¹大卫的诗，是他在犹大旷野时作的。　神啊！你是我的　神，我要切切寻求你；在干旱、疲乏、无水之地，我的心，我的身，都渴想你，切慕你。

¹Oh Dios, ikaw mao ang akong Dios; mangita ako kanimo sa dakung kakugi: Ang akong kalag giuhaw tungod kanimo, ang akong unod gihidlaw tungod kanimo, Sa usa ka yuta nga mamala ug malaay, diin walay tubig.

²因此，我在圣所中瞻仰你，为要见你的能力和荣耀。

²Mao nga gipangita ko ikaw sa balaang puloy-anan, Aron sa pagtan-aw sa imong gahum ug sa imong himaya.

³因你的慈爱比生命更好，我的嘴唇要颂赞你。

³Tungod kay ang imong mahigugmaong-kalolot labi pang maayo kay sa kinabuhi, Ang akong mga ngabil magadayeg kanimo.

⁴我要一生称颂你，我要奉你的名举手祷告。

⁴Sa ingon niini dayegon ko ikaw samtang buhi pa ako: Sa imong ngalan magabayaw ako sa akong mga kamot.

⁵我的心满足，就像饱享了骨髓肥油；我要用欢乐的嘴唇赞美你。

⁵Ang akong kalag mabusog nga maingon sa utok ug sa tambok; Ug ang akong baba magadayeg kanimo uban ang mga ngabil nga malipayon;

⁶我在床上记念你，我整夜默想你。

⁶Sa diha nga mahanumdum ako kanimo sa akong higdaanan, Ug sa magapalandong kanimo sa mga pagtukaw sa kagabhion.

⁷因为你帮助了我，我要在你翅膀的荫下欢呼。

⁷Kay ikaw mao ang akong katabang, Ug diha sa landong sa imong mga pako magakalipay ako.

⁸我心紧紧追随你；你的右手扶持我。

⁸Ang akong kalag sa hugot magasunod gayud kanimo. Ang imong toong kamot nagasapnay kanako.

⁹但那些寻索我、要杀我的人，必下到地的深处。

⁹Apan kadtong nanagpangita sa akong kalag, sa paglaglag niini, Mangadto sa mga ubos nga dapit sa yuta.

¹⁰他们必交在刀剑之下，成了野狗的食物。

¹⁰Igatugyan sila ngadto sa gahum sa espada: Sila mangahimong usa ka bahin alang sa mga irong ihalas.

¹¹但王必因　神欢喜；所有指着　神起誓的，都必可以夸耀；说谎的人的口却必被塞住。

¹¹Apan ang hari magakalipay diha sa Dios: Ang tagsatagsa nga nagapanumpa pinaagi kaniya, magahimaya; Kay ang baba sa mga nanagsulti sa kabakakan pagatak-umon.