¹After these things the LORD appointed other seventy also, and sent them two and two before his face into every city and place, whither he himself would come.

¹Karon sa pagkahuman niining mga butanga, mitudlo usab ang Ginoo ug laing kapitoan, ug iyang gisugo sila sa tinagurha sa pag-una kaniya, sa tanang lungsod ug dapit nga iyang pagaadtoan.

²Therefore said he unto them, The harvest truly is great, but the labourers are few: pray ye therefore the Lord of the harvest, that he would send forth labourers into his harvest.

²Ug siya miingon kanila: Sa pagkamatuod ang anihon daghan, apan ang mamomoo diriyut da; busa magpakilooy kamo sa Ginoo sa anihon, aron magsugo siya ug mga mamomoo sa iyang anihon.

³Go your ways: behold, I send you forth as lambs among wolves.

³Lumakaw kamo; ania karon, gisugo ko kamo ingon nga mga cordero sa taliwala sa mga lobo.

⁴Carry neither purse, nor scrip, nor shoes: and salute no man by the way.

⁴Dili kamo magdala ug puntil, bisan puyo, bisan sapin; ug dili usab kamo magyukbo kang bisan kinsa sa dalan.

⁵And into whatsoever house ye enter, first say, Peace be to this house.

⁵Ug sa bisan unsa nga balay kamo mosulod, umingon kamo una: Ang pakigdait ania niining balaya.

⁶And if the son of peace be there, your peace shall rest upon it: if not, it shall turn to you again.

⁶Ug kong aduna didtoy usa ka anak sa pakigdait, ang inyong pakigdait magapabilin sa ibabaw niya; apan kong wala kini magabalik kaninyo.

⁷And in the same house remain, eating and drinking such things as they give: for the labourer is worthy of his hire. Go not from house to house.

⁷Ug sa maong balay magpabilin kamo, nga mangaon ug manginun sa mga butang nga ilang ihatag; kay ang mamomoo takus sa iyang suhol. Dili kamo magbalhinbalhin gikan sa usa ka balay ngadto sa usa.

⁸And into whatsoever city ye enter, and they receive you, eat such things as are set before you:

⁸Ug sa bisan unsang lungsora kamo mosulod, ug pagadawaton kamo nila, kumaon kamo sa mga butang nga igadulot sa inyong atubangan.

⁹And heal the sick that are therein, and say unto them, The kingdom of God is come nigh unto you.

⁹Ug ayohon ninyo ang mga masakiton nga atua didto, ug mag-ingon kamo kanila: Ang gingharian sa Dios nagakahaduol kaninyo.

¹⁰But into whatsoever city ye enter, and they receive you not, go your ways out into the streets of the same, and say,

¹⁰Apan sa bisan unsang lungsora kamo mosulod, ug sila dili magadawat kaninyo, umadto kamo sa gawas sa ilang kadalanan, ug mag-ingon;

¹¹Even the very dust of your city, which cleaveth on us, we do wipe off against you: notwithstanding be ye sure of this, that the kingdom of God is come nigh unto you.

¹¹Bisan ang abug sa inyong lungsod nga manaput sa among mga tiil, paphaon namo batok kaninyo; walay sapayan, hibaloi ninyo kini, nga ang gingharian sa Dios nagakahaduol kaninyo.

¹²But I say unto you, that it shall be more tolerable in that day for Sodom, than for that city.

¹²Nagaingon ako kaninyo: Nga maarang-arang pa niadtong adlawa alang sa Sodoma kay alang niadtong lungsora.

¹³Woe unto thee, Chorazin! woe unto thee, Bethsaida! for if the mighty works had been done in Tyre and Sidon, which have been done in you, they had a great while ago repented, sitting in sackcloth and ashes.

¹³Alaut ka, Corazin! Alaut ka, Betsaida! Kay kong sa Tiro ug sa Sidon gibuhat pa ang katingalahan nga gibuhat kaninyo, dugay na unta nga nanaghinulsol sila, nga nanaglingkod sinul-oban sa saput nga sako ug sa abo.

¹⁴But it shall be more tolerable for Tyre and Sidon at the judgment, than for you.

¹⁴Apan maarang-arang pang antuson ang silot sa Tiro ug sa Sidon kay ang alang kaninyo sa adlaw sa paghukom.

¹⁵And thou, Capernaum, which art exalted to heaven, shalt be thrust down to hell.

¹⁵Ug ikaw, Capernaum, igatuboy ba ikaw ngadto sa langit? igaunlod ka sa Hades.

