¹And he said unto them, Verily I say unto you, That there be some of them that stand here, which shall not taste of death, till they have seen the kingdom of God come with power.

¹Ug siya miingon kanila: Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, adunay uban sa mga ania dinhi, nga dili makatilaw sa kamatayon, hangtud nga makita nila ang gingharian sa Dios nga moanhi nga may gahum.

²And after six days Jesus taketh with him Peter, and James, and John, and leadeth them up into an high mountain apart by themselves: and he was transfigured before them.

²Ug sa human ang unom ka adlaw gikuha ni Jesus uban kaniya si Pedro, ug si Jacobo, ug si Juan, ug iyang gidala sila paglain sa usa ka bukid nga hataas, ug nabalhin ang iyang dagway sa atubangan nila.

³And his raiment became shining, exceeding white as snow; so as no fuller on earth can white them.

³Ug ang iyang mga bisti misilaw, mga maputi kaayo, sama sa nieve, nga walay manlalaba sa yuta nga arang makapaputi.

⁴And there appeared unto them Elias with Moses: and they were talking with Jesus.

⁴Ug didto napakita kanila si Elias kauban ni Moises: ug nakigsulti sila kang Jesus.

⁵And Peter answered and said to Jesus, Master, it is good for us to be here: and let us make three tabernacles; one for thee, and one for Moses, and one for Elias.

⁵Ug mitubag si Pedro ug miingon kang Jesus: Magtutudlo, maayo nga magpabilin kita dinhi; ug magbuhat kita ug tolo ka payag: usa alang kanimo, ug usa alang kang Moises, ug usa alang kang Elias.

⁶For he wist not what to say; for they were sore afraid.

⁶Kay wala siya manghibalo unsay iyang igatubag; kay may daku silang kahadlok.

⁷And there was a cloud that overshadowed them: and a voice came out of the cloud, saying, This is my beloved Son: hear him.

⁷Ug miabut ang usa ka panganod, nga milandong kanila; ug migula ang usa ka tingog sa panganod, nga nag-ingon: Kini mao ang akong Anak nga hinigugma, kaniya magpatalinghug kamo.

⁸And suddenly, when they had looked round about, they saw no man any more, save Jesus only with themselves.

⁸Ug sa kalit, sa nagtan-aw sila sa libut nila, wala na silay nakitang tawo kondili si Jesus na lamang uban kanila.

⁹And as they came down from the mountain, he charged them that they should tell no man what things they had seen, till the Son of man were risen from the dead.

⁹Ug sa nagalugsong sila gikan sa bukid, siya nagtugon kanila nga dili nila isugilon kang bisan kinsa ang ilang nakita, gawas unya kong mabanhaw na gikan sa mga minatay ang Anak sa tawo.

¹⁰And they kept that saying with themselves, questioning one with another what the rising from the dead should mean.

¹⁰Ug ilang gitipigan ang giingon kanila, nga nagpangutan-anay sila sa usa ug usa kong unsa ang pagkabanhaw gikan sa mga minatay.

¹¹And they asked him, saying, Why say the scribes that Elias must first come?

¹¹Ug nangutana sila kaniya, sa pag-ingon: Ngano nga ang mga escriba naga-ingon, nga si Elias kinahanglan moanhi pag-una?

¹²And he answered and told them, Elias verily cometh first, and restoreth all things; and how it is written of the Son of man, that he must suffer many things, and be set at nought.

¹²Ug siya miingon kanila: Si Elias, sa pagkamatuod, moanhi pag-una ug magapahauli sa tanang mga butang; ug unsa ang nahisulat mahitungod sa Anak sa tawo nga siya magaantus ug daghang mga butang, ug igasalikway?

¹³But I say unto you, That Elias is indeed come, and they have done unto him whatsoever they listed, as it is written of him.

¹³Apan ako nagaingon kaninyo nga si Elias nahianhi na, ug gibuhat usab kaniya ang tanan nga buot nilang pagabuhaton, sumala sa nahasulat nahatungod kaniya.

¹⁴And when he came to his disciples, he saw a great multitude about them, and the scribes questioning with them.

¹⁴Ug sa miduol siya sa mga tinon-an, hingkit-an nila ang usa ka dakung panon sa katawohan libut kanila, ug ang mga escriba nga nagpakiglalis kanila.

¹⁵And straightway all the people, when they beheld him, were greatly amazed, and running to him saluted him.

¹⁵Ug gilayon, ang tibook panon sa katawohan, sa pagkakita kaniya, nanghibulong ug daku, ug sa nanagpanalagan ngadto kaniya, nanagyukbo kaniya.

¹⁶And he asked the scribes, What question ye with them?

¹⁶Ug siya nangutana sa mga escriba: Unsa ba ang inyong ginapakiglantugi kanila?

¹⁷And one of the multitude answered and said, Master, I have brought unto thee my son, which hath a dumb spirit;

¹⁷Ug mitubag ang usa sa panon sa katawohan: Magtutudlo, gidala ko dinhi kanimo ang akong anak nga adunay espiritu nga amang.

