1约伯缅怀过往的幸福
1Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon:
2“但愿我的景况像以前的岁月，像 神保守我的日子。
2Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako;
3那时他的灯照在我的头上，我靠着他的光行过黑暗。
3Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit;
4但愿我仍然活在年轻力壮的日子，那时 神在我的帐棚里与我亲密。
4Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong;
5全能者仍然与我同在，我的孩子都环绕我。
5Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut;
6我用油洗脚，磐石为我出油成河。
6Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana!
7我出到城门那里去，在广场上预备我的座位。
7Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan,
8年轻人看见我，就回避，年老的也起身站立。
8Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok;
9王子都停止说话，并且用手掩口。
9Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba;
10众领袖都不敢作声，他们的舌头紧贴上颚。
10Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba.
11耳朵听见我的，就称我有福。眼睛看见我的，就作证称赞我。
11Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako:
12因为我救了呼救的穷人，和无人帮助的孤儿。
12Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang.
13将要灭亡的，为我祝福；我使寡妇的心欢呼。
13Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay.
14我以公义作衣服穿上；我的公平好像外袍和冠冕。
14Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong.
15我作了瞎子的眼，瘸子的腿。
15Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil.
16我作过贫穷人的父亲，我查究过我素来不认识的人的案件。
16Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita.
17我打碎了不义的人的牙齿，使捕食的掉下来。
17Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon.
18那时我心里想：‘我必在家中安然去世，我必增添我的日子像沙尘那么多。
18Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas:
19我的根蔓延到水边，露水整夜沾在我的枝上。
19Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii:
20我的荣耀在身上常新，我的弓在我手上重新得力。
20Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot.
21大家都聆听我，等候我；静默无声地领受我的指导。
21Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag.
22我说了话以后，他们就不再说，我的言语像雨露一般滴在他们身上。
22Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila.
23他们等候我像等候雨水，又大大张嘴如切慕春雨。
23Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan.
24我向他们微笑，他们也不敢相信；他们珍惜我脸上的光。
24Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway.
25我为他们选择道路，又坐首位；我像君王住在军队中，又像个安慰悲伤的人。’”
25Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on.