¹Whoso loveth instruction loveth knowledge: but he that hateth reproof is brutish.

¹ اگر اشتباهات شخص عاقل را به او بگویی، خوشحال می‌شود؛ امّا احمق از انتقاد نفرت دارد.

²A good man obtaineth favour of the LORD: but a man of wicked devices will he condemn.

² خداوند از مردم خیرخواه خشنود است، امّا کسانی را که نقشه‌های شیطانی می‌کشند، محکوم می‌کند.

³A man shall not be established by wickedness: but the root of the righteous shall not be moved.

³ انسان از بدی به جایی نمی‌رسد، امّا مردم درستکار ثابت و استوار خواهند بود.

⁴A virtuous woman is a crown to her husband: but she that maketh ashamed is as rottenness in his bones.

⁴ زن پاکدامن مایهٔ سرافرازی و شادی شوهرش می‌باشد. امّا زنی که موجب شرمندگی شوهرش می‌شود، مانند سرطان استخوان است.

⁵The thoughts of the righteous are right: but the counsels of the wicked are deceit.

⁵ راستگویان، با انصاف با تو برخورد می‌کنند، امّا نیّت شریران این است که تو را گول بزنند.

⁶The words of the wicked are to lie in wait for blood: but the mouth of the upright shall deliver them.

⁶ سخنان شخص شریر کشنده است، امّا سخنان شخص نیکو تهدید شدگان را رهایی می‌بخشد.

⁷The wicked are overthrown, and are not: but the house of the righteous shall stand.

⁷ مردم شریر هلاک می‌شوند و نسل آنها باقی نمی‌ماند، ولی نسل مردم نیک پایدار خواهند بود.

⁸A man shall be commended according to his wisdom: but he that is of a perverse heart shall be despised.

⁸ شخص عاقل مورد احترام همه است، امّا مردم احمق خوار می‌شوند.

⁹He that is despised, and hath a servant, is better than he that honoureth himself, and lacketh bread.

⁹ اگر انسان یک شخص معمولی باشد و به اندازهٔ احتیاجش داشته باشد، بهتر از این است که خود را آدم بزرگی نشان بدهد ولی نان شب نداشته باشد.

¹⁰A righteous man regardeth the life of his beast: but the tender mercies of the wicked are cruel.

¹⁰ شخص نیکو برای جان حیوانات خود هم فکر می‌کند، امّا مردم شریر به آنها ظلم می‌کنند.

¹¹He that tilleth his land shall be satisfied with bread: but he that followeth vain persons is void of understanding.

¹¹ زارع پرکار آذوقه فراوان خواهد داشت، امّا کسی‌که وقت خود را بیهوده تلف می‌کند، احمق است.

¹²The wicked desireth the net of evil men: but the root of the righteous yieldeth fruit.

¹² تنها چیزی که مردم شریر می‌خواهند، این است که کارهای ظالمانه انجام دهند، امّا کارهای مردم نیک نتایج خوبی خواهد داشت.

¹³The wicked is snared by the transgression of his lips: but the just shall come out of trouble.

¹³ مردم شریر به وسیلهٔ حرفهای خود گرفتار می‌شوند، امّا شخص عادل از گرفتاری نجات پیدا می‌کند.

¹⁴A man shall be satisfied with good by the fruit of his mouth: and the recompence of a man's hands shall be rendered unto him.

¹⁴ اجرت و پاداش هرکس مربوط به حرفهایی است که می‌زند و کارهایی که انجام می‌دهد. هرچه بکاری همان را درو می‌‌کنی.

¹⁵The way of a fool is right in his own eyes: but he that hearkeneth unto counsel is wise.

¹⁵ مردم احمق خیال می‌کنند که همه‌چیز را خوب می‌دانند، امّا مردم عاقل به نصایح دیگران توجّه می‌کنند.

¹⁶A fool's wrath is presently known: but a prudent man covereth shame.

¹⁶ احمق خشم خود را فوراً ظاهر می‌کند، امّا مردم عاقل بی‌احترامی و توهین را نادیده می‌گیرند.

¹⁷He that speaketh truth sheweth forth righteousness: but a false witness deceit.

¹⁷ وقتی‌که حقیقت را می‌گویید، عدالت انجام می‌شود؛ ولی دروغ، عدالت را زیر پا می‌گذارد.

¹⁸There is that speaketh like the piercings of a sword: but the tongue of the wise is health.

¹⁸ سخنی که از روی نادانی گفته شود مثل شمشیر تیز قلب انسان را جریحه‌دار می‌کند، امّا سخنان عاقلان دل را التیام می‌بخشد.

¹⁹The lip of truth shall be established for ever: but a lying tongue is but for a moment.

¹⁹ عمر دروغ کوتاه است، امّا راستی تا ابد استوار می‌ماند.

²⁰Deceit is in the heart of them that imagine evil: but to the counsellors of peace is joy.

²⁰ کسانی‌که افکار شیطانی دارند، دلشان پر از فریب است، امّا آنانی‌که کارهای نیکو می‌کنند، خوشحال می‌شوند.

²¹There shall no evil happen to the just: but the wicked shall be filled with mischief.

²¹ برای مردم درستکار واقعهٔ بد رخ نمی‌دهد، امّا شریران همیشه در زحمت هستند.

²²Lying lips are abomination to the LORD: but they that deal truly are his delight.

²² خداوند از دروغگویان متنفّر است، امّا از مردم درستکار خشنود است.

²³A prudent man concealeth knowledge: but the heart of fools proclaimeth foolishness.

²³ شخص حکیم، دانش خود را آشکار نمی‌کند، امّا احمق فوراً نادانی خود را ظاهر می‌سازد.

²⁴The hand of the diligent shall bear rule: but the slothful shall be under tribute.

²⁴ سعی و کوشش به تو قدرت و توانایی می‌بخشد، امّا تنبلی تو را به بردگی می‌اندازد.

²⁵Heaviness in the heart of man maketh it stoop: but a good word maketh it glad.

²⁵ نگرانی، شادی را از بین می‌برد، ولی سخنان خوب دل را شاد می‌سازد.

²⁶The righteous is more excellent than his neighbour: but the way of the wicked seduceth them.

²⁶ مردم درستکار، راهنمای دوستان خود هستند، امّا راه شریران گمراه کننده است.

²⁷The slothful man roasteth not that which he took in hunting: but the substance of a diligent man is precious.

²⁷ مردم تنبل حتّی شکار خود را هم کباب نمی‌کنند، امّا مردم زرنگ از هر فرصتی استفاده می‌کنند. عدالت و راستی، راه زندگی و نادرستی، راه مرگ و نابودی است.

²⁸In the way of righteousness is life: and in the pathway thereof there is no death.

²⁸ عدالت و راستی، راه زندگی و نادرستی، راه مرگ و نابودی است.