¹Having therefore these promises, dearly beloved, let us cleanse ourselves from all filthiness of the flesh and spirit, perfecting holiness in the fear of God.

¹Busa, mga hinigugma, sa nabatonan nato kini nga mga saad, managhinlo kita sa tanan nga kahugawan sa unod ug sa espiritu, magmahingpit sa pagkabalaan diha sa kahadlok sa Dios.

²Receive us; we have wronged no man, we have corrupted no man, we have defrauded no man.

²Ablihi ang inyong mga kasingkasing alang kanamo: kami walay gibuhat nga dili matarung sa bisan kang kinsa; kami walay gidaut nga bisan kinsa; kami wala mamintaha bisan kang kinsa;

³I speak not this to condemn you: for I have said before, that ye are in our hearts to die and live with you.

³Wala ko ipamulong kini sa paghukom sa silot kaninyo kay nag-ingon ako kaniadto, nga ania kamo sa among mga kasingkasing, sa pagpakamatay uban kaninyo ug sa pagpuyo uban kaninyo.

⁴Great is my boldness of speech toward you, great is my glorying of you: I am filled with comfort, I am exceeding joyful in all our tribulation.

⁴Daku ang kaisug ko sa pagsulti kaninyo; daku ang paghimaya ko mahi-tungod kaninyo; napuno ako sa paglipay; miawas kanako ang pagmaya sa taliwala sa tanan namong mga kagul-anan.

⁵For, when we were come into Macedonia, our flesh had no rest, but we were troubled on every side; without were fightings, within were fears.

⁵Kay bisan sa pag-abut namo sa Macedonia, walay kapahulayan ang among unod; kondili ginaipit kami sa tanan nga paagi: sa gawas, mga pakig-away; sa sulod, mga kahadlok.

⁶Nevertheless God, that comforteth those that are cast down, comforted us by the coming of Titus;

⁶Walay sapayan, siya nga nagalipay sa mga mapinaubsanon, ang Dios, nagalipay kanamo pinaagi sa pag-abut ni Tito;

⁷And not by his coming only, but by the consolation wherewith he was comforted in you, when he told us your earnest desire, your mourning, your fervent mind toward me; so that I rejoiced the more.

⁷Ug dili lamang tungod sa iyang pag-abut, kondili tungod usab sa paglipay nga inyong gilipay kaniya, sa iyang pagsugilon kanamo sa inyong mainit nga paghandum, sa inyong kasubo, sa inyong kaawa tungod kanako, sa pagkaagi nga milabi ang akong kalipay.

⁸For though I made you sorry with a letter, I do not repent, though I did repent: for I perceive that the same epistle hath made you sorry, though it were but for a season.

⁸Kay bisan gipasubo ko kamo tungod sa akong sulat, wala ako magbasul niini; bisan nakagbasul ako niini kaniadto; (kay nakita ko, nga kadtong sulata nakapasubo kaninyo, sa makadiyut lamang).

⁹Now I rejoice, not that ye were made sorry, but that ye sorrowed to repentance: for ye were made sorry after a godly manner, that ye might receive damage by us in nothing.

⁹Karon nalipay ako, dili tungod kay nakapasubo ako kaninyo, kondili kay nanagsubo kamo ngadto sa paghinulsol; kay gipasubo kamo sa paagi nga diosnon, aron kamo dili mapildihan bisan sa unsa tungod kanamo.

¹⁰For godly sorrow worketh repentance to salvation not to be repented of: but the sorrow of the world worketh death.

¹⁰Kay ang diosnong pagkasubo, nagabunga ug paghinulsol ngadto sa kaluwasan, nga dili pagabasuian; apan ang kasubo nga iya sa kalibutan nagapamunga ug kamatayon.

¹¹For behold this selfsame thing, that ye sorrowed after a godly sort, what carefulness it wrought in you, yea, what clearing of yourselves, yea, what indignation, yea, what fear, yea, what vehement desire, yea, what zeal, yea, what revenge! In all things ye have approved yourselves to be clear in this matter.

¹¹Kay tan-awa, kining maong butang nga nakapasubo sa paagi nga diosnon, daw unsa ang pagkamainiton sa pag-amoma nga nahimo diha kaninyo; daw unsa ang pagkamainiton sa paglaban kaninyo; daw unsa nga kaligutgut; daw unsa nga kahadlok; daw unsa nga kainit nga paghandum; daw unsa nga kakugi; daw unsa nga pagpanimalus! Sa tanan nanagpadayag kamo nga mga putli sa bulohaton.

¹²Wherefore, though I wrote unto you, I did it not for his cause that had done the wrong, nor for his cause that suffered wrong, but that our care for you in the sight of God might appear unto you.

¹²Busa bisan ako nagsulat kaninyo, wala ko kadto sulata tungod sa hinungdan niya nga nagbuhat sa sala, bisan tungod kaniya nga nag-antus sa sala, kondili aron ang inyong mainitong pag-amoma alang kanamo, mapadayag sa atubangan sa Dios.

¹³Therefore we were comforted in your comfort: yea, and exceedingly the more joyed we for the joy of Titus, because his spirit was refreshed by you all.

¹³Tungod niini, ginalipay kami; ug sa among paglipay, ginalipay namo sa hilabihan gayud ang kalipayan ni Tito, kay ang iyang espiritu nabag-o pag-usab tungod kaninyong tanan.

¹⁴For if I have boasted any thing to him of you, I am not ashamed; but as we spake all things to you in truth, even so our boasting, which I made before Titus, is found a truth.

¹⁴Kay, kong may gihimaya ako kaniya tungod kaninyo, wala ako maulawi; apan ingon nga kami nagasulti kaninyo sa tanang mga butang sa tinuod, ingon usab ang among paghimaya sa atubangan ni Tito, nakita nga matuod.

¹⁵And his inward affection is more abundant toward you, whilst he remembereth the obedience of you all, how with fear and trembling ye received him.

¹⁵Ug ang iyang mga pagbati nga kinasingkasing nagamadagayaon pa gayud alang kaninyo, samtang mahinum-dum siya sa pagkamatinumanon ninyo nga tanan, unsa nga uban sa kahadlok ug pagkurog gidawat ninyo siya.

¹⁶I rejoice therefore that I have confidence in you in all things.

¹⁶Ginakalipay ko nga sa tanan ako may malig-ong pagsalig kaninyo.