¹My son, attend unto my wisdom, and bow thine ear to my understanding:

¹Anak ko, pagmatngon sa akong kaalam; Ikiling ang imong igdulungog sa akong salabutan:

²That thou mayest regard discretion, and that thy lips may keep knowledge.

²Aron ikaw magabantay sa pagkabuotan, Ug aron ang imong mga ngabil magatipig ug kinaadman.

³For the lips of a strange woman drop as an honeycomb, and her mouth is smoother than oil:

³Kay ang mga ngabil sa usa ka dumuloong babaye nagpatolo ug dugos, Ug ang iyang baba labi pang mahinlo kay sa lana:

⁴But her end is bitter as wormwood, sharp as a two-edged sword.

⁴Apan sa katapusan siya mapait ingon sa panyawan, Mahait ingon sa usa ka espada nga duhay sulab.

⁵Her feet go down to death; her steps take hold on hell.

⁵Ang iyang mga tiil nagakanaug ngadto sa kamatayon; Ang iyang mga lakang gitunob ibabaw sa Sheol;

⁶Lest thou shouldest ponder the path of life, her ways are moveable, that thou canst not know them.

⁶Busa siya dili makakaplag sa patag nga alagianan sa kinabuhi: Ang iyang mga dalan mabalhinon, ug siya wala mahibalo niini .

⁷Hear me now therefore, O ye children, and depart not from the words of my mouth.

⁷Busa karon, mga anak ko , patalinghug kamo kanako, Ug ayaw pagbiya gikan sa mga pulong sa akong baba.

⁸Remove thy way far from her, and come not nigh the door of her house:

⁸Ipahilayo ang imong dalan gikan kaniya, Ug ayaw pagpahaduol sa pultahan sa iyang balay;

⁹Lest thou give thine honour unto others, and thy years unto the cruel:

⁹Tingali unya ikaw magahatag sa imong kadungganan ngadto sa lain, Ug ang imong mga tuig ngadto sa madaugdaugon;

¹⁰Lest strangers be filled with thy wealth; and thy labours be in the house of a stranger;

¹⁰Tingali unya ang mga dumuloong mapuno sa imong kusog, Ug ang imong mga pagpangabudlay anha sa balay sa usa ka lumalangyaw,

¹¹And thou mourn at the last, when thy flesh and thy body are consumed,

¹¹Ug ikaw mag-agulo sa imong kaulahian, Sa diha nga mangaut-ut ang imong unod ug ang imong lawas,

¹²And say, How have I hated instruction, and my heart despised reproof;

¹²Ug magaingon: Giunsa ko ang pagdumot sa pahamangno, Ug ang akong kasingkasing nagtamay sa pagbadlong;

¹³And have not obeyed the voice of my teachers, nor inclined mine ear to them that instructed me!

¹³Ni gituman ko ang tingog sa akong mga magtutudlo, Ni nagkiling ako sa akong igdulungog kanila nga nagpahamangno kanako!

¹⁴I was almost in all evil in the midst of the congregation and assembly.

¹⁴Ako haduol kaayo sa tanang kadautan Sa kinataliwad-an sa pagkatigum ug sa katilingban.

¹⁵Drink waters out of thine own cistern, and running waters out of thine own well.

¹⁵Imna ang mga tubig gikan sa kaugalingon mong sudlanan, Ug ang mga tubig nga nagaagay gikan sa kaugalingon mong atabay.

¹⁶Let thy fountains be dispersed abroad, and rivers of waters in the streets.

¹⁶Patibulaagon mo ba ang imong mga tubod sa halayong dapit, Ug ang mga taburan sa tubig diha sa kadalanan?

¹⁷Let them be only thine own, and not strangers' with thee.

¹⁷Himoa sila nga imo lamang, Ug dili alang sa mga dumuloong uban kanimo.

¹⁸Let thy fountain be blessed: and rejoice with the wife of thy youth.

¹⁸Papanalangini ang imong tuburan; Ug pagmalipayon diha sa asawa sa imong pagkabatan-on.

¹⁹Let her be as the loving hind and pleasant roe; let her breasts satisfy thee at all times; and be thou ravished always with her love.

¹⁹Ingon sa usa ka mahigugmaong lagsaw nga dumalaga ug sa usa ka makapahimuot nga gasela, Tugoti nga ang iyang mga dughan magatagbaw kanimo sa tanang mga panahon; Ug magpalugos ka sa kanunay sa iyang gugma.

²⁰And why wilt thou, my son, be ravished with a strange woman, and embrace the bosom of a stranger?

²⁰Kay ngano man ikaw, anak ko, nga magpalugos sa usa ka dumuloong babaye, Ug magahalog sa sabakan sa usa ka lumalangyaw?

²¹For the ways of man are before the eyes of the LORD, and he pondereth all his goings.

²¹Kay ang mga dalan sa tawo anaa sa atubangan sa mga mata ni Jehova; Ug gipatag niya ang tanang mga alagianan niya.

²²His own iniquities shall take the wicked himself, and he shall be holden with the cords of his sins.

²²Ang iyang kaugalingong kasal-anan modakop sa dautan, Ug siya magapus sa mga higot sa iyang sala.

²³He shall die without instruction; and in the greatness of his folly he shall go astray.

²³Siya mamatay tungod sa pagkakulang sa pahamangno; Ug sa pagkadaku sa iyang pagkabuang siya mahisalaag.