1O give thanks unto the LORD, for he is good: for his mercy endureth for ever.
1Oh managpasalamat kamo kang Jehova; kay siya maayo man; Kay ang iyang mahigugmaong-kalolot nagalungtad sa walay katapusan.
2Let the redeemed of the LORD say so, whom he hath redeemed from the hand of the enemy;
2Papamulonga niana ang mga tinubos ni Jehova, Nga gipanubos niya gikan sa kamot sa kabatok,
3And gathered them out of the lands, from the east, and from the west, from the north, and from the south.
3Ug gitigum sila gikan sa mga kayutaan, Gikan sa silangan ug gikan sa kasadpan, Gikan sa amihanan ug gikan sa habagatan.
4They wandered in the wilderness in a solitary way; they found no city to dwell in.
4Nanaglaag-laag sila sa kamingawan, sa dalan nga awa-aw; Wala sila makakaplag ug ciudad nga ilang kapuy-an.
5Hungry and thirsty, their soul fainted in them.
5Mga gutom ug mga giuhaw, Ang ilang mga kalag nangaluya diha kanila.
6Then they cried unto the LORD in their trouble, and he delivered them out of their distresses.
6Unya mingtu-aw sila kang Jehova sa ilang kagul-anan, Ug iyang giluwas sila gikan sa ilang mga kalisdanan,
7And he led them forth by the right way, that they might go to a city of habitation.
7Ug iyang gimandoan sila usab pinaagi sa dalan nga matul-id, Aron makadangat sila sa ciudad nga ilang kapuy-an.
8Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
8Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
9For he satisfieth the longing soul, and filleth the hungry soul with goodness.
9Kay ginatagbaw niya ang kalag nga nagapangandoy, Ug ginapuno niya sa kaayohan ang kalag nga gigutom.
10Such as sit in darkness and in the shadow of death, being bound in affliction and iron;
10Ang mga nanagpuyo sa kangitngitan ug sa landong sa kamatayon, Mga binilanggo sa kaguol ug sa mga puthaw,
11Because they rebelled against the words of God, and contemned the counsel of the most High:
11Tungod kay nanagmalalison sila sa mga pulong sa Dios, Ug nanagtamay sa tambag sa Hataas Uyamut:
12Therefore he brought down their heart with labour; they fell down, and there was none to help.
12Busa tungod sa kahago giluya niya ang ilang mga kasingkasing; Nanghiumod sila, ug walay bisan kinsa nga mitabang kanila.
13Then they cried unto the LORD in their trouble, and he saved them out of their distresses.
13Unya sila mingtu-aw kang Jehova gikan sa ilang kagul-anan, ug iyang giluwas sila gikan sa ilang mga kalisdanan.
14He brought them out of darkness and the shadow of death, and brake their bands in sunder.
14Iyang gikuha sila gikan sa kangitngitan ug sa landong, sa kamatayon, Ug gidugmok niya ang ilang mga talikala.
15Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
15Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova, tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
16For he hath broken the gates of brass, and cut the bars of iron in sunder.
16Kay gilumpag niya ang mga ganghaan nga tumbaga, Ug gibunggo niya ang mga trangka nga puthaw.
17Fools because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.
17Mga buang tungod sa ilang kalapasan, Ug tungod sa ilang kasal-anan, gisakit sila .
18Their soul abhorreth all manner of meat; and they draw near unto the gates of death.
18Ang ilang kalag giluod sa tanang butang nga kalan-on; Ug napahaduol sila ngadto sa mga ganghaan sa kamatayon.
19Then they cry unto the LORD in their trouble, and he saveth them out of their distresses.
19Unya mingtu-aw sila kang Jehova gikan sa ilang kagul-anan, Ug iyang giluwas sila gikan sa ilang mga kalisdanan.
20He sent his word, and healed them, and delivered them from their destructions.
20Gipadala niya ang iyang pulong ug giayo sila, Ug iyang giluwas sila gikan sa ilang mga pagkalaglag.
21Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
21Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova, tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
22And let them sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and declare his works with rejoicing.
22Ug pahalara sila sa mga halad-sa-pasalamat, Ug imantala ang iyang mga buhat uban ang pag-awit.
