1I said, I will take heed to my ways, that I sin not with my tongue: I will keep my mouth with a bridle, while the wicked is before me.
1 1 I'r Cyfarwyddwr: i Jeduthun. Salm. I Ddafydd.0 Dywedais, "Gwyliaf fy ffyrdd, rhag imi bechu �'m tafod; rhof ffrwyn ar fy ngenau, pan fo'r drygionus yn f'ymyl."
2I was dumb with silence, I held my peace, even from good; and my sorrow was stirred.
2 B�m yn fud a distaw, cedwais yn dawel, ond i ddim diben; gwaethygodd fy mhoen,
3My heart was hot within me, while I was musing the fire burned: then spake I with my tongue,
3 llosgodd fy nghalon o'm mewn; wrth imi fyfyrio, cyneuodd t�n a thorrais allan i ddweud,
4LORD, make me to know mine end, and the measure of my days, what it is: that I may know how frail I am.
4 "ARGLWYDD, p�r imi wybod fy niwedd, a beth yw nifer fy nyddiau; dangos imi mor feidrol ydwyf.
5Behold, thou hast made my days as an handbreadth; and mine age is as nothing before thee: verily every man at his best state is altogether vanity. Selah.
5 Wele, yr wyt wedi gwneud fy nyddiau fel dyrnfedd, ac y mae fy oes fel dim yn dy olwg; yn wir, chwa o wynt yw pob un byw, Sela.
6Surely every man walketh in a vain shew: surely they are disquieted in vain: he heapeth up riches, and knoweth not who shall gather them.
6 ac y mae'n mynd a dod fel cysgod; yn wir, ofer yw'r holl gyfoeth a bentyrra, ac ni u373?yr pwy fydd yn ei gasglu.
7And now, Lord, what wait I for? my hope is in thee.
7 "Ac yn awr, Arglwydd, am beth y disgwyliaf? Y mae fy ngobaith ynot ti.
8Deliver me from all my transgressions: make me not the reproach of the foolish.
8 Gwared fi o'm holl droseddau, paid �'m gwneud yn wawd i'r ynfyd.
9I was dumb, I opened not my mouth; because thou didst it.
9 B�m yn fud, ac nid agoraf fy ngheg, oherwydd ti sydd wedi gwneud hyn.
10Remove thy stroke away from me: I am consumed by the blow of thine hand.
10 Tro ymaith dy bla oddi wrthyf; yr wyf yn darfod gan drawiad dy law.
11When thou with rebukes dost correct man for iniquity, thou makest his beauty to consume away like a moth: surely every man is vanity. Selah.
11 Pan gosbi rywun � cherydd am ddrygioni, yr wyt yn dinistrio'i ogoniant fel gwyfyn; yn wir, chwa o wynt yw pawb. Sela.
12Hear my prayer, O LORD, and give ear unto my cry; hold not thy peace at my tears: for I am a stranger with thee, and a sojourner, as all my fathers were.
12 Gwrando fy ngweddi, O ARGLWYDD, a rho glust i'm cri; paid � diystyru fy nagrau. Oherwydd ymdeithydd gyda thi ydwyf, a phererin fel fy holl hynafiaid.
13O spare me, that I may recover strength, before I go hence, and be no more.
13 Tro draw oddi wrthyf, rho imi lawenydd cyn imi fynd ymaith a darfod yn llwyr."