¹Blessed be the LORD my strength which teacheth my hands to war, and my fingers to fight:

¹ خداوند را که پشتیبان من است سپاس باد! او مرا برای میدان جنگ تعلیم می‌دهد.

²My goodness, and my fortress; my high tower, and my deliverer; my shield, and he in whom I trust; who subdueth my people under me.

² او پشت و پناه من است، او سپر و نجات‌دهندهٔ من است، به او توکّل دارم و او مردم را تحت فرمان من خواهد آورد.

³LORD, what is man, that thou takest knowledge of him! or the son of man, that thou makest account of him!

³ خداوندا، انسان چیست که تو به او توجّه داری؟ و بنی‌آدم کیست که او را به‌خاطر آوری؟

⁴Man is like to vanity: his days are as a shadow that passeth away.

⁴ او مانند سایه درگذر است و عمرش بیش از یک نفس نیست.

⁵Bow thy heavens, O LORD, and come down: touch the mountains, and they shall smoke.

⁵ ای خداوند، آسمان را بگشا و پایین بیا. کوهها را لمس کن تا از آنها دود برخیزد.

⁶Cast forth lightning, and scatter them: shoot out thine arrows, and destroy them.

⁶ رعد و برق را بفرست و دشمنان خود را پراکنده کن و با تیرهای خود آنها را تار و مار گردان.

⁷Send thine hand from above; rid me, and deliver me out of great waters, from the hand of strange children;

⁷ دست خود را از عالم بالا دراز کن و مرا از عمق آبها، و از دست این بیگانگان نجات بده.

⁸Whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood.

⁸ حرفهای آنان دروغ است و قسم دروغ می‌خورند.

⁹I will sing a new song unto thee, O God: upon a psaltery and an instrument of ten strings will I sing praises unto thee.

⁹ خداوندا، برای تو سرودی تازه می‌خوانم و با بربط ده تار می‌سرایم.

¹⁰It is he that giveth salvation unto kings: who delivereth David his servant from the hurtful sword.

¹⁰ پادشاهان را به پیروزی می‌رسانی و بنده‌ات، داوود را آزاد می‌سازی.

¹¹Rid me, and deliver me from the hand of strange children, whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood:

¹¹ خداوندا، مرا از دست دشمن ظالم برهان و از چنگ بیگانگان که سخنانشان سراسر دروغ است، نجات بده.

¹²That our sons may be as plants grown up in their youth; that our daughters may be as corner stones, polished after the similitude of a palace:

¹² پسران ما در جوانی، همچون نهالان، برومند و قد بلند گردند، دختران ما، چون ستونهای تراشیدهٔ کاخ پادشاهان باشند،

¹³That our garners may be full, affording all manner of store: that our sheep may bring forth thousands and ten thousands in our streets:

¹³ انبارهای ما، پُر از محصولات گوناگون، و گوسفندان ما در صحرا هزاران برّه بزایند.

¹⁴That our oxen may be strong to labour; that there be no breaking in, nor going out; that there be no complaining in our streets.

¹⁴ گاوهای ما، بدون از دست دادن گوساله‌ای، بارور و کثیر شوند. در کوچه‌های ما صدای هیچ غم و ناله‌ای نباشد. خوشا به حال ملّتی که از این برکات بهره‌مند گردند و خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است.

¹⁵Happy is that people, that is in such a case: yea, happy is that people, whose God is the LORD.

¹⁵ خوشا به حال ملّتی که از این برکات بهره‌مند گردند و خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است.