¹The proverbs of Solomon the son of David, king of Israel;

¹De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel,

²To know wisdom and instruction; to perceive the words of understanding;

²Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands;

³To receive the instruction of wisdom, justice, and judgment, and equity;

³Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden;

⁴To give subtilty to the simple, to the young man knowledge and discretion.

⁴Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid.

⁵A wise man will hear, and will increase learning; and a man of understanding shall attain unto wise counsels:

⁵Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen.

⁶To understand a proverb, and the interpretation; the words of the wise, and their dark sayings.

⁶Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen.

⁷The fear of the LORD is the beginning of knowledge: but fools despise wisdom and instruction.

⁷De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.

⁸My son, hear the instruction of thy father, and forsake not the law of thy mother:

⁸Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet;

⁹For they shall be an ornament of grace unto thy head, and chains about thy neck.

⁹Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.

¹⁰My son, if sinners entice thee, consent thou not.

¹⁰Mijn zoon! indien de zondaars u aanlokken, bewillig niet;

¹¹If they say, Come with us, let us lay wait for blood, let us lurk privily for the innocent without cause:

¹¹Indien zij zeggen: Ga met ons, laat ons loeren op bloed, ons versteken tegen den onschuldige, zonder oorzaak;

¹²Let us swallow them up alive as the grave; and whole, as those that go down into the pit:

¹²Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen;

¹³We shall find all precious substance, we shall fill our houses with spoil:

¹³Alle kostelijk goed zullen wij vinden, onze huizen zullen wij met roof vullen.

¹⁴Cast in thy lot among us; let us all have one purse:

¹⁴Gij zult uw lot midden onder ons werpen; wij zullen allen een buidel hebben.

¹⁵My son, walk not thou in the way with them; refrain thy foot from their path:

¹⁵Mijn zoon! wandel niet met hen op den weg; weer uw voet van hun pad.

¹⁶For their feet run to evil, and make haste to shed blood.

¹⁶Want hun voeten lopen ten boze; en zij haasten zich om bloed te storten.

¹⁷Surely in vain the net is spread in the sight of any bird.

¹⁷Zekerlijk, het net wordt tevergeefs gespreid voor de ogen van allerlei gevogelte;

¹⁸And they lay wait for their own blood; they lurk privily for their own lives.

¹⁸En deze loeren op hun eigen bloed, en versteken zich tegen hun zielen.

¹⁹So are the ways of every one that is greedy of gain; which taketh away the life of the owners thereof.

¹⁹Zo zijn de paden van een iegelijk, die gierigheid pleegt; zij zal de ziel van haar meester vangen.

²⁰Wisdom crieth without; she uttereth her voice in the streets:

²⁰De opperste Wijsheid roept overluid daar buiten; Zij verheft haar stem op de straten.

²¹She crieth in the chief place of concourse, in the openings of the gates: in the city she uttereth her words, saying,

²¹Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;

²²How long, ye simple ones, will ye love simplicity? and the scorners delight in their scorning, and fools hate knowledge?

²²Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?

²³Turn you at my reproof: behold, I will pour out my spirit unto you, I will make known my words unto you.

²³Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.

²⁴Because I have called, and ye refused; I have stretched out my hand, and no man regarded;

²⁴Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;

²⁵But ye have set at nought all my counsel, and would none of my reproof:

²⁵En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;

²⁶I also will laugh at your calamity; I will mock when your fear cometh;

²⁶Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.

²⁷When your fear cometh as desolation, and your destruction cometh as a whirlwind; when distress and anguish cometh upon you.

²⁷Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;

²⁸Then shall they call upon me, but I will not answer; they shall seek me early, but they shall not find me:

²⁸Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;

²⁹For that they hated knowledge, and did not choose the fear of the LORD:

²⁹Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.

³⁰They would none of my counsel: they despised all my reproof.

³⁰Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;

³¹Therefore shall they eat of the fruit of their own way, and be filled with their own devices.

³¹Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.

³²For the turning away of the simple shall slay them, and the prosperity of fools shall destroy them.

³²Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.

³³But whoso hearkeneth unto me shall dwell safely, and shall be quiet from fear of evil.

³³Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.