¹⁸And wheresoever he taketh him, he teareth him: and he foameth, and gnasheth with his teeth, and pineth away: and I spake to thy disciples that they should cast him out; and they could not.

¹⁸Ug sa bisan asa niya madala, iyang ginalubag siya, ug nagabula siya, ug nagakagut ang iyang mga ngipon, ug naganiwang siya; ug nagsulti ako sa imong mga tinon-an nga ilang hinginlan kini, apan wala sila makahimo.

¹⁹He answereth him, and saith, O faithless generation, how long shall I be with you? how long shall I suffer you? bring him unto me.

¹⁹Ug siya mitubag kaniya ug miingon: Oh, kaliwatan nga walay pagtoo! Hangtud anus-a magapuyo ako uban kaninyo? Hangtud anus-a pagaantuson ko kamo? Dad-a ninyo siya dinhi kanako.

²⁰And they brought him unto him: and when he saw him, straightway the spirit tare him; and he fell on the ground, and wallowed foaming.

²⁰Ug siya ilang gidala kaniya. Ug sa iyang pagkakita kaniya, gilayon gipakurog siya sa hilabihan gayud sa espiritu, ug napukan siya sa yuta, ug nagalit-ad nga nagabula ang baba.

²¹And he asked his father, How long is it ago since this came unto him? And he said, Of a child.

²¹Ug si Jesus nangutana sa iyang amahan: Anus-a pa mahatabo kini kaniya? Ug siya miingon: Sukad sa bata pa.

²²And ofttimes it hath cast him into the fire, and into the waters, to destroy him: but if thou canst do any thing, have compassion on us, and help us.

²²Ug sa nakadaghan kini magtukmod kaniya sa kalayo ug sa tubig sa paglaglag kaniya, apan kong ikaw makahimo bisan unsa, kaloy-i kami ug tabangi kami.

²³Jesus said unto him, If thou canst believe, all things are possible to him that believeth.

²³Ug si Jesus miingon kaniya: Kong ikaw makahimo sa pagtoo. Sa nagatoo, ang tanang mga butang mahimo.

²⁴And straightway the father of the child cried out, and said with tears, Lord, I believe; help thou mine unbelief.

²⁴Ug dihadiha misinggit ang amahan sa bata nga nagaingon: Mitoo ako; tabangi ang akong pagkakulang sa pagtoo.

²⁵When Jesus saw that the people came running together, he rebuked the foul spirit, saying unto him, Thou dumb and deaf spirit, I charge thee, come out of him, and enter no more into him.

²⁵Ug sa pagkakita ni Jesus, nga ang panon sa katawohan mingdugok kaniya, gibadlong niya ang espiritu nga mahugaw, nga nagaingon kaniya: Espiritu nga amang ug bungol, ako nagasugo kanimo: Gumola ka kaniya, ug dili ka na magsulod kaniya.

²⁶And the spirit cried, and rent him sore, and came out of him: and he was as one dead; insomuch that many said, He is dead.

²⁶Ug sa tapus makatuaw ug makapakurog kaniya pag-ayo, migula ang espiritu; ug ang bata nahimong ingon sa minatay sa pagkaagi nga daghan ang nanag-ingon: Patay na siya.

²⁷But Jesus took him by the hand, and lifted him up; and he arose.

²⁷Apan gikuptan siya ni Jesus sa kamot ug gipabangon, ug mitindog siya.

²⁸And when he was come into the house, his disciples asked him privately, Why could not we cast him out?

²⁸Ug sa nakasulod siya sa usa ka balay, ang iyang mga tinon-an nanag-pangutana kaniya sa tago: Tungod sa unsa nga wala kami makahimo paghingilin kaniya?

²⁹And he said unto them, This kind can come forth by nothing, but by prayer and fasting.

²⁹Ug siya miingon kanila: Kining butanga mahimo, dili tungod sa bisan unsa kondili tungod sa pag-ampo ug pagpuasa.

³⁰And they departed thence, and passed through Galilee; and he would not that any man should know it.

³⁰Ug nanggikan sila didto ug miagi sa Galilea, ug wala siya mobuot nga may bisan kinsa nga manghibalo.

³¹For he taught his disciples, and said unto them, The Son of man is delivered into the hands of men, and they shall kill him; and after that he is killed, he shall rise the third day.

³¹Kay nagapanudlo siya sa iyang mga tinon-an ug nag-ingon kanila: Ang Anak sa tawo igatugyan sa mga kamot sa mga tawo, ug siya pagapatyon nila, ug sa mapatay na, tapus ang tolo ka adlaw mabanhaw siya.

³²But they understood not that saying, and were afraid to ask him.

³²Apan sila wala makasabut sa iyang ginaingon, ug nahadlok sa pagpangutana kaniya.

³³And he came to Capernaum: and being in the house he asked them, What was it that ye disputed among yourselves by the way?

³³Ug miabut sila sa Capernaum, ug sa didto na siya sa balay, siya nangutana kanila: Unsa ba ang inyong ginalalisan sa dalan?

³⁴But they held their peace: for by the way they had disputed among themselves, who should be the greatest.

