¹歌一首，可拉子孙的诗。在我们　神的城中，在他的圣山上，耶和华是至大的，应该大受赞美。

¹Gamhanan si Jehova, ug dalayegon gayud sa pag-ayo , Sa ciudad sa atong Dios, sa iyang bukid nga balaan.

²在北面的锡安山、大君王的城，美丽高耸，是全地所喜欢的。

²Matahum sa gitas-on, ang kalipay sa tibook nga yuta. Mao ang bukid sa Sion, sa mga dapit sa amihanan. Ang ciudad sa gamhanang Hari.

³　神在城的堡垒中，显明自己是避难所。

³Ang Dios nagpaila sa iyang kaugalingon sa mga palacio niini nga maoy dalangpanan.

⁴看哪！列王会合，一同前进。

⁴Kay, ania karon, ang mga hari manag-alirong sa ilang kaugalingon, Sila ming-agi sa tingub.

⁵他们一见这城，就惊惶，慌忙逃跑。

⁵Nakakita sila niini, unya sila nanghibulong; Nangalisang sila, nangalagiw sila sa pagdali.

⁶他们在那里战栗恐惧；他们痛苦好像妇人分娩时一样。

⁶Ang panagkurog didto mingdakup kanila, Kasakit, ingon sa usa ka babaye nga nagaanak.

⁷你用东风摧毁他施的船队。

⁷Uban sa hangin sa timogan. Ginaguba mo ang mga sakayan sa Tarsis.

⁸在万军之耶和华的城中，就是在我们　神的城中，我们所看见的，正如我们所听见的：　神必坚立这城，直到永远。（细拉）

⁸Ingon sa among nadungog mao man ang among nakita Sa ciudad ni Jehova sa mga panon, sa ciudad sa atong Dios: Ang Dios magapahamutang niini sa walay katapusan. (Selah

⁹　神啊！我们在你的殿中，想念你的慈爱。

⁹Nagapalandong kami sa imong mahigugmaong-kalolot, Oh Dios, Diha sa kinataliwad-an sa imong templo.

¹⁰　神啊！你受的赞美，就像你的名一样，达到地极；你的右手满了公义。

¹⁰Ingon sa imong ngalan; Oh Dios, Mao usab ang imong pagdayeg ngadto sa mga kinatumyan sa yuta: Ang imong toong kamot napuno sa pagkamatarung.

¹¹因你的审判，锡安山应当欢喜，犹大的居民（“居民”原文作“女子”）应当快乐。

¹¹Palipaya ang bukid sa Sion, Pamayaa ang mga anak nga babaye sa Juda, Tungod sa imong mga paghukom.

¹²你们要在锡安四处巡行，绕城一周，数点城楼，

¹²Manlakaw kamo sa paglibut sa Sion, ug libuton ninyo siya; Isipa ninyo ang iyang mga torre;

¹³细察它的外墙，巡视它的堡垒，使你们可以述说给后代的人听。

¹³Larawa pag-ayo ang iyang mga kuta; Sud-onga ang iyang mga palacio: Aron ikasugilon ninyo sa kaliwatan nga umalabut.

¹⁴因为这位　神就是我们的　神，直到永永远远；他必引导我们，直到我们死的时候。

¹⁴Kay kining Dios mao ang atong Dios sa mga katuigan nga walay katapusan: Siya mao ang atong magmamando bisan hangtud sa kamatayon.