1两人相爱
1Jam jest jako róża Saroóska, a lilija przy dolinach.
2我的佳偶在女子中，正像荆棘里的百合花。
2Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
3我的良人在男子中，好像树林里的一棵苹果树；我欢欢喜喜地坐在它的荫下，它的果子香甜合我口味。
3Jako jabłoó między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieócami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
4他带我进入酒室，含情脉脉地望着我。
4Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
5求你们用葡萄饼增补我力，用苹果恢复我的精神，因为我因爱成病。
5Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
6他的左手托住我的头，他的右手拥抱着我。
6Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
7耶路撒冷的众女子啊！我指着田野的羚羊、母鹿恳求你们，不要惊动他，不要挑起他的爱情，等它自发吧。
7Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
8听啊！这是我良人的声音，他蹿山越岭而来。
8Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
9我的良人像羚羊，像小鹿。看哪！他站在我们的墙后；从窗口观看，从窗格往里面探视。
9Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
10我的良人对我说：“我的佳偶啊！你起来吧。我的佳丽啊！你来吧。
10Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstaó, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
11因为冬天已过，雨水止息，已经过去了。
11Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
12地上百花齐放，百鸟齐鸣的时候已经来到；斑鸠的声音在我们境内也听见了。
12Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
13无花果树的果子渐渐成熟，葡萄树开花发香，我的佳偶啊！你起来吧。我的佳丽啊！你来吧。
13Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstaóże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
14我的鸽子啊！在岩石的穴中，在悬崖石的隐密处，让我看看你的容貌；让我听听你的声音；因为你的声音甜美，你的容貌秀丽。
14Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
15要为我们捉拿狐狸，就是毁坏葡萄园的小狐狸，因为我们的葡萄园正在开花。”
15Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
16我的良人属我，我也属他，他在百合花中细赏。
16Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
17我的良人啊！等到天起凉风，日影消逝的时候，愿你归来，好像崎岖山上的羚羊或是小鹿。
17Ażby się okazał ten dzieó, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.