³⁴Apan sila nangahilum; kay nanag-lalisay ang usa ug usa kanila sa dalan mahatungod kong kinsa ang labing daku kanila.

³⁵And he sat down, and called the twelve, and saith unto them, If any man desire to be first, the same shall be last of all, and servant of all.

³⁵Ug siya milingkod ug mitawag sa napulo ug duha ug miingon kanila: Kong kinsa ang buot mahauna, maulahi siya sa tanan, ug mag-aalagad siya sa tanan.

³⁶And he took a child, and set him in the midst of them: and when he had taken him in his arms, he said unto them,

³⁶Ug mikuha siya ug usa ka bata ug iyang gipataliwala kini kanila, ug sa gikugos niya, miingon kanila:

³⁷Whosoever shall receive one of such children in my name, receiveth me: and whosoever shall receive me, receiveth not me, but him that sent me.

³⁷Bisan kinsa nga magadawat sa usa niining mga bata sa akong ngalan, kanako nagadawat; ug bisan kinsa nga magadawat kanako, wala magadawat kanako kondili niadtong nagasugo kanako.

³⁸And John answered him, saying, Master, we saw one casting out devils in thy name, and he followeth not us: and we forbad him, because he followeth not us.

³⁸Ug si Juan miingon kaniya: Magtutudlo, among hingkit-an ang usa nga nagahingilin sa mga yawa sa imong ngalan, ug gidid-an namo siya, kay wala man siya magasunod kanato.

³⁹But Jesus said, Forbid him not: for there is no man which shall do a miracle in my name, that can lightly speak evil of me.

³⁹Apan si Jesus miingon: Dili ninyo siya pagdid-an, kay walay tawo nga makahimo ug gamhanang buhat sa akong ngalan nga makaako sa pagsulti pagdali ug dautan batok kanako.

⁴⁰For he that is not against us is on our part.

⁴⁰Kay ang dili batok kanato, dapig siya kanato.

⁴¹For whosoever shall give you a cup of water to drink in my name, because ye belong to Christ, verily I say unto you, he shall not lose his reward.

⁴¹Kay bisan kinsa ang makapainum kaninyo ug usa ka copa nga tubig tungod sa akong ngalan, kay iya kamo ni Cristo, sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo nga dili gayud mawala ang iyang balus.

⁴²And whosoever shall offend one of these little ones that believe in me, it is better for him that a millstone were hanged about his neck, and he were cast into the sea.

⁴²Ug bisan kinsa nga magapapangdol sa usa niining mga gagmay nga nagasalig kanako, labi pang maayo kaniya nga pagahiktan siya sa liog ug usa ka galingang bato, ug itambong sa dagat.

⁴³And if thy hand offend thee, cut it off: it is better for thee to enter into life maimed, than having two hands to go into hell, into the fire that never shall be quenched:

⁴³Ug kong ang imong kamot mao ang magapapangdol kanimo, putla; labi pang maayo kanimo nga mosulod ka nga pungkol sa kinabuhi, kay sa adunay duha ikaw ka kamot, nga moadto ka sa infierno, ngadto sa kalayo nga dili arang mapalong.

⁴⁴Where their worm dieth not, and the fire is not quenched.

⁴⁴Diin ang ulod nila walay pagkamatay, ug ang kalayo walay pagkapalong.

⁴⁵And if thy foot offend thee, cut it off: it is better for thee to enter halt into life, than having two feet to be cast into hell, into the fire that never shall be quenched:

⁴⁵Ug kong ang imong tiil mao ang magapapangdol kanimo, putla; labi pang maayo kanimo nga mosulod ka nga piang sa kinabuhi, kay sa adunay duha ikaw ka tiil nga igahulog ka sa infierno, ngadto sa kalayo nga walay pagkapalong.

⁴⁶Where their worm dieth not, and the fire is not quenched.

⁴⁶Diin ang ulod nila walay pagkamatay, ug ang kalayo walay pagkapalong.

⁴⁷And if thine eye offend thee, pluck it out: it is better for thee to enter into the kingdom of God with one eye, than having two eyes to be cast into hell fire:

⁴⁷Ug kong ang imong mata mao ang magapapangdol kanimo, luska; labi pang maayo kanimo nga mosulod ka sa gingharian sa Dios nga usa lamang ing mata, kay sa adunay duha ka mata nga igahulog ka sa infierno.

⁴⁸Where their worm dieth not, and the fire is not quenched.

⁴⁸Diin ang ulod nila walay pagkamatay, ug ang kalayo walay pagkapalong.

⁴⁹For every one shall be salted with fire, and every sacrifice shall be salted with salt.

⁴⁹Kay ang tagsatagsa pagaasinan sa kalayo, ug ang tagsatagsa ka halad pagaasinan sa asin.

⁵⁰Salt is good: but if the salt have lost his saltness, wherewith will ye season it? Have salt in yourselves, and have peace one with another.

⁵⁰Ang asin maayo, apan kong ang asin mawad-an sa iyang kaparat, unsa pa may iasin? Magbaton kamo ug asin sa inyong kaugalingon, ug magpakigdait ang usa ug usa kaninyo.