1约伯缅怀过往的幸福
1[] Και εξηκολουθησεν ο Ιωβ την παραβολην αυτου και ειπεν·
2“但愿我的景况像以前的岁月，像 神保守我的日子。
2Ω να ημην ως εις τους παρελθοντας μηνας, ως εν ταις ημεραις οτε ο Θεος με εφυλαττεν·
3那时他的灯照在我的头上，我靠着他的光行过黑暗。
3οτε ο λυχνος αυτου εφεγγεν επι της κεφαλης μου, και δια του φωτος αυτου περιεπατουν εν τω σκοτει·
4但愿我仍然活在年轻力壮的日子，那时 神在我的帐棚里与我亲密。
4καθως ημην εν ταις ημεραις της ακμης μου, οτε η ευνοια του Θεου ητο επι την σκηνην μου·
5全能者仍然与我同在，我的孩子都环绕我。
5οτε ο Παντοδυναμος ητο μετ' εμου, και τα παιδια μου κυκλω μου·
6我用油洗脚，磐石为我出油成河。
6οτε επλυνον τα βηματα μου με βουτυρον, και ο βραχος εξεχεε δι' εμε ποταμους ελαιου·
7我出到城门那里去，在广场上预备我的座位。
7[] οτε δια της πολεως εξηρχομην εις την πυλην, ητοιμαζον την καθεδραν μου εν τη πλατεια
8年轻人看见我，就回避，年老的也起身站立。
8Οι νεοι με εβλεπον και εκρυπτοντο· και οι γεροντες εγειρομενοι ισταντο.
9王子都停止说话，并且用手掩口。
9Οι αρχοντες επαυον ομιλουντες και εβαλλον χειρα επι το στομα αυτων.
10众领袖都不敢作声，他们的舌头紧贴上颚。
10Η φωνη των εγκριτων εκρατειτο, και η γλωσσα αυτων εκολλατο εις τον ουρανισκον αυτων.
11耳朵听见我的，就称我有福。眼睛看见我的，就作证称赞我。
11Οτε το ωτιον ηκουε και με εμακαριζε, και ο οφθαλμος εβλεπε και εμαρτυρει υπερ εμου·
12因为我救了呼救的穷人，和无人帮助的孤儿。
12διοτι ηλευθερουν τον πτωχον βοωντα και τον ορφανον τον μη εχοντα βοηθον.
13将要灭亡的，为我祝福；我使寡妇的心欢呼。
13Η ευλογια του απολλυμενου ηρχετο επ' εμε· και την καρδιαν της χηρας ευφραινον.
14我以公义作衣服穿上；我的公平好像外袍和冠冕。
14Εφορουν δικαιοσυνην και ενεδυομην την ευθυτητα μου ως επενδυτην και διαδημα.
15我作了瞎子的眼，瘸子的腿。
15Ημην οφθαλμος εις τον τυφλον και πους εις τον χωλον εγω.
16我作过贫穷人的父亲，我查究过我素来不认识的人的案件。
16Ημην πατηρ εις τους πτωχους, και την δικην την οποιαν δεν εγνωριζον εξιχνιαζον.
17我打碎了不义的人的牙齿，使捕食的掉下来。
17Και συνετριβον τους κυνοδοντας του αδικου και απεσπων το θηραμα απο των οδοντων αυτου.
18那时我心里想：‘我必在家中安然去世，我必增添我的日子像沙尘那么多。
18[] Τοτε ελεγον, θελω αποθανει εν τη φωλεα μου και ως την αμμον θελω πολλαπλασιασει τας ημερας μου.
19我的根蔓延到水边，露水整夜沾在我的枝上。
19Η ριζα μου ητο ανοικτη προς τα υδατα, και η δροσος διενυκτερευεν επι των κλαδων μου.
20我的荣耀在身上常新，我的弓在我手上重新得力。
20Η δοξα μου ανενεουτο εν εμοι, και το τοξον μου εκρατυνετο εν τη χειρι μου.
21大家都聆听我，等候我；静默无声地领受我的指导。
21Με ηκροαζοντο προσεχοντες και εις την συμβουλην μου εσιωπων.
22我说了话以后，他们就不再说，我的言语像雨露一般滴在他们身上。
22Μετα τους λογους μου δεν προσεθετον ουδεν, και η ομιλια μου εσταλαζεν επ' αυτους.
23他们等候我像等候雨水，又大大张嘴如切慕春雨。
23Και με περιεμενον ως την βροχην· και ησαν κεχηνοτες ως δια την οψιμον βροχην.
24我向他们微笑，他们也不敢相信；他们珍惜我脸上的光。
24Εγελων προς αυτους, και δεν επιστευον· και την φαιδροτητα του προσωπου μου δεν αφινον να πεση.
25我为他们选择道路，又坐首位；我像君王住在军队中，又像个安慰悲伤的人。’”
25Εαν ηρεσκομην εις την οδον αυτων, εκαθημην πρωτος, και κατεσκηνουν ως βασιλευς εν τω στρατευματι, ως ο παρηγορων τους τεθλιμμενους.