¹Verily, verily, I say unto you, He that entereth not by the door into the sheepfold, but climbeth up some other way, the same is a thief and a robber.

¹E gwirionez, e gwirionez, me a lavar deoc'h, an hini na da ket e kraou an deñved dre an nor, met a bign dre ul lec'h all, a zo ul laer hag ur brigant.

²But he that entereth in by the door is the shepherd of the sheep.

²Met an hini a ya dre an nor, eo mesaer an deñved.

³To him the porter openeth; and the sheep hear his voice: and he calleth his own sheep by name, and leadeth them out.

³Ar porzhier a zigor dezhañ an nor, hag an deñved a glev e vouezh; gervel a ra e zeñved e-unan dre o anv, hag e kas anezho er-maez.

⁴And when he putteth forth his own sheep, he goeth before them, and the sheep follow him: for they know his voice.

⁴Ha p'en deus lakaet er-maez e zeñved e-unan, e vale a-raok dezho, hag an deñved a heul anezhañ, abalamour ma'c'h anavezont e vouezh.

⁵And a stranger will they not follow, but will flee from him: for they know not the voice of strangers.

⁵Met ne heuilhint ket un diavaeziad, tec'hout a raint kentoc'h dre ma n'anavezont ket mouezh an diavaezidi.

⁶This parable spake Jesus unto them: but they understood not what things they were which he spake unto them.

⁶Jezuz a lavaras dezho ar barabolenn-se, met ne gomprenjont ket ar pezh a lavare dezho.

⁷Then said Jesus unto them again, Verily, verily, I say unto you, I am the door of the sheep.

⁷Jezuz eta a lavaras dezho c'hoazh: E gwirionez, e gwirionez, me a lavar deoc'h, me eo dor an deñved.

⁸All that ever came before me are thieves and robbers: but the sheep did not hear them.

⁸An holl re a zo deuet a-raok din a zo laeron ha briganted, met an deñved n'o deus ket o selaouet.

⁹I am the door: by me if any man enter in, he shall be saved, and shall go in and out, and find pasture.

⁹Me eo an nor; mar deu unan bennak e-barzh drezon, e vo salvet; dont ha mont a raio hag e kavo peurvan.

¹⁰The thief cometh not, but for to steal, and to kill, and to destroy: I am come that they might have life, and that they might have it more abundantly.

¹⁰Al laer ne zeu nemet evit laerezh, lazhañ ha distrujañ; met me a zo deuet evit m'o devo va deñved ar vuhez ha ma vint er fonnuster.

¹¹I am the good shepherd: the good shepherd giveth his life for the sheep.

¹¹Me eo ar mesaer mat; ar mesaer mat a ro e vuhez evit e zeñved.

¹²But he that is an hireling, and not the shepherd, whose own the sheep are not, seeth the wolf coming, and leaveth the sheep, and fleeth: and the wolf catcheth them, and scattereth the sheep.

¹²Met an devezhour n'eo ket ar mesaer, hag an deñved n'int ket dezhañ; pa wel ar bleiz o tont, e tilez an deñved hag e tec'h; ar bleiz a grog en deñved hag a stlabez anezho.

¹³The hireling fleeth, because he is an hireling, and careth not for the sheep.

¹³An devezhour a dec'h, abalamour ma'z eo devezhour, ha ne gemer ket preder eus an deñved.

¹⁴I am the good shepherd, and know my sheep, and am known of mine.

¹⁴Me eo ar mesaer mat, me a anavez va deñved, hag anavezet on ganto,

¹⁵As the Father knoweth me, even so know I the Father: and I lay down my life for the sheep.

¹⁵evel ma'c'h anavez va Zad ac'hanon, hag evel ma'c'h anavezan va Zad; ha reiñ a ran va buhez evit va deñved.

¹⁶And other sheep I have, which are not of this fold: them also I must bring, and they shall hear my voice; and there shall be one fold, and one shepherd.

¹⁶Deñved all am eus ha n'int ket eus an tropell-mañ; ret eo din ivez degas anezho; hag e klevint va mouezh, ha ne vo nemet ur bagad, hag ur mesaer hepken.

¹⁷Therefore doth my Father love me, because I lay down my life, that I might take it again.

¹⁷Dre-se eo e kar va Zad ac'hanon, abalamour ma roan va buhez evit he adkemer.

¹⁸No man taketh it from me, but I lay it down of myself. I have power to lay it down, and I have power to take it again. This commandment have I received of my Father.

¹⁸Den ne lam anezhi diganin, me a ro anezhi ac'hanon va-unan; ar galloud am eus d'he c'huitaat, hag ar galloud d'he adkemer; an urzh-se am eus bet digant va Zad.

¹⁹There was a division therefore again among the Jews for these sayings.

¹⁹Neuze e voe dizunvaniezh adarre etre ar Yuzevien, abalamour d'ar gerioù-se.

²⁰And many of them said, He hath a devil, and is mad; why hear ye him?

²⁰Kalz anezho a lavare: Un diaoul en deus, diskiantet eo; perak e selaouit anezhañ?

