¹And Jesus answered and spake unto them again by parables, and said,

¹Ug sa mitubag si Jesus, nagsulti pag-usab kanila sa sambingay nga nagaingon.

²The kingdom of heaven is like unto a certain king, which made a marriage for his son,

²Ang gingharian sa langit sama sa usa ka hari nga nagakombira sa kasal sa iyang anak.

³And sent forth his servants to call them that were bidden to the wedding: and they would not come.

³Ug gipaadto niya ang iyang mga ulipon aron panawgon nila ang mga dinapit sa kasal. Ug nagdumili sila sa pag-adto.

⁴Again, he sent forth other servants, saying, Tell them which are bidden, Behold, I have prepared my dinner: my oxen and my fatlings are killed, and all things are ready: come unto the marriage.

⁴Gipaadtoan na usab niya sa laing mga ulipon nga nagaingon: Ania karon, naandam ko na ang pagkaon; ang akong mga nati ug mga hayup nga mga gipatambok, nangaihaw, ug ang tanan nahikay na gayud, umari kamo sa kasal.

⁵But they made light of it, and went their ways, one to his farm, another to his merchandise:

⁵Apan wala sila magtagad niini ug nanlakat sila: ang usa, sa iyang kaugalingong uma; ang usa, sa iyang patigayon,

⁶And the remnant took his servants, and entreated them spitefully, and slew them.

⁶Ug ang uban nanagdakup sa iyang mga ulipon, ug kini gipasipalahan nila ug gipamatay.

⁷But when the king heard thereof, he was wroth: and he sent forth his armies, and destroyed those murderers, and burned up their city.

⁷Apan ang hari nasuko, ug gipaadtoan niya sa iyang mga sundalo, ug gipalaglag niya kadtong mga mamumuno, ug gipasunog ang lungsod nila.

⁸Then saith he to his servants, The wedding is ready, but they which were bidden were not worthy.

⁸Ug nag-ingon sa iyang mga ulipon: Sa pagkamatuod ang kasal nahikay na, apan ang mga dinapit dili mga takus.

⁹Go ye therefore into the highways, and as many as ye shall find, bid to the marriage.

⁹Busa pangadto kamo sa mga kinasang-an sa mga dalan, ug ang tanan nga hingkit-an ninyo, dapita ninyo sa kombira sa kasal.

¹⁰So those servants went out into the highways, and gathered together all as many as they found, both bad and good: and the wedding was furnished with guests.

¹⁰Ug sa nanagpanlakaw kadtong mga ulipon sa mga dalan, ilang gitigum ang tanang mga hingsugatan nila, mga dautan ug mga maayo; ug ang kan-anan sa kasal napuno sa mga dinapit.

¹¹And when the king came in to see the guests, he saw there a man which had not on a wedding garment:

¹¹Ug sa misulod ang hari sa pagtan-aw sa mga dinapit, hingkit-an niya didto ang usa ka tawo nga wala magsul-ob sa bisti nga alang sa kasal.

¹²And he saith unto him, Friend, how camest thou in hither not having a wedding garment? And he was speechless.

¹²Ug siya miingon kaniya: Abyan, nganong misulod ka dinhi nga wala ikaw ing bisti nga alang sa kasal? Ug mihilum siya.

¹³Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast him into outer darkness, there shall be weeping and gnashing of teeth.

¹³Unya ang hari nag-ingon sa mga sulogoon: Gapusa ninyo siya sa mga tiil ug sa mga kamot, ug isalibay ninyo siya sa kangitngitan sa gawas, didto mahitabo ang paghilak ug ang pagkagut sa mga ngipon,

¹⁴For many are called, but few are chosen.

¹⁴Kay daghan ang mga gipanawag, apan diriyut da ang mga napili.

¹⁵Then went the Pharisees, and took counsel how they might entangle him in his talk.

¹⁵Unya namahawa ang mga Fariseo, ug nanagsabutsabut sila sa ilang kaugalingon kong unsaon pagbitik kaniya sa iyang pagpanulti.

¹⁶And they sent out unto him their disciples with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, neither carest thou for any man: for thou regardest not the person of men.

¹⁶Tungod niini ilang gipaadtoan siya sa ilang mga tinon-an kauban sa mga Herodianhon sa pag-ingon: Magtutudlo, hingbaloan namo nga ikaw maminatud-on, ug nga ginatudlo mo sa matuod ang dalan sa Dios, sa walay pagtagad kang bisan kinsa, kay wala mo pagatan-awa ang pamayhon sa mga tawo.

¹⁷Tell us therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute unto Caesar, or not?

¹⁷Busa isuiti kanamo: Unsay imong hunahuna, uyon ba sa balaod ang paghatag sa buhis kang Cesar, kun dili?

¹⁸But Jesus perceived their wickedness, and said, Why tempt ye me, ye hypocrites?

¹⁸Apan naila ni Jesus ang ilang pagkadautan, ug nag-ingon: Nganong ginatintal ako ninyo, mga salingkapaw?

¹⁹Shew me the tribute money. And they brought unto him a penny.

¹⁹Ipakita kanako ang salapi sa buhis. Ug ilang gidad-an siya sa usa ka denario.

²⁰And he saith unto them, Whose is this image and superscription?

²⁰Unya Siya nag-ingon kanila: Kang kinsa kini nga dagway ug kining nahasulat?

²¹They say unto him, Caesar's. Then saith he unto them, Render therefore unto Caesar the things which are Caesar's; and unto God the things that are God's.

²¹Sila nagaingon kaniya: Kang Cesar. Unya siya miingon kanila: Nan, magbayad kamo kang Cesar sa iya ni Cesar, ug sa Dios, sa iya sa Dios.

