¹Moreover Job continued his parable, and said,

¹ईयोबने बोलणे सुरु ठेवले तो म्हणाला:

²Oh that I were as in months past, as in the days when God preserved me;

²“काही महिन्यांपूर्वी देव जसा माझ्यावर लक्ष ठेवून होता आणि माझी काळजी घेत होता, तसेच माझे आयुष्य आताही असते तर किती बरे झाले असते.

³When his candle shined upon my head, and when by his light I walked through darkness;

³तेव्हा देवाचा प्रकाश माझ्यावर प्रकाशत होता आणि मला अंधारातून चालताना प्रकाश दाखवत होता. तसेच आताही असायला हवे होते असे मला वाटते.

⁴As I was in the days of my youth, when the secret of God was upon my tabernacle;

⁴मी जेव्हा यशस्वी होतो आणि देव माझा मित्र होता त्या दिवसांची मी आशा करतो. त्या दिवसात माझ्यावर देवाचे कृपाछत्र होते.

⁵When the Almighty was yet with me, when my children were about me;

⁵जेव्हा सर्वशक्तिमान देव माझ्याबरोबर होता आणि माझी मुले माझ्या जवळ होती त्या दिवसांची मी आशा धरतो.

⁶When I washed my steps with butter, and the rock poured me out rivers of oil;

⁶त्या दिवसांत माझे आयुष्य अतिशय चांगले होते. मी माझे पाय मलईत धूत असे. माझ्याकडे उत्तम प्रकारची पुष्कळ तेले होती.

⁷When I went out to the gate through the city, when I prepared my seat in the street!

⁷“त्या दिवसांत मी नगराच्या वेशीपर्यंत जात असे आणि नगरातल्या वृध्दांबरोबर सार्वजनिक ठिकाणी बसत असे.

⁸The young men saw me, and hid themselves: and the aged arose, and stood up.

⁸सगळे लोक मला मान देत. मला येताना बघून तरुण माझ्या वाटेतून बाजूला होत आणि वृध्द उठून उभे राहात. मला आदर देण्यासाठी ते उठून उभे राहात असत.

⁹The princes refrained talking, and laid their hand on their mouth.

⁹लोकप्रमुख बोलणे थांबवीत आणि इतरांना शांत राहाण्याची सूचना देण्यासाठी तोंडावर बोट ठेवीत.

¹⁰The nobles held their peace, and their tongue cleaved to the roof of their mouth.

¹⁰महत्वाचे लोक सुध्दा बोलताना त्यांचा आवाज लहान करीत. होय, तेव्हा त्यांची जीभ टाळूला चिकटण्यासाखी वाटे.

¹¹When the ear heard me, then it blessed me; and when the eye saw me, it gave witness to me:

¹¹लोक माझ्या बोलण्याकडे लक्ष देत. आणि माझ्याबद्दल चांगले बोलत असत. मला भेटणारा प्रत्येकजण माझी स्तुती करी.

¹²Because I delivered the poor that cried, and the fatherless, and him that had none to help him.

¹²का? कारण जेव्हा एखादा गरीब मदतीची याचना करायचा तेव्हा मी त्याला मदत करीत असे आणि पोरक्या मुलाकडे लक्ष द्यायला कुणी नसले तर मी मदत करीत असे.

¹³The blessing of him that was ready to perish came upon me: and I caused the widow's heart to sing for joy.

¹³मृत्युपंथाला लागलेला माणूस मला आशीर्वाद देत असे. मी गरजू विधवांना मदत करीत असे.

¹⁴I put on righteousness, and it clothed me: my judgment was as a robe and a diadem.

¹⁴सत्याने जगणे म्हणजे जणू माझे वस्त्र होते. माझे योग्य वागणे म्हणजे माझा अंगरखा आणि डोक्यावरची पगडी होती.

¹⁵I was eyes to the blind, and feet was I to the lame.

¹⁵मी आंधळ्यांची दृष्टी होतो. त्यांना जिथे जायचे असेल तिथे मी नेत असे. मी अपंगांचे पाय होतो त्यांना हवे तिथे मी उचलून नेत असे.

¹⁶I was a father to the poor: and the cause which I knew not I searched out.

¹⁶गरीब लोकांना मी वडिलांसारखा वाटत असे. मला माहीत नसलेल्या लोकांनादेखील मी मदत करीत असे. मी कोर्टात न्याय मिळवून देण्यासाठी त्यांना मदत करीत असे.

¹⁷And I brake the jaws of the wicked, and plucked the spoil out of his teeth.

¹⁷मी दुष्ट लोकांचे सामर्थ्य नष्ट केले. मी निरपराध लोकांचा त्यांच्यापासून बचाव केला.

¹⁸Then I said, I shall die in my nest, and I shall multiply my days as the sand.

¹⁸“मला नेहमी वाटायचे मी खूप वर्षे जगेन, मला स्वत:च्या घरातच मृत्यू येईल.

¹⁹My root was spread out by the waters, and the dew lay all night upon my branch.

¹⁹मी खूप पाणी शोषून घेऊ शकणारी मुळे असलेल्या व ज्याच्या फांद्या दवाने ओल्या झालेल्या आहेत अशा झाडासारखा असेन, असे मला वाटत असे.

²⁰My glory was fresh in me, and my bow was renewed in my hand.

²⁰मला रोज नवतरुण झाल्यासारखे वाटत असे. रोज नवीन बाण सोडण्याइतकी शक्ती आपल्यात आहे असे मला वाटत असे.

²¹Unto me men gave ear, and waited, and kept silence at my counsel.

²¹“पूर्वी लोक माझे ऐकत असत माझ्या उपदेशाची वाट पाहात ते शांत बसत.

²²After my words they spake not again; and my speech dropped upon them.

²²मी माझे बोलणे संपवल्यानंतर ऐकणाऱ्यांना आणखी काही बोलायचे नसे. माझे शब्द त्यांच्या कानावर हळूवारपणे पडत.

²³And they waited for me as for the rain; and they opened their mouth wide as for the latter rain.

²³पावसाची वाट पाहिल्यासारखी ते माझ्या बोलण्याची वाट पाहात. वसंतातल्या पावसासारखे ते माझे शब्द पिऊन टाकत.

²⁴If I laughed on them, they believed it not; and the light of my countenance they cast not down.

²⁴काही लोकांनी आशा सोडून दिली होती. त्यांचे धैर्य खचले होते. परंतु मी त्यांच्याबरोबर हसलो. माझ्या हास्याने त्याना बरे वाटले.

²⁵I chose out their way, and sat chief, and dwelt as a king in the army, as one that comforteth the mourners.

²⁵मी त्यांचा प्रमुख असूनही त्यांच्याबरोबर राहाण्याचे ठरवले. आपल्या सैन्याबरोबर तळ ठोकून बसलेल्या राजासारखा दु:खी असलेल्यांचे सांत्वन करणाऱ्या राजासारखा मी होतो.