¹世人必受苦难

¹Berserulah, hai Ayub, adakah jawaban? Malaikat mana yang kaumintai bantuan?

²烦恼杀死愚昧人，激情害死愚蒙人。

²Hanyalah orang yang bodoh saja yang mati sebab sakit hatinya.

³我看见愚昧人扎下了根，但咒诅忽然临到他的居所。

³Pernah kulihat orang bodoh; hidupnya tampak amat kokoh. Tetapi tiba-tiba saja kukutuki tempat tinggalnya.

⁴他的儿女远离安稳之处，在城门口被欺压却没有人援救。

⁴Maka anak-anaknya tak pernah mendapat perlindungan; tak ada yang mau membela mereka di pengadilan.

⁵饥饿的人吃尽他的庄稼，连在荆棘里的也抢去；渴求的人吞尽他的财富。

⁵Apa yang dituai mereka di ladangnya, habis dimakan orang yang kosong perutnya. Bahkan gandum yang di tengah belukar, habis dilalap orang yang lapar. Milik dan kekayaan mereka menjadi incaran orang yang haus harta.

⁶患难不从土中生出来，劳碌不由地里长出来；

⁶Bukan dari bumi kejahatan muncul; bukan dari tanah kesusahan timbul.

⁷原来人为劳碌而生，如同火花向上飞扬。

⁷Bukan! Melainkan manusia sendirilah yang mendatangkan celaka atas dirinya, seperti percikan bunga api timbul dari apinya sendiri.

⁸人的指望在乎　神至于我，我必寻求　神，向他陈明我的案件。

⁸Kalau aku dalam keadaanmu, pada Allah aku akan berseru. Kepada-Nya aku akan mengadu, serta menyerahkan perkaraku.

⁹他所作的大事无法测度，所行的奇事不可胜数。

⁹Karya-karya Allah luar biasa; tidak sanggup kita memahaminya. Mujizat-mujizat yang dibuat-Nya, tak terbilang dan tiada habisnya.

¹⁰降雨在地上，遣水到田里，

¹⁰Ia menurunkan hujan ke atas bumi, hingga ladang dan padang basah tersirami.

¹¹把低微的安置在高位，把哀恸的高举于安稳之处；

¹¹Dialah Allah yang meninggikan orang rendah, dan membahagiakan orang yang susah.

¹²又挫败狡猾人的计谋，使他们的手所作的无法成全；

¹²Digagalkan-Nya rencana orang licik, dijebak dan ditangkap-Nya orang cerdik, sehingga semua usaha mereka tak jadi, dan mereka tertipu oleh akalnya sendiri.

¹³他使有智慧的人中了自己的诡计，使奸诈人的谋算快快失败。

¹³(5:12)

¹⁴他们白天遇见黑暗，中午摸索如在夜间。

¹⁴Pada siang hari mereka tertimpa kelam, meraba-raba seperti di waktu malam.

¹⁵他拯救穷乏人脱离他们口中的刀剑，脱离强暴人的手；

¹⁵Tetapi Allah menyelamatkan: orang miskin dari kematian, orang rendah dari penindasan.

¹⁶这样，贫穷人有指望，不义的人却闭口无言。

¹⁶Kini ada harapan pula bagi orang yang tidak punya. Dan orang jahat diam seribu bahasa, karena Allah telah membungkam mulutnya.

¹⁷受主惩治的人是有福的　神所责备的人是有福的，所以你不要轻看全能者的管教。

¹⁷Mujurlah engkau bila Allah menegurmu! Jangan kecewa bila Ia mencelamu.

¹⁸因为他打伤，又缠裹；他击伤，又亲手医治。

¹⁸Sebab Allah yang menyakiti, Ia pula yang mengobati. Dan tangan-Nya yang memukuli, juga memulihkan kembali.

¹⁹你六次遭遇患难，他都救拔你，就算第七次，灾祸也伤不了你。

¹⁹Jikalau bahaya mengancam, selalu engkau diselamatkan.

²⁰在饥荒中，他必救你脱离死亡；在战争中，他必救你脱离刀剑的权势。

²⁰Apabila paceklik mencekam, kau tak akan mati kelaparan. Jika perang mengganas seram, kau aman dari kematian.

²¹你必不受人口舌之害，灾殃临到，也不害怕。

²¹Kau dijaga dari fitnah dan hasut; kauhadapi musibah tanpa takut.

²²对灾殃和饥馑，一笑置之，地上的野兽你也不害怕。

²²Bila kekejaman dan kelaparan melanda, kau akan tabah dan bahkan tertawa. Kau tidak merasa takut atau cemas, menghadapi binatang buas yang ganas.

²³你必与田间的石头立约，田间的野兽必与你和平相处。

²³Ladang yang kaubajak tak akan berbatu; binatang yang liar tak akan menyerangmu.

²⁴你必晓得你的帐棚平安无事；你查看庄舍，也一无缺失。

²⁴Kau akan aman tinggal di kemahmu; dan jika kauperiksa domba-dombamu, semuanya selamat, tak kurang suatu.

²⁵你必晓得你的后裔众多，子孙像地上的青草那样茂盛。

²⁵Anak cucumu tidak akan terbilang, mereka sebanyak rumput di padang.

²⁶你必全寿才归到坟墓去，如同禾捆到时就收起来。

²⁶Bagai gandum masak, dituai pada waktunya, engkau pun akan hidup segar sampai masa tua.

²⁷这道我们已经查明实在是这样，你当聆听，也当明白。”

²⁷Ayub, semuanya itu telah kami periksa. Perkataan itu benar, jadi terimalah saja."