²²When they had heard these words, they marvelled, and left him, and went their way.

²²Ug sa hingdunggan nila kini, nanghibulong sila, ug ilang gibiyaan siya ug namahawa.

²³The same day came to him the Sadducees, which say that there is no resurrection, and asked him,

²³Niadto gihapon nga adlawa miduol kaniya ang mga Saduceo, sila nga nanag-ingon nga walay pagkabanhaw, ug nanagpangutana kaniya,

²⁴Saying, Master, Moses said, If a man die, having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed unto his brother.

²⁴Nga nanag-ingon: Magtutudlo, si Moises nag-ingon: Kong usa ka tawo mamatay nga walay mga anak, ang iyang igsoon makapakasal sa asawa niya, ug magbangon sa kaliwat sa iyang igsoon.

²⁵Now there were with us seven brethren: and the first, when he had married a wife, deceased, and, having no issue, left his wife unto his brother:

²⁵Nan, dinhi sa taliwala namo may pito ka managsoon nga lalake; ug ang nahauna nakapangasawa, ug namatay; ug kay wala siyay liwat, gibilin ang iyang asawa sa iyang igsoon.

²⁶Likewise the second also, and the third, unto the seventh.

²⁶Sa ingon usab nga pagkaagi ang ikaduha ug ang ikatolo, hangtud sa ikapito.

²⁷And last of all the woman died also.

²⁷Ug sa human kanilang tanan, namatay usab ang babaye.

²⁸Therefore in the resurrection whose wife shall she be of the seven? for they all had her.

²⁸Busa, sa pagkabanhaw, kinsa sa pito ang makaasawa kaniya? Kay ang tanan nangasawa kaniya.

²⁹Jesus answered and said unto them, Ye do err, not knowing the scriptures, nor the power of God.

²⁹Apan sa mitubag si Jesus, nag-ingon kanila: Nangasayup kamo, kay wala ninyo hibaloi ang mga Kasulatan, bisan ang gahum sa Dios.

³⁰For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.

³⁰Kay sa pagkabanhaw dili sila makapangasawa, bisan makapamana, kondili ingon sila sa mga manolonda sa langit.

³¹But as touching the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken unto you by God, saying,

³¹Apan, nahatungod sa pagkabanhaw sa mga minatay, wala ba ninyo hibasahi ang gisulti sa Dios kaninyo nga nagaingon:

³²I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not the God of the dead, but of the living.

³²Ako mao ang Dios ni Abraham, ug ang Dios ni Isaac; ug ang Dios ni Jacob? Ang Dios dili mao ang Dios sa mga minatay, kondili sa mga buhi.

³³And when the multitude heard this, they were astonished at his doctrine.

³³Ug sa hindunggan kini sa katawohan, nanghitingala sila sa iyang pagtolon-an.

³⁴But when the Pharisees had heard that he had put the Sadducees to silence, they were gathered together.

³⁴Apan sa pagkadungog sa mga Fariseo nga napahilum niya ang mga Saduceo, nanagtigum sila pagtingub.

³⁵Then one of them, which was a lawyer, asked him a question, tempting him, and saying,

³⁵Ug usa kanila nga batid sa balaod, nangutana sa usa ka pangutana sa pagtintal kaniya:

³⁶Master, which is the great commandment in the law?

³⁶Magtutudlo, unsa ang dakung sugo sa Kasugoan?

³⁷Jesus said unto him, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.

³⁷Si Jesus miingon kaniya: Higug-maon mo ang Ginoo nga imong Dios, sa bug-os mong kasingkasing, ug sa bug-os mong kalag, ug sa bug-os mong hunahuna.

³⁸This is the first and great commandment.

³⁸Kini mao ang nahauna ug dakung sugo.

³⁹And the second is like unto it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.

³⁹Ug ang ikaduha sama niini: Higugmaon mo ang imong isigkatawo ingon sa imong kaugalingon.

⁴⁰On these two commandments hang all the law and the prophets.

⁴⁰Dinhi niining duha ka sugo nagagikan ang tanan nga Kasugoan, ug ang mga Manalagna.

⁴¹While the Pharisees were gathered together, Jesus asked them,

⁴¹Ug samtang nanagkatigum pa ang mga Fariseo, gipangutana sila ni Jesus sa usa ka pangutana,

⁴²Saying, What think ye of Christ? whose son is he? They say unto him, The son of David.

⁴²Nga nagaingon: Unsay hunahuna ninyo nahatungod kang Cristo? Kang kinsa siya nga anak? Sila nagaingon kaniya: Anak ni David.

⁴³He saith unto them, How then doth David in spirit call him Lord, saying,

⁴³Siya nagaingon kanila: Nan, ngano man si David sa pagsulti sa Espiritu nagangalan kaniya nga Ginoo, nga nagaingon:

⁴⁴The LORD said unto my Lord, Sit thou on my right hand, till I make thine enemies thy footstool?

⁴⁴ang Ginoo nag-ingon sa akong Ginoo: Lumingkod ka sa akong too, hangtud nga ikabutang ko ang imong mgakaaway sa ilalum sa imong mga tiil?

⁴⁵If David then call him Lord, how is he his son?

⁴⁵Kong si David nagangalan kaniya nga Ginoo, sa unsang pagkaagi nga maanak siya ni David?

⁴⁶And no man was able to answer him a word, neither durst any man from that day forth ask him any more questions.

⁴⁶Ug walay bisan kinsa nga nakahimo sa pagtubag kaniya ug usa ka pulong; ug walay bisan kinsa usab nga nangahas sukad niadtong adlawa sa pagpangutana kaniya ug uban pang mga pangutana.