³⁵Sebab pada waktu Aku lapar, kalian memberi Aku makan, dan pada waktu Aku haus, kalian memberi Aku minum. Aku seorang asing, kalian menerima Aku di rumahmu.

³⁶我赤身露體，你們給我衣服穿；我病了，你們看顧我；我在監裡，你們來看我。’

³⁶Aku tidak berpakaian, kalian memberikan Aku pakaian. Aku sakit, kalian merawat Aku. Aku dipenjarakan, kalian menolong Aku.'

³⁷義人就回答：‘主啊，我們甚麼時候見你餓了就給你吃，渴了就給你喝呢？

³⁷Lalu orang-orang itu akan berkata, 'Tuhan, kapan kami pernah melihat Tuhan lapar lalu kami memberi Tuhan makan, atau haus lalu kami memberi Tuhan minum?

³⁸又甚麼時候見你作旅客就接待你，赤身露體就給你衣服穿呢？

³⁸Kapan kami pernah melihat Tuhan sebagai orang asing, lalu kami menyambut Tuhan ke dalam rumah kami? Kapan Tuhan pernah tidak berpakaian, lalu kami memberi Tuhan pakaian?

³⁹或者甚麼時候見你病了，或在監裡就來看你呢？’

³⁹Kapan kami pernah melihat Tuhan sakit atau dipenjarakan, lalu kami menolong Tuhan?'

⁴⁰王要回答他們：‘我實在告訴你們，你們所作的，只要是作在我一個最小的弟兄身上，就是作在我的身上了。’

⁴⁰Raja itu akan menjawab, 'Ketahuilah: waktu kalian melakukan hal itu, sekalipun kepada salah seorang dari saudara-saudara-Ku yang terhina, berarti kalian melakukannya kepada-Ku!'

⁴¹“王也要對左邊的說：‘你們這被咒詛的，離開我，到為魔鬼和他的使者所預備的永火裡去吧！

⁴¹Lalu Raja itu akan berkata kepada orang-orang di sebelah kiri-Nya, 'Pergilah dari sini, jahanam! Masuklah ke dalam api yang tidak bisa padam, yang sudah disediakan bagi Iblis dan malaikat-malaikatnya!

⁴²因為我餓了，你們沒有給我吃；我渴了，你們沒有給我喝；

⁴²Sebab pada waktu Aku lapar, kalian tidak memberi Aku makan; pada waktu Aku haus, kalian tidak memberi Aku minum.

⁴³我作旅客，你們沒有接待我；我赤身露體，你們沒有給我衣服穿；我病了，我在監裡，你們沒有看顧我。’

⁴³Aku seorang asing, kalian tidak menerima Aku di dalam rumahmu. Aku tidak berpakaian, kalian tidak memberi Aku pakaian. Aku sakit dan dipenjarakan, kalian tidak merawat Aku.'

⁴⁴他們就回答：‘主啊，我們甚麼時候見你餓了、渴了、作旅客、赤身露體、病了，或在監裡，卻沒有服事你呢？’

⁴⁴Lalu mereka akan berkata kepada-Nya, 'Tuhan, kapankah kami melihat Tuhan lapar, atau haus, atau sebagai seorang asing, atau tidak berpakaian, atau sakit, atau dipenjarakan, dan kami tidak menolong Tuhan?'

⁴⁵王要回答他們：‘我實在告訴你們，這些事你們既然沒有作在一個最小的身上，就是沒有作在我的身上了。’

⁴⁵Raja itu akan menjawab, 'Ketahuilah: pada waktu kalian tidak mau menolong salah seorang yang terhina ini, berarti kalian tidak mau menolong Aku.'

⁴⁶他們要進入永遠的刑罰，義人卻要進入永生。”

⁴⁶Maka orang-orang itu akan dihukum dengan hukuman yang kekal, sedangkan orang-orang yang melakukan kehendak Allah akan mengalami hidup sejati dan kekal."