1安慰人的反叫人愁煩約伯回答說：
1Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
2“像這樣的話，我聽了很多；你們都是叫人愁煩的安慰者。
2Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
3虛空的言語，有窮盡嗎？或有甚麼惹你答個不休的呢？
3I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
4你們若處在我的景況，我也能像你們那樣說話，我也能砌辭攻擊你們，並且能向你們搖頭。
4Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
5我能用口鼓勵你們，我嘴唇的安慰，能緩和你們的痛苦。
5Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
6力陳他的痛苦我若說話，痛苦仍不消解，我若閉口不說，痛苦也不離開我。
6Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
7現在 神使我困倦，‘你蹂躪了我的全家，
7A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
8又把我捆綁起來。’這就作為證據；我身體的枯瘦也當面作證反對我。
8Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
9他的怒氣撕裂我，攻擊我；他向我咬牙切齒，我的敵人以銳利的眼光看著我。
9Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
10他們向我大大張嘴，以蔑視的態度打我的臉頰，聯合一起攻擊我。
10Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
11 神把我交給不義的人，把我丟在惡人的手中。
11Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
12我本來安逸，他卻把我壓碎；掐著我的頸項，把我摔碎；又把我當作他的箭靶。
12Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
13他的弓箭手四面包圍我，他剖開我的腰子，全不顧惜，把我的膽傾倒在地上。
13Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
14他把我破傷，在破口上又加破傷，如勇士一般向我直衝。
14Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
15我把麻布縫在我的皮膚上，把我的角插入塵土中。
15Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
16我的臉因哭泣而發紅，在我的眼皮上滿是黑影。
16Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cieó śmierci.
17然而在我的手中沒有強暴，我的禱告也是清潔的。
17Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak,)
18向 神哭訴地啊，不要遮蓋我的血；不要讓我的哀求有停留的地方。
18O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
19現今，在天上有我的見證，在高天之上，有我的證人。
19Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
20譏笑我的，就是我的朋友，我的眼向 神流淚。
20O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
21但願人可以為人與 神分辯，正如世人為朋友辯白一樣。
21Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
22因為我的年數將盡，我快要走上那條一去不返的路。”
22Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.