¹Hear my prayer, O LORD, and let my cry come unto thee.

¹Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN.

²Hide not thy face from me in the day when I am in trouble; incline thine ear unto me: in the day when I call answer me speedily.

²O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.

³For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as an hearth.

³Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dagen als ik roep, verhoor mij haastelijk.

⁴My heart is smitten, and withered like grass; so that I forget to eat my bread.

⁴Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.

⁵By reason of the voice of my groaning my bones cleave to my skin.

⁵Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.

⁶I am like a pelican of the wilderness: I am like an owl of the desert.

⁶Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.

⁷I watch, and am as a sparrow alone upon the house top.

⁷Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.

⁸Mine enemies reproach me all the day; and they that are mad against me are sworn against me.

⁸Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.

⁹For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping.

⁹Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.

¹⁰Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast lifted me up, and cast me down.

¹⁰Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.

¹¹My days are like a shadow that declineth; and I am withered like grass.

¹¹Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.

¹²But thou, O LORD, shall endure for ever; and thy remembrance unto all generations.

¹²Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.

¹³Thou shalt arise, and have mercy upon Zion: for the time to favour her, yea, the set time, is come.

¹³Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.

¹⁴For thy servants take pleasure in her stones, and favour the dust thereof.

¹⁴Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.

¹⁵So the heathen shall fear the name of the LORD, and all the kings of the earth thy glory.

¹⁵Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.

¹⁶When the LORD shall build up Zion, he shall appear in his glory.

¹⁶Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.

¹⁷He will regard the prayer of the destitute, and not despise their prayer.

¹⁷Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,

¹⁸This shall be written for the generation to come: and the people which shall be created shall praise the LORD.

¹⁸Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;

¹⁹For he hath looked down from the height of his sanctuary; from heaven did the LORD behold the earth;

¹⁹Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;

²⁰To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death;

²⁰Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;

²¹To declare the name of the LORD in Zion, and his praise in Jerusalem;

²¹Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;

²²When the people are gathered together, and the kingdoms, to serve the LORD.

²²Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;

²³He weakened my strength in the way; he shortened my days.

²³Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.

²⁴I said, O my God, take me not away in the midst of my days: thy years are throughout all generations.

²⁴Hij heeft mijn kracht op den weg ter nedergedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.

²⁵Of old hast thou laid the foundation of the earth: and the heavens are the work of thy hands.

²⁵Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.

²⁶They shall perish, but thou shalt endure: yea, all of them shall wax old like a garment; as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed:

²⁶Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;

²⁷But thou art the same, and thy years shall have no end.

²⁷Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.

²⁸The children of thy servants shall continue, and their seed shall be established before thee.

²⁸Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geeindigd worden. [ (Psalms 102:29) De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden. ]