¹⁶He that heareth you heareth me; and he that despiseth you despiseth me; and he that despiseth me despiseth him that sent me.

¹⁶Ang magapatalinghug kaninyo, magapatalinghug kanako; ang magasalikway kaninyo, magasalikway kanako; ug ang magasalikway kanako, magasalikway kaniya nga nagasugo kanako.

¹⁷And the seventy returned again with joy, saying, Lord, even the devils are subject unto us through thy name.

¹⁷Ug ang kapitoan mipauli nga malipayon, nga nanag-ingon: Ginoo, bisan ang mga yawa nagapasakup kanamo sa imong ngalan.

¹⁸And he said unto them, I beheld Satan as lightning fall from heaven.

¹⁸Ug siya miingon kanila: Nakita ko si satanas nga nahulog ingon sa kilat gikan sa langit.

¹⁹Behold, I give unto you power to tread on serpents and scorpions, and over all the power of the enemy: and nothing shall by any means hurt you.

¹⁹Ania karon, ako nagahatag kaninyo ug gahum sa pagtunob sa mga halas, ug sa mga tanga ug sa ibabaw sa tanan nga gahum sa kaaway; ug wala gayud ing bisan unsa nga makadaut kaninyo.

²⁰Notwithstanding in this rejoice not, that the spirits are subject unto you; but rather rejoice, because your names are written in heaven.

²⁰Apan dili kamo magkalipay tungod niini, nga ang mga espiritu nagapasakup kaninyo, kondili magkalipay kamo nga ang inyong mga ngalan nahisulat sa langit.

²¹In that hour Jesus rejoiced in spirit, and said, I thank thee, O Father, Lord of heaven and earth, that thou hast hid these things from the wise and prudent, and hast revealed them unto babes: even so, Father; for so it seemed good in thy sight.

²¹Sa maong takna si Jesus nalipay sa Espiritu Santo, ug nag-ingon: Naga-pasalamat ako kanimo, O Amahan, Ginoo sa langit ug sa yuta nga ikaw naglilong niining mga butanga gikan sa mga maalam ug sa mga masinabuton, ug imong gipadayag sa mga bata. Oo Amahan, kay mao man ang nahamut-an sa imong atubangan.

²²All things are delivered to me of my Father: and no man knoweth who the Son is, but the Father; and who the Father is, but the Son, and he to whom the Son will reveal him.

²²Ang tanang mga butang gitugyan kanako sa akong Amahan; ug walay tawo nga nakaila kong kinsa ang Anak, kondili ang Amahan; ug kong kinsa ang Amahan, kondili ang Anak, ug siya kang kinsa ang Anak buot magapadayag.

²³And he turned him unto his disciples, and said privately, Blessed are the eyes which see the things that ye see:

²³Ug sa milingi sa mga tinon-an, siya miingon sa tago; Bulahan ang mga mata nga nakakita sa mga butang nga inyong nakita.

²⁴For I tell you, that many prophets and kings have desired to see those things which ye see, and have not seen them; and to hear those things which ye hear, and have not heard them.

²⁴Kay nagaingon ako kaninyo nga daghang mga manalagna ug mga hari nagtinguha sa pagtan-aw sa mga butang nga inyong nakita ug wala makakita kanila; ug sa pagpatalinghug sa mga butang nga inyong ginapatalinghugan, ug wala makadungog kanila.

²⁵And, behold, a certain lawyer stood up, and tempted him, saying, Master, what shall I do to inherit eternal life?

²⁵Ug ania karon, usa ka batid sa balaod mitindog, ug nagsulay kaniya nga miingon: Magtutudlo, unsay akong pagabuhaton sa pagpanunod sa kinabuhi nga walay katapusan?

²⁶He said unto him, What is written in the law? how readest thou?

²⁶Ug siya miingon kaniya: Sa Kasugoan unsa ang nahasulat? giunsa mo pagbasa?

²⁷And he answering said, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy strength, and with all thy mind; and thy neighbour as thyself.

²⁷Ug siya mitubag ug miingon: Higugmaon mo ang Ginoo nga imong Dios sa bug-os mong kasingkasing, ug sa bug-os mong kalag, ug sa bug-os mong kusog, ug sa bug-os mong hunahuna: ug ang imong isigkatawo ingon sa imong kaugalingon.

²⁸And he said unto him, Thou hast answered right: this do, and thou shalt live.

²⁸Ug si Jesus miingon kaniya: Matarung gayud ang imong pagtubag: buhata kini ug mabuhi ka.

