1约伯缅怀过往的幸福
1Ayub melanjutkan uraiannya, katanya,
2“但愿我的景况像以前的岁月，像 神保守我的日子。
2"Kiranya hidupku dapat lagi seperti dahulu, waktu Allah melindungi aku.
3那时他的灯照在我的头上，我靠着他的光行过黑暗。
3Aku selalu diberi-Nya pertolongan, diterangi-Nya waktu berjalan dalam kegelapan.
4但愿我仍然活在年轻力壮的日子，那时 神在我的帐棚里与我亲密。
4Itulah hari-hari kejayaanku, ketika keakraban Allah menaungi rumahku.
5全能者仍然与我同在，我的孩子都环绕我。
5Waktu itu, Yang Mahakuasa masih mendampingi aku, dan anak-anakku ada di sekelilingku.
6我用油洗脚，磐石为我出油成河。
6Ternakku menghasilkan banyak sekali susu. Banyak minyak dihasilkan oleh pohon-pohon zaitunku, meskipun ditanam di tanah berbatu.
7我出到城门那里去，在广场上预备我的座位。
7Jika para tua-tua kota duduk bersama, dan kuambil tempatku di antara mereka,
8年轻人看见我，就回避，年老的也起身站立。
8minggirlah orang-orang muda, segera setelah aku dilihat mereka. Juga orang-orang tua bangkit dengan khidmat; untuk memberi hormat.
9王子都停止说话，并且用手掩口。
9Bahkan para pembesar berhenti berkata-kata,
10众领袖都不敢作声，他们的舌头紧贴上颚。
10dan orang penting pun tidak berbicara.
11耳朵听见我的，就称我有福。眼睛看见我的，就作证称赞我。
11Siapa pun kagum jika mendengar tentang aku; siapa yang melihat aku, memuji jasaku.
12因为我救了呼救的穷人，和无人帮助的孤儿。
12Sebab, kutolong orang miskin yang minta bantuan; kusokong yatim piatu yang tak punya penunjang.
13将要灭亡的，为我祝福；我使寡妇的心欢呼。
13Aku dipuji oleh orang yang sangat kesusahan, kutolong para janda sehingga mereka tentram.
14我以公义作衣服穿上；我的公平好像外袍和冠冕。
14Tindakanku jujur tanpa cela; kutegakkan keadilan senantiasa.
15我作了瞎子的眼，瘸子的腿。
15Bagi orang buta, aku menjadi mata; bagi orang lumpuh, aku adalah kakinya.
16我作过贫穷人的父亲，我查究过我素来不认识的人的案件。
16Bagi orang miskin, aku menjadi ayah; bagi orang asing, aku menjadi pembela.
17我打碎了不义的人的牙齿，使捕食的掉下来。
17Tapi kuasa orang kejam, kupatahkan, dan kurban mereka kuselamatkan.
18那时我心里想：‘我必在家中安然去世，我必增添我的日子像沙尘那么多。
18Harapanku ialah mencapai umur yang tinggi, dan mati dengan tenang di rumahku sendiri.
19我的根蔓延到水边，露水整夜沾在我的枝上。
19Aku seperti pohon yang subur tumbuhnya, akarnya cukup air dan embun membasahi dahannya.
20我的荣耀在身上常新，我的弓在我手上重新得力。
20Aku selalu dipuji semua orang, dan tak pernah kekuatanku berkurang.
21大家都聆听我，等候我；静默无声地领受我的指导。
21Orang-orang diam, jika aku memberi nasihat; segala perkataanku mereka dengarkan dengan cermat.
22我说了话以后，他们就不再说，我的言语像雨露一般滴在他们身上。
22Sehabis aku bicara, tak ada lagi yang perlu ditambahkan; perkataan meresap seperti tetesan air hujan.
23他们等候我像等候雨水，又大大张嘴如切慕春雨。
23Semua orang menyambut kata-kataku dengan gembira, seperti petani menyambut hujan di musim bunga.
24我向他们微笑，他们也不敢相信；他们珍惜我脸上的光。
24Kutersenyum kepada mereka ketika mereka putus asa; air mukaku yang bahagia menambah semangat mereka.
25我为他们选择道路，又坐首位；我像君王住在军队中，又像个安慰悲伤的人。’”
25Akulah yang memegang pimpinan, dan mengambil segala keputusan. Kupimpin mereka seperti raja di tengah pasukannya, dan kuhibur mereka dalam kesedihannya.