²¹Others said, These are not the words of him that hath a devil. Can a devil open the eyes of the blind?

²¹Re all a lavare: Ar gerioù-se n'int ket eus un den dalc'het gant un diaoul. Hag un diaoul a c'hell digeriñ daoulagad ar re dall?

²²And it was at Jerusalem the feast of the dedication, and it was winter.

²²Bez' e oa e Jeruzalem gouel an Dedi, hag ar goañv a oa.

²³And Jesus walked in the temple in Solomon's porch.

²³Evel ma valee Jezuz en templ, e porched Salomon,

²⁴Then came the Jews round about him, and said unto him, How long dost thou make us to doubt? If thou be the Christ, tell us plainly.

²⁴ar Yuzevien en em zastumas eta en-dro dezhañ, hag a lavaras dezhañ: Betek pegeit e talc'hi hor spered en douetañs? Mar dout ar C'hrist, lavar eñ deomp freals.

²⁵Jesus answered them, I told you, and ye believed not: the works that I do in my Father's name, they bear witness of me.

²⁵Jezuz a respontas dezho: E lavaret em eus deoc'h, ha ne gredit ket; an oberoù a ran e anv va Zad a ro testeni ac'hanon.

²⁶But ye believe not, because ye are not of my sheep, as I said unto you.

²⁶Met c'hwi ne gredit ket abalamour n'oc'h ket eus va deñved, evel ma em eus e lavaret deoc'h.

²⁷My sheep hear my voice, and I know them, and they follow me:

²⁷Va deñved a glev va mouezh, ha me a anavez anezho, hag int a heul ac'hanon.

²⁸And I give unto them eternal life; and they shall never perish, neither shall any man pluck them out of my hand.

²⁸Me a ro dezho ar vuhez peurbadus; ne vint kollet biken, ha den n'o lamo eus va dorn.

²⁹My Father, which gave them me, is greater than all; and no man is able to pluck them out of my Father's hand.

²⁹Va Zad en deus o roet din, ha brasoc'h eo eget an holl; den ne c'hell o lemel eus dorn va Zad.

³⁰I and my Father are one.

³⁰Me hag an Tad a zo unan.

³¹Then the Jews took up stones again to stone him.

³¹Neuze ar Yuzevien a gemeras a-nevez mein evit e veinata.

³²Jesus answered them, Many good works have I shewed you from my Father; for which of those works do ye stone me?

³²Ha Jezuz a lavaras dezho: Graet em eus dirazoc'h kalz a oberoù mat, a-berzh va Zad; evit pehini anezho e veinatait ac'hanon?

³³The Jews answered him, saying, For a good work we stone thee not; but for blasphemy; and because that thou, being a man, makest thyself God.

³³Ar Yuzevien a respontas dezhañ: N'eo ket evit un ober mat e veinataomp ac'hanout, met abalamour d'ur gwallgomz, dre ma n'out nemet un den hag en em rez Doue.

³⁴Jesus answered them, Is it not written in your law, I said, Ye are gods?

³⁴Jezuz a respontas dezho: N'eo ket skrivet en ho lezenn: Lavaret em eus: C'hwi a zo doueed?

³⁵If he called them gods, unto whom the word of God came, and the scripture cannot be broken;

³⁵Mar he deus eta galvet doueed ar re ma oa ger Doue kaset dezho (hag ar Skritur ne c'hell ket bezañ torret),

³⁶Say ye of him, whom the Father hath sanctified, and sent into the world, Thou blasphemest; because I said, I am the Son of God?

³⁶lavarout a rit-hu e wallgomzan, me an hini en deus an Tad santelaet ha kaset er bed, abalamour ma em eus lavaret: Me eo Mab Doue?

³⁷If I do not the works of my Father, believe me not.

³⁷Ma ne ran ket oberoù va Zad, na gredit ket ac'hanon.

³⁸But if I do, though ye believe not me, believe the works: that ye may know, and believe, that the Father is in me, and I in him.

³⁸Met mar o gran, ha pa ne gredfec'h ket ac'hanon, kredit da'm oberoù, evit ma'c'h anavezot ha ma kredot an Tad a zo ennon, hag ez on ennañ.

³⁹Therefore they sought again to take him: but he escaped out of their hand,

³⁹Klask a raent eta c'hoazh kregiñ ennañ, met en em dennañ a reas eus o daouarn.

⁴⁰And went away again beyond Jordan into the place where John at first baptized; and there he abode.

⁴⁰Mont a reas a-nevez en tu all d'ar Jordan, e-lec'h ma oa Yann o vadeziñ da gentañ, hag e chomas eno.

⁴¹And many resorted unto him, and said, John did no miracle: but all things that John spake of this man were true.

⁴¹Kalz a dud a zeuas d'e gavout, hag e lavarent: Yann, evit gwir, n'en deus graet mirakl ebet; met kement-holl en deus Yann lavaret eus an den-mañ a zo gwir.

⁴²And many believed on him there.

⁴²Ha kalz a gredas ennañ el lec'h-se.