²⁹But he, willing to justify himself, said unto Jesus, And who is my neighbour?

²⁹Apan siya, sa buot magpakama-arung sa iyang kaugalingon, miingon kang Jesus: Ug kinsa ang akong isigkatawo?

³⁰And Jesus answering said, A certain man went down from Jerusalem to Jericho, and fell among thieves, which stripped him of his raiment, and wounded him, and departed, leaving him half dead.

³⁰Ug sa mitubag si Jesus, miingon: May usa ka tawo nagalugsong gikan sa Jerusalem padulong sa Jerico, ug nahulog siya sa mga kamot sa mga tulisan, nga mihubo kaniya ug mibunal kaniya, ug nanglakaw nga gibiyaan siya nga himalatyon.

³¹And by chance there came down a certain priest that way: and when he saw him, he passed by on the other side.

³¹Ug nahiatol nga niadtong dalana nagalugsong ang usa ka sacerdote ug sa iyang nakita kini, miagi siya sa pikas nga daplin.

³²And likewise a Levite, when he was at the place, came and looked on him, and passed by on the other side.

³²Ug sa mao nga pagkaagi, usa usab ka Levita; sa miabut siya sa dapit, ug nakakita kaniya, miagi sa pikas nga daplin.

³³But a certain Samaritan, as he journeyed, came where he was: and when he saw him, he had compassion on him,

³³Apan may usa ka Samariahanon nga sa iyang pagpanaw, miabut didto kaniya, ug sa nakakita kaniya gitugkan ug kalooy;

³⁴And went to him, and bound up his wounds, pouring in oil and wine, and set him on his own beast, and brought him to an inn, and took care of him.

³⁴Ug miduol kaniya, ug mibugkos sa iyang mga samad nga nagapatulo kanila sa lana ug vino; ug gibutang siya sa iyang kaugalingong hayup, ug gidala siya sa usa ka abutanan, ug gialimahan siya.

³⁵And on the morrow when he departed, he took out two pence, and gave them to the host, and said unto him, Take care of him; and whatsoever thou spendest more, when I come again, I will repay thee.

³⁵Ug sa adlaw nga misunod, sa paggikan niya, mikuha siya ug duha ka denario, ug gihatag niya sa tagbalay, ug nag-ingon kaniya. Alimahi siya; ug kutob sa imong ikadugang paggasto, ako sa akong pagbalik magabayad kanimo.

³⁶Which now of these three, thinkest thou, was neighbour unto him that fell among the thieves?

³⁶Hain karon niining totolo, sa imong paghunahuna, ang nagpailang matuod nga isigkatawo sa nahulog sa mga kamot sa mga tulisan?

³⁷And he said, He that shewed mercy on him. Then said Jesus unto him, Go, and do thou likewise.

³⁷Ug nag-ingon ang batid sa balaod: Kadtong mipakita kaniya ug kalooy. Busa miingon kaniya si Jesus: Lumakaw ka, ug buhaton mo ang ingon niini

³⁸Now it came to pass, as they went, that he entered into a certain village: and a certain woman named Martha received him into her house.

³⁸Karon, sa nagapadayon sila sa ilang paglakat, misulod siya sa usa ka balangay; ug may usa ka babaye, nga ginganlan si Marta, midawat kaniya sa iyang balay.

³⁹And she had a sister called Mary, which also sat at Jesus' feet, and heard his word.

³⁹Ug siya may usa ka igsoong babaye nga ginganlan si Maria, nga milingkod usab sa tiilan ni Jesus, ug nagpatalinghug sa iyang pulong.

⁴⁰But Martha was cumbered about much serving, and came to him, and said, Lord, dost thou not care that my sister hath left me to serve alone? bid her therefore that she help me.

⁴⁰Apan si Marta nagakapuliki sa labihang pag-amoma, ug miadto kaniya ug miingon: Ginoo, wala ka bay pagtagad nga ang akong igsoon nagapasagad kanako sa pag-amoma nga usara? Busa, ingna nga motabang siya kanako.

⁴¹And Jesus answered and said unto her, Martha, Martha, thou art careful and troubled about many things:

⁴¹Apan ang Ginoo mitubag ug miingon kaniya: Marta, Marta, nagakaguol ug nagakapuliki ikaw mahitungod sa daghang mga butang.

⁴²But one thing is needful: and Mary hath chosen that good part, which shall not be taken away from her.

⁴²Apan usa ka butang ang kinahanglanon: kay si Maria nagpili sa maayong bahin nga dili makuha gikan kaniya.