¹智慧人懂得判断时机

¹Mądrość człowieka oświeca oblicze jego, a hardość twarzy jego odmienia.

²我劝你，因为你指着　神起了誓，你就要遵守王的命令。

²Jać radzę, abyś wyroku królewskiego przestrzegał a wszakże według przysięgi Bożej.

³不要轻率离开王的面前，也不要参与恶事，因为王可以随己意作任何事。

³Nie skwapiaj się odejść od oblicza jego, ani trwaj w uporze; albowiem cobykolwiek chciał, uczyniłciby.

⁴既然王的话有权柄，谁敢问他：“你在作什么？”

⁴Bo gdzie słowo królewskie, tam i moc jego: a któż mu rzecze: Co czynisz?

⁵遵守命令的，必不遭受灾祸；智慧人的心，晓得时机，懂得判断。

⁵Kto strzeże przykazania, nie uzna nic złego; i czas i przyczyny zna serce mądrego.

⁶各样事务成就，都有合宜的时机和定局，尽管人的灾祸重压在自己身上。

⁶Albowiem wszelki zamysł ma czas i przyczyny; aleć wielka bieda trzyma się człowieka,

⁷他不晓得未来的事，将来要发生什么，谁能告诉他呢？

⁷Że nie wie, co ma być; bo kiedy się co stanie, któż mu oznajmi?

⁸没有人能支配风（“风”或译：“生命”），把它留住；没有人能控制死期；战争之时，没有人能免役；邪恶救不了行邪恶的人。

⁸Niemasz człowieka, coby miał moc nad żywotem, żeby zahamował duszę, ani ma mocy nade dniem śmierci; ani ma, czemby się bronił w tym boju, ani wyswobodzi niezbożnego niepobożność.

⁹敬畏　神终得福乐我看见了这一切，又专心查究在日光之下所发生的一切事。有这样的一个时候：有人管辖别人，叫他受害。

⁹Tom wszystko widział, gdym przyłożył serce swoje do tego wszystkiego, co się pod słoócem dzieje; widziałem ten czas, którego panuje człowiek nad człowiekiem na jego złe.

¹⁰然后我看见恶人得以埋葬，他们生前在圣地往来，而在他们这样行的城中，竟被人遗忘。这也是虚空！（全节或译：“然后我看见恶人得以埋葬，他们生前在圣地往来，并且在他们这样行的城中，受人称赞。这也是虚空！”或“然后我看见恶人得以埋葬，归入坟墓；行正直的人却与圣地隔离，在城中被人遗忘。这也是虚空！”）

¹⁰Tedym widział niezbożnych pogrzebionych, że się zaś nawrócili; ale którzy z miejsca świętego odeszli, przyszli w zapamiętanie w onem mieście, w którem dobrze czynili. I toć jest marność.

¹¹对恶行已判定的刑罚迟迟没有执行，世人的心就充满行恶的意图。

¹¹Bo iż nie zaraz wychodzi dekret na złe sprawy, przetoż na tem jest wszystko serce synów ludzkich, aby czynili złe rzeczy.

¹²罪人既然作恶百次，还享长寿，那么我知道敬畏　神的人，就是在他面前存敬畏的心的，必享福乐。

¹²A chociaż grzesznik sto kroć źle czyni, i odwłacza mu się, wszakże ja wiem, że dobrze będzie bojącym się Boga, którzy się boją oblicza jego.

¹³恶人却没有福乐，也得不到长寿；他好像影子的短暂，因为他在　神面前不存敬畏的心。

¹³Ale niezbożnemu nie dobrze będzie, ani się przedłużą dni jego, owszem pomija jako cieó, przeto, iż się nie boi oblicza Bożego.

¹⁴在世上有一件虚空的事，就是义人照恶人所行的受报应，恶人照义人所行的得报偿。我说，这也是虚空。

¹⁴Jest też marność, która się dzieje na ziemi, że bywają sprawiedliwi, którym się tak powodzi, jakoby czynili uczynki niepobożnych; zasię bywają niepobożni, którym się tak powodzi, jakoby czynili uczynki sprawiedliwych. Przetożem rzekł: I toć jest marność.

¹⁵于是我称颂快乐，因为人在日光之下最好是吃喝快乐。这是人在日光之下，　神赐给他一生的年日里，从自己劳碌中所得的享受。

¹⁵A tak chwaliłem wesele, przeto, iż niemasz nic lepszego człowiekowi pod słoócem, jedno jeść, i pić, i weselić się, a iż mu jedno to zostaje z pracy jego po wszystkie dni żywota jego, które mu Bóg dał pod słoócem.

¹⁶我专心认识智慧，察看世上的劳碌──有人昼夜不眠──

¹⁶A chociażem udał serce swe na to, abym doszedł mądrości, i zrozumiał kłopoty, które się dzieją na ziemi, dla których człowiek ani we dnie ani w nocy nie śpi;

¹⁷于是我看见了　神的一切作为，知道在日光之下所发生的事，人不能查明；尽管人劳碌寻查，总是查不出来；即使智慧人以为知道了，还是查不出来。

¹⁷A wszakże widziałem przy każdym uczynku Bożym, że nie może człowiek doścignąć sprawy, która się dzieje pod słoócem. Starać się człowiek chcąc tego dojść, ale nie dochodzi; owszem choćby rzekł mądry, że się chce dowiedzieć, nie będzie mógł znaleść.