King James Version

Cebuano

Proverbs

27

1Boast not thyself of to morrow; for thou knowest not what a day may bring forth.
1Ayaw pagpagarbo sa imong kaugalingon mahitungod sa kaugmaon; Kay ikaw wala mahibalo kong unsay madala sa usa ka adlaw.
2Let another man praise thee, and not thine own mouth; a stranger, and not thine own lips.
2Padayega ang laing tawo mahitungod kanimo, ug dili ang imong kaugalingon nga baba; Ang usa ka dumuloong, ug dili ang imong kaugalingong mga ngabil.
3A stone is heavy, and the sand weighty; but a fool's wrath is heavier than them both.
3Ang usa ka bato mabug-at, ug ang balas maugdang; Apan ang kagul-anan sa usa ka buang labing mabug-at pa kay sa duruha.
4Wrath is cruel, and anger is outrageous; but who is able to stand before envy?
4Ang kasuko dagmalan, ug ang kaligutgut makapalumos; Apan kinsa ba ang makaasdang sa atubangan sa pangabugho?
5Open rebuke is better than secret love.
5Maayo pa ang pagbadlong sa dayag Kay sa gugma nga tinago.
6Faithful are the wounds of a friend; but the kisses of an enemy are deceitful.
6Matinumanon ang mga samad sa usa ka higala; Apan ang mga halok sa usa ka kaaway malimbongon.
7The full soul loatheth an honeycomb; but to the hungry soul every bitter thing is sweet.
7Ang busog nga kalag ginaluod sa udlan; Apan alang sa gigutom nga kalag ang tagsatagsa ka mapait nga butang maoy matam-is.
8As a bird that wandereth from her nest, so is a man that wandereth from his place.
8Maingon sa usa ka langgam nga nagasaagsaag gikan sa iyang salag, Ingon niana ang usa ka tawo nga nagalibud-suroy gikan sa iyang dapit.
9Ointment and perfume rejoice the heart: so doth the sweetness of a man's friend by hearty counsel.
9Ang lana ug ang pahumot nagalipay sa kasingkasing; Ingon niana ang katam-is sa higala sa usa ka tawo nga nahiabut uban ang kinasingkasing nga pagtambag.
10Thine own friend, and thy father's friend, forsake not; neither go into thy brother's house in the day of thy calamity: for better is a neighbour that is near than a brother far off.
10Ang imong kaugalingon nga higala, ug ang higala sa imong amahan, ayaw pagtalikdi; Ug ayaw pag-adto sa balay sa imong igsoon sa adlaw sa imong kalisdanan: Maayo pa ang usa ka isigkatawo nga haduol kay sa usa ka igsoon nga atua sa halayo.
11My son, be wise, and make my heart glad, that I may answer him that reproacheth me.
11Anak ko, magmaalamon ka, ug lipaya ang akong kasingkasing, Aron matubag ko siya nga nagatamay kanako.
12A prudent man foreseeth the evil, and hideth himself; but the simple pass on, and are punished.
12Ang usa ka buotan nga tawo makakita sa dautan, ug magatago sa iyang kaugalingon; Apan ang walay-pagtagad nagapadayon, ug nagaantus tungod niini.
13Take his garment that is surety for a stranger, and take a pledge of him for a strange woman.
13Kuhaa ang iyang panapton nga maoy pasalig sa usa ka dumuloong; Ug ibutang siya sa saad nga maoy pasalig alang sa usa ka lumalangyaw nga babaye.
14He that blesseth his friend with a loud voice, rising early in the morning, it shall be counted a curse to him.
14Siya nga manalangin sa usa ka higala uban sa usa ka makusog nga tingog, sa pagbangon sayo sa kabuntagon, Kini pagaisipon nga usa ka panghimaraut alang kaniya.
15A continual dropping in a very rainy day and a contentious woman are alike.
15Ang kanunay nga pagtulo sa adlaw sa ting-ulan Ug ang usa ka makig-awayon nga babaye managsama:
16Whosoever hideth her hideth the wind, and the ointment of his right hand, which bewrayeth itself.
16Siya nga magapugong kaniya nagapugong sa hangin; Ug sa iyang toong kamot gikahibalag ang lana.
17Iron sharpeneth iron; so a man sharpeneth the countenance of his friend.
17Ang puthaw magapahait sa puthaw; Ingon niana ang usa ka tawo magapahait sa panagway sa iyang higala.
18Whoso keepeth the fig tree shall eat the fruit thereof: so he that waiteth on his master shall be honoured.
18Bisan kinsa nga magabantay sa higuera magakaon sa bunga niana; Ug kadtong magatahud sa iyang agalon pagapasidunggan.
19As in water face answereth to face, so the heart of man to man.
19Ingon nga ang tubign magapakita sa nawong ug nawong, Busa ang kasingkasing sa tawo ngadto sa tawo.
20Hell and destruction are never full; so the eyes of man are never satisfied.
20Ang Sheol ug ang Abaddon dili gayud matagbaw; Ug ang mga mata sa tawo dili gayud matagbaw.
21As the fining pot for silver, and the furnace for gold; so is a man to his praise.
21Ang tunawan nga kolon alang sa salapi, ug ang hasohasan alang sa bulawan; Ug ang usa ka tawo pagaulayon tungod sa iyang pagdayeg.
22Though thou shouldest bray a fool in a mortar among wheat with a pestle, yet will not his foolishness depart from him.
22Bisan pa ikaw magadugmok sa usa ka buang sa usa ka lusong pinaagi sa usa ka alho lakip sa linubok nga trigo, Apan ang iyang binuang dili gayud mobiya gikan kaniya.
23Be thou diligent to know the state of thy flocks, and look well to thy herds.
23Magmasingkamoton ka sa pagkahibalo sa kahimtang sa imong mga panon sa carnero, Ug tan-awa pag-ayo ang imong kahayupan:
24For riches are not for ever: and doth the crown endure to every generation?
24Kay ang mga bahandi dili magapadayon; Ug ang purongpurong molungtad ba sa tibook mga kaliwatan?
25The hay appeareth, and the tender grass sheweth itself, and herbs of the mountains are gathered.
25Ang kumpay ginadala, ug ang udlot sa mga balili nanagpanggitib, Ug ang mga utanon sa kabukiran ginahipos.
26The lambs are for thy clothing, and the goats are the price of the field.
26Ang mga nating carnero alang sa imong saput, Ug ang mga kanding mao ang bili sa uma;
27And thou shalt have goats' milk enough for thy food, for the food of thy household, and for the maintenance for thy maidens.
27Ug adunay gatas sa kanding nga igo alang sa imong pagkaon, alang sa pagkaon sa imong panimalay, Ug kabuhian nga alang sa imong kadalagahan.