¹My God, my God, why hast thou forsaken me? why art thou so far from helping me, and from the words of my roaring?

¹ 1 I'r Cyfarwyddwr: ar Ewig y Wawr. Salm. I Ddafydd.0 Fy Nuw, fy Nuw, pam yr wyt wedi fy ngadael, ac yn cadw draw rhag fy ngwaredu ac oddi wrth eiriau fy ngriddfan?

²O my God, I cry in the day time, but thou hearest not; and in the night season, and am not silent.

² O fy Nuw, gwaeddaf arnat liw dydd, ond nid wyt yn ateb, a'r nos, ond ni chaf lonyddwch.

³But thou art holy, O thou that inhabitest the praises of Israel.

³ Eto, yr wyt ti, y Sanctaidd, wedi dy orseddu yn foliant i Israel.

⁴Our fathers trusted in thee: they trusted, and thou didst deliver them.

⁴ Ynot ti yr oedd ein hynafiaid yn ymddiried, yn ymddiried a thithau'n eu gwaredu.

⁵They cried unto thee, and were delivered: they trusted in thee, and were not confounded.

⁵ Arnat ti yr oeddent yn gweiddi ac achubwyd hwy, ynot ti yr oeddent yn ymddiried ac ni chywilyddiwyd hwy.

⁶But I am a worm, and no man; a reproach of men, and despised of the people.

⁶ Pryfyn wyf fi ac nid dyn, gwawd a dirmyg i bobl.

⁷All they that see me laugh me to scorn: they shoot out the lip, they shake the head, saying,

⁷ Y mae pawb sy'n fy ngweld yn fy ngwatwar, yn gwneud ystumiau arnaf ac yn ysgwyd pen:

⁸He trusted on the LORD that he would deliver him: let him deliver him, seeing he delighted in him.

⁸ "Rhoes ei achos i'r ARGLWYDD, bydded iddo ef ei achub! Bydded iddo ef ei waredu, oherwydd y mae'n ei hoffi!"

⁹But thou art he that took me out of the womb: thou didst make me hope when I was upon my mother's breasts.

⁹ Ond ti a'm tynnodd allan o'r groth, a'm rhoi ar fronnau fy mam;

¹⁰I was cast upon thee from the womb: thou art my God from my mother's belly.

¹⁰ arnat ti y bwriwyd fi ar fy ngenedigaeth, ac o groth fy mam ti yw fy Nuw.

¹¹Be not far from me; for trouble is near; for there is none to help.

¹¹ Paid � phellhau oddi wrthyf, oherwydd y mae fy argyfwng yn agos ac nid oes neb i'm cynorthwyo.

¹²Many bulls have compassed me: strong bulls of Bashan have beset me round.

¹² Y mae gyr o deirw o'm cwmpas, rhai cryfion o Basan yn cau amdanaf;

¹³They gaped upon me with their mouths, as a ravening and a roaring lion.

¹³ y maent yn agor eu safn amdanaf fel llew yn rheibio a rhuo.

¹⁴I am poured out like water, and all my bones are out of joint: my heart is like wax; it is melted in the midst of my bowels.

¹⁴ Yr wyf wedi fy nihysbyddu fel du373?r, a'm holl esgyrn yn ymddatod; y mae fy nghalon fel cwyr, ac yn toddi o'm mewn;

¹⁵My strength is dried up like a potsherd; and my tongue cleaveth to my jaws; and thou hast brought me into the dust of death.

¹⁵ y mae fy ngheg yn sych fel cragen a'm tafod yn glynu wrth daflod fy ngenau; yr wyt wedi fy mwrw i lwch marwolaeth.

¹⁶For dogs have compassed me: the assembly of the wicked have inclosed me: they pierced my hands and my feet.

¹⁶ Y mae cu373?n o'm hamgylch, haid o ddihirod yn cau amdanaf; y maent yn trywanu fy nwylo a'm traed.

¹⁷I may tell all my bones: they look and stare upon me.

¹⁷ Gallaf gyfrif pob un o'm hesgyrn, ac y maent hwythau'n edrych ac yn rhythu arnaf.

¹⁸They part my garments among them, and cast lots upon my vesture.

¹⁸ Y maent yn rhannu fy nillad yn eu mysg, ac yn bwrw coelbren ar fy ngwisg.

¹⁹But be not thou far from me, O LORD: O my strength, haste thee to help me.

¹⁹ Ond ti, ARGLWYDD, paid � sefyll draw; O fy nerth, brysia i'm cynorthwyo.

²⁰Deliver my soul from the sword; my darling from the power of the dog.

²⁰ Gwared fi rhag y cleddyf, a'm hunig fywyd o afael y cu373?n.

²¹Save me from the lion's mouth: for thou hast heard me from the horns of the unicorns.

²¹ Achub fi o safn y llew, a'm bywyd tlawd rhag cyrn yr ychen gwyllt.

²²I will declare thy name unto my brethren: in the midst of the congregation will I praise thee.

²² Fe gyhoeddaf dy enw i'm cydnabod, a'th foli yng nghanol y gynulleidfa:

²³Ye that fear the LORD, praise him; all ye the seed of Jacob, glorify him; and fear him, all ye the seed of Israel.

²³ "Molwch ef, chwi sy'n ofni'r ARGLWYDD; rhowch anrhydedd iddo, holl dylwyth Jacob; ofnwch ef, holl dylwyth Israel.

²⁴For he hath not despised nor abhorred the affliction of the afflicted; neither hath he hid his face from him; but when he cried unto him, he heard.

²⁴ Oherwydd ni ddirmygodd na diystyru gorthrwm y gorthrymedig; ni chuddiodd ei wyneb oddi wrtho, ond gwrando arno pan lefodd."

²⁵My praise shall be of thee in the great congregation: I will pay my vows before them that fear him.

²⁵ Oddi wrthyt ti y daw fy mawl yn y gynulleidfa fawr, a thalaf fy addunedau yng ngu373?ydd y rhai sy'n ei ofni.

²⁶The meek shall eat and be satisfied: they shall praise the LORD that seek him: your heart shall live for ever.

²⁶ Bydd yr anghenus yn bwyta, ac yn cael digon, a'r rhai sy'n ceisio'r ARGLWYDD yn ei foli. Bydded i'w calonnau fyw byth!

²⁷All the ends of the world shall remember and turn unto the LORD: and all the kindreds of the nations shall worship before thee.

²⁷ Bydd holl gyrrau'r ddaear yn cofio ac yn dychwelyd at yr ARGLWYDD, a holl dylwythau'r cenhedloedd yn ymgrymu o'i flaen.

²⁸For the kingdom is the LORD's: and he is the governor among the nations.

²⁸ Oherwydd i'r ARGLWYDD y perthyn brenhiniaeth, ac ef sy'n llywodraethu dros y cenhedloedd.

²⁹All they that be fat upon earth shall eat and worship: all they that go down to the dust shall bow before him: and none can keep alive his own soul.

²⁹ Sut y gall y rhai sy'n cysgu yn y ddaear blygu iddo ef, a'r rhai sy'n disgyn i'r llwch ymgrymu o'i flaen? Ond byddaf fi fyw iddo ef,

³⁰A seed shall serve him; it shall be accounted to the Lord for a generation.

³⁰ a bydd fy mhlant yn ei wasanaethu; dywedir am yr ARGLWYDD wrth genedlaethau i ddod,

³¹They shall come, and shall declare his righteousness unto a people that shall be born, that he hath done this.

³¹ a chyhoeddi ei gyfiawnder wrth bobl heb eu geni, mai ef a fu'n gweithredu.