¹I will love thee, O LORD, my strength.

¹ ای خداوند، ای توانایی من! تو را دوست می‌دارم.

²The LORD is my rock, and my fortress, and my deliverer; my God, my strength, in whom I will trust; my buckler, and the horn of my salvation, and my high tower.

² خداوند پشتیبان من است؛ پناهگاه مستحکم من، خدای من نجات‌دهندهٔ من است. او همانند یک پناهگاه از من محافظت می‌کند؛ او مرا حمایت می‌کند و مرا در امنیّت نگاه می‌دارد.

³I will call upon the LORD, who is worthy to be praised: so shall I be saved from mine enemies.

³ خداوند را که شایستهٔ سپاس و ستایش است، می‌طلبم و از شرّ دشمنان در امان هستم.

⁴The sorrows of death compassed me, and the floods of ungodly men made me afraid.

⁴ طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اند و امواج نابود‌کننده احاطه‌ام کرده‌اند.

⁵The sorrows of hell compassed me about: the snares of death prevented me.

⁵ طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اند و مرگ دام خود را بر سر راهم قرار داده.

⁶In my distress I called upon the LORD, and cried unto my God: he heard my voice out of his temple, and my cry came before him, even into his ears.

⁶ در مشکلاتم به حضور خداوند زاری نمودم. از خدای خود کمک خواستم. او از معبد بزرگ خود نالهٔ مرا شنید و فریاد من به گوشش رسید.

⁷Then the earth shook and trembled; the foundations also of the hills moved and were shaken, because he was wroth.

⁷ آنگاه زمین لرزید و تکان خورد. و بنیاد کوهستان از شدّت خشم او به لرزه افتاد. کوهها لرزیدند و اساس آنها متزلزل شد.

⁸There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals were kindled by it.

⁸ از سوراخهای بینی او دود برآمد. از دهانش زغال برافروخته و آتشِ کُشنده بیرون آمد.

⁹He bowed the heavens also, and came down: and darkness was under his feet.

⁹ او آسمان را شكافت و فرود آمد و زیر پاهایش ابرهای سیاه بود.

¹⁰And he rode upon a cherub, and did fly: yea, he did fly upon the wings of the wind.

¹⁰ با سرعت بر فرشتهٔ بالدار خود پرواز کرد او بر بالهای باد پرواز کرد.

¹¹He made darkness his secret place; his pavilion round about him were dark waters and thick clouds of the skies.

¹¹ او با تاریکی خود را پوشاند و ابرهای سیاهِ باران‌زا احاطه‌اش کردند.

¹²At the brightness that was before him his thick clouds passed, hail stones and coals of fire.

¹² نور درخشان حضور او با تگرگ و شعلهٔ افروخته، پردهٔ ابرهای سیاه را شکافت.

¹³The LORD also thundered in the heavens, and the Highest gave his voice; hail stones and coals of fire.

¹³ خداوند نیز در آسمانها با صدای رعدآسا سخن گفت و صدای خداوند متعال شنیده شد.

¹⁴Yea, he sent out his arrows, and scattered them; and he shot out lightnings, and discomfited them.

¹⁴ تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنان خود را پراکنده ساخت و با رعد و برق، همه را آشفته کرد.

¹⁵Then the channels of waters were seen, and the foundations of the world were discovered at thy rebuke, O LORD, at the blast of the breath of thy nostrils.

¹⁵ کف دریا ظاهر شد، و بنیاد زمین آشکار گردید هنگامی که دشمنانت را توبیخ کردی و با خشم بر آنها غریدی.

¹⁶He sent from above, he took me, he drew me out of many waters.

¹⁶ خداوند دستش را از آسمان دراز کرد و مرا برگرفت؛ و از آبهای عمیق مرا بیرون كشید.

¹⁷He delivered me from my strong enemy, and from them which hated me: for they were too strong for me.

¹⁷ او مرا از دست دشمنان قدرتمندم و از دست تمام آنانی که از من متنفّرند رهانید. آنها برایم خیلی قوی بودند.

¹⁸They prevented me in the day of my calamity: but the LORD was my stay.

¹⁸ وقتی در سختی بودم، بر سرم ریختند، امّا خداوند از من حمایت کرد.

¹⁹He brought me forth also into a large place; he delivered me, because he delighted in me.

¹⁹ او مرا کمک کرد تا از خطر رهایی یابم؛ او مرا نجات داد زیرا از من خشنود بود.

²⁰The LORD rewarded me according to my righteousness; according to the cleanness of my hands hath he recompensed me.

²⁰ خداوند به‌خاطر نیكو‌كاری‌ام به من پاداش داد و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت داد.

²¹For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God.

²¹ من دستورات خداوند را بجا آورده و روی خود را از خدا برنگردانیده‌ام،

²²For all his judgments were before me, and I did not put away his statutes from me.

²² احکام او را انجام داده‌ و از اوامر او سرپیچی نکرده‌ام.

²³I was also upright before him, and I kept myself from mine iniquity.

²³ در پیشگاه او بی‌عیب بوده‌ و از گناه خودداری کرده‌ام.

²⁴Therefore hath the LORD recompensed me according to my righteousness, according to the cleanness of my hands in his eyesight.

²⁴ بنابراین به‌خاطر نیكوکاری‌ام به من پاداش داد و به‌خاطر بی‌گناهی‌‌ام به من برکت عطا نمود.

²⁵With the merciful thou wilt shew thyself merciful; with an upright man thou wilt shew thyself upright;

²⁵ ای خداوند تو با اشخاص وفادار، وفادار هستی، و به مردم بی‌عیب، نیكویی می‌كنی.

²⁶With the pure thou wilt shew thyself pure; and with the froward thou wilt shew thyself froward.