23They that go down to the sea in ships, that do business in great waters;
23Sila nga manumod sa mga sakayan sa dagat, Nga managpatigayon didto sa dagkung kadagatan;
24These see the works of the LORD, and his wonders in the deep.
24Nakita nila ang mga buhat ni Jehova, Ug ang iyang mga katingalahan diha sa kahiladman.
25For he commandeth, and raiseth the stormy wind, which lifteth up the waves thereof.
25Kay siya nagasugo, ug nagapahuros sa hangin sa pag-unos, Nga nagapatuybo sa mga balud niana.
26They mount up to the heaven, they go down again to the depths: their soul is melted because of trouble.
26Mingsaka sila sa mga langit, sila minghiyak pagbalik sa mga kahiladman: Ang ilang kalag natunaw tungod sa kagul-anan.
27They reel to and fro, and stagger like a drunken man, and are at their wit's end.
27Mingbarag sila sa pagbalik-balik, ug nagsulosapinday ingon sa usa ka hubog nga tawo, Ug nahubsan sa tanan nila nga kinaadman.
28Then they cry unto the LORD in their trouble, and he bringeth them out of their distresses.
28Unya nanagtu-aw sila kang Jehova sa ilang kagul-anan, Ug iyang giluwas sila gikan sa ilang mga kalisdanan.
29He maketh the storm a calm, so that the waves thereof are still.
29Ginahimo niya ang bagyo sa pagpalurang, Aron nga ang mga balud niana milinaw.
30Then are they glad because they be quiet; so he bringeth them unto their desired haven.
30Unya sila nangalipay tungod kay nangahilum sila; Busa siya nagamando kanila ngadto sa dunggoanan nga ilang ginatinguha.
31Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
31Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova, tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
32Let them exalt him also in the congregation of the people, and praise him in the assembly of the elders.
32Ipabayaw usab kanila siya diha sa katilingban sa katawohan, Ug dayegon siya diha sa lingkoranan sa mga anciano.
33He turneth rivers into a wilderness, and the watersprings into dry ground;
33Gihimo niya ang mga suba nga kamingawan, Ug ang mga tinubdan gihimo niya nga mahulaw nga yuta;
34A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell therein.
34Ang yuta nga mabungaon sa pagkakamingawan nga asin, Tungod sa pagkadautan nila nga nanagpuyo niana.
35He turneth the wilderness into a standing water, and dry ground into watersprings.
35Iyang gihimo ang kamingawan nga danaw sa tubig, Ug ang yuta nga mamala sa mga tinubdan sa tubig.
36And there he maketh the hungry to dwell, that they may prepare a city for habitation;
36Ug didto pagapapuy-on niya ang mga gigutom, Aron sila magaandam ug ciudad nga puloy-anan,
37And sow the fields, and plant vineyards, which may yield fruits of increase.
37Ug magapugas sila sa kaumahan, ug magatanum ug kaparrasan, Ug magakuha sila ug bunga sa abut.
38He blesseth them also, so that they are multiplied greatly; and suffereth not their cattle to decrease.
38Siya magapanalangin usab kanila, sa pagkaagi nga modaghan sila sa hilabihan gayud; Ug dili niya pag-ibanan ang ilang kahayupan.
39Again, they are minished and brought low through oppression, affliction, and sorrow.
39Unya usab, sila nagakadiyutay ug ginapatikuko Pinaagi sa pagdaugdaug, kasamok, ug kasub-anan.
40He poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in the wilderness, where there is no way.
40Iyang gibubo ang pagtamay ibabaw sa mga principe, Ug sila ginapalakat didto sa kamingawan, diin walay dalan.
41Yet setteth he the poor on high from affliction, and maketh him families like a flock.
41Bisan pa niini, iyang gibayaw ang mga hangul sa kahitas-an gikan sa kagul-anan, Ug nagapadaghan kaniya sa kabanayan sama sa usa ka panon.
42The righteous shall see it, and rejoice: and all iniquity shall stop her mouth.
42Magatan-aw ang mga matul-id niini, ug mangalipay; Ug ang tanan nga kasal-anan magatak-um sa iyang baba.
43Whoso is wise, and will observe these things, even they shall understand the lovingkindness of the LORD.
43Bisan kinsa nga manggialamon manumbaling niining mga butanga; Ug sila magapalandong sa mahigugmaong-kalolot ni Jehova.