²⁶ با کسانی‌که پاک هستند به پاکی رفتار می‌نمایی و با کسانی‌که کجرو هستند مخالفت می‌کنی.

²⁷For thou wilt save the afflicted people; but wilt bring down high looks.

²⁷ تو فروتنان را نجات می‌بخشی و اشخاص متکبّر را سرنگون می‌کنی.

²⁸For thou wilt light my candle: the LORD my God will enlighten my darkness.

²⁸ ای خداوند تو نور من هستی، تو تاریكی مرا روشن گردان.

²⁹For by thee I have run through a troop; and by my God have I leaped over a wall.

²⁹ با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم و دژهای آنان را درهم می‌شکنم.

³⁰As for God, his way is perfect: the word of the LORD is tried: he is a buckler to all those that trust in him.

³⁰ راه خدا کامل و وعدهٔ خداوند قابل اطمینان است. او حافظ کسانی است که به او پناه می‌آورند.

³¹For who is God save the LORD? or who is a rock save our God?

³¹ خداوند تنها خداست؛ خدا تنها تکیه‌گاه ماست.

³²It is God that girdeth me with strength, and maketh my way perfect.

³² خداست که مرا قدرت بخشیده، و راه مرا امن ساخته است.

³³He maketh my feet like hinds' feet, and setteth me upon my high places.

³³ پاهای مرا مانند پاهای آهو ساخته و بر کوهها استوارم نموده است.

³⁴He teacheth my hands to war, so that a bow of steel is broken by mine arms.

³⁴ دستهایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد تا بتوانم قویترین کمان را به دست گیرم.

³⁵Thou hast also given me the shield of thy salvation: and thy right hand hath holden me up, and thy gentleness hath made me great.

³⁵ ای خداوند تو از من حمایت نموده و مرا نجات دادی؛ توجّه تو مرا قوی گردانید، و کمک تو مرا حفظ نمود.

³⁶Thou hast enlarged my steps under me, that my feet did not slip.

³⁶ راه را برای قدمهایم وسیع ساختی تا پاهایم نلغزد.

³⁷I have pursued mine enemies, and overtaken them: neither did I turn again till they were consumed.

³⁷ دشمنانم را تعقیب کردم و آنها را گرفتم و تا آنها را از بین نبردم، بازنگشتم.

³⁸I have wounded them that they were not able to rise: they are fallen under my feet.

³⁸ آنها را بکلّی پایمال نمودم تا دیگر برنخیزند و به زیر پاهایم جان دادند.

³⁹For thou hast girded me with strength unto the battle: thou hast subdued under me those that rose up against me.

³⁹ تو برای مبارزه به من نیرو بخشیدی و دشمنانم زیر پاهایم جان دادند.

⁴⁰Thou hast also given me the necks of mine enemies; that I might destroy them that hate me.

⁴⁰ دشمنانم را متواری ساختی و من کسانی را که از من نفرت داشتند، نابود کردم.

⁴¹They cried, but there was none to save them: even unto the LORD, but he answered them not.

⁴¹ آنها برای کمک زاری نمودند، امّا کسی به دادشان نرسید. خداوند را صدا کردند، امّا او به آنها جوابی نداد.

⁴²Then did I beat them small as the dust before the wind: I did cast them out as the dirt in the streets.

⁴² من آنها را همچون غبار خرد کردم، که باد آنها را پراکنده می‌کند و زیر پاهای خود مانند گل و لای کوچه، پایمال نمودم.

⁴³Thou hast delivered me from the strivings of the people; and thou hast made me the head of the heathen: a people whom I have not known shall serve me.

⁴³ تو مرا از دست مردم ستیزه‌گر رهانیدی، و مرا فرمانروای ملتّها ساختی؛ و مردمی را که نمی‌شناختم، اکنون مرا خدمت می‌کنند.

⁴⁴As soon as they hear of me, they shall obey me: the strangers shall submit themselves unto me.

⁴⁴ بیگانگان نزد من تعظیم می‌کنند و دستوراتم را فوراً اطاعت می‌نمایند.

⁴⁵The strangers shall fade away, and be afraid out of their close places.

⁴⁵ آنها دلسرد شده‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

⁴⁶The LORD liveth; and blessed be my rock; and let the God of my salvation be exalted.

⁴⁶ خداوند زنده است! حامی خود را ستایش می‌کنم، متبارک باد خدای قدرتمند که مرا نجات می‌دهد.

⁴⁷It is God that avengeth me, and subdueth the people under me.

⁴⁷ او در برابر دشمنان، مرا پیروزی می‌بخشد و ملل جهان را به دست من مغلوب می‌سازد.

⁴⁸He delivereth me from mine enemies: yea, thou liftest me up above those that rise up against me: thou hast delivered me from the violent man.

⁴⁸ او مرا از دست دشمنانم می‌رهاند، خداوندا تو مرا نزد دشمنانم سرفرازم می‌سازی و از چنگ مردم ظالم نجات می‌دهی.

⁴⁹Therefore will I give thanks unto thee, O LORD, among the heathen, and sing praises unto thy name.

⁴⁹ بنابراین من تو را در میان ملّتها ستایش می‌کنم و سرود ستایش برای تو می‌خوانم. خدا پیروزی بزرگی نصیب پادشاه خود می‌کند و به برگزیدهٔ خود، داوود، و فرزندان او برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.

⁵⁰Great deliverance giveth he to his king; and sheweth mercy to his anointed, to David, and to his seed for evermore.

⁵⁰ خدا پیروزی بزرگی نصیب پادشاه خود می‌کند و به برگزیدهٔ خود، داوود، و فرزندان او برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.