¹O lord, rebuke me not in thy wrath: neither chasten me in thy hot displeasure.

¹ خداوندا، هنگامی‌که خشمناک هستی مرا مجازات نکن.

²For thine arrows stick fast in me, and thy hand presseth me sore.

² تیرهای تو در بدنم فرو رفته‌اند؛ و مرا به زمین زده‌ای.

³There is no soundness in my flesh because of thine anger; neither is there any rest in my bones because of my sin.

³ به‌خاطر خشم تو در عذاب شدید هستم. از دست گناهانم، همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

⁴For mine iniquities are gone over mine head: as an heavy burden they are too heavy for me.

⁴ چون گناهان من از سرم گذشته و برای من بار سنگینی شده‌اند.

⁵My wounds stink and are corrupt because of my foolishness.

⁵ به‌خاطر حماقتم، زخمهای بدنم بو گرفته و متعفّن شده‌اند.

⁶I am troubled; I am bowed down greatly; I go mourning all the day long.

⁶ به خود می‌پیچم و قامتم منحنی شده و سراسر روز ناله می‌کنم.

⁷For my loins are filled with a loathsome disease: and there is no soundness in my flesh.

⁷ کمرم از شدّت درد می‌‌سوزد و همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

⁸I am feeble and sore broken: I have roared by reason of the disquietness of my heart.

⁸ بکلّی لِه شده و از بین رفته‌ام و از شدّت ناله به تلاطم افتاده‌‌ام.

⁹Lord, all my desire is before thee; and my groaning is not hid from thee.

⁹ خداوندا، تو از خواسته‌های من آگاهی و ناله‌ها‌یم از تو پنهان نیست.

¹⁰My heart panteth, my strength faileth me: as for the light of mine eyes, it also is gone from me.

¹⁰ دل من به تپش افتاده و نیرویم را از دست داده‌ام و نوری در چشمم نمانده است.

¹¹My lovers and my friends stand aloof from my sore; and my kinsmen stand afar off.

¹¹ دوستان و همسایگانم به‌خاطر بلایی که بر من آمده از من دوری می‌کنند و حتّی خویشاوندانم از من گریزانند.

¹²They also that seek after my life lay snares for me: and they that seek my hurt speak mischievous things, and imagine deceits all the day long.

¹² دشمنان جانم برایم دام گسترده‌اند و کسانی‌که می‌‌‌خواهند مرا اذیّت کنند، تهدیدم می‌کنند و تمام روز برایم نقشه می‌کشند.

¹³But I, as a deaf man, heard not; and I was as a dumb man that openeth not his mouth.

¹³ امّا من مانند ناشنوایی هستم که نمی‌شنود و همچون لالی که حرف نمی‌زند.

¹⁴Thus I was as a man that heareth not, and in whose mouth are no reproofs.

¹⁴ بلی، مانند کرها نه می‌شنوم و نه جواب می‌دهم.

¹⁵For in thee, O LORD, do I hope: thou wilt hear, O Lord my God.

¹⁵ امّا ای خداوند، به تو توکّل دارم. ای خداوند، خدای من، تو جواب خواهی داد.

¹⁶For I said, Hear me, lest otherwise they should rejoice over me: when my foot slippeth, they magnify themselves against me.

¹⁶ من به درگاه تو دعا می‌کنم. تو نگذار که آنان از ناراحتی من شاد شوند و بر خود ببالند.

¹⁷For I am ready to halt, and my sorrow is continually before me.

¹⁷ جانم به لب رسیده است و از شدّت درد لحظه‌ای آرام ندارم.

¹⁸For I will declare mine iniquity; I will be sorry for my sin.

¹⁸ من به گناهان خود اعتراف می‌کنم و از خطاهایی که کرده‌‌ام پشیمانم.

¹⁹But mine enemies are lively, and they are strong: and they that hate me wrongfully are multiplied.

¹⁹ دشمنانم سالم و قوی هستند و آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند بسیارند.

²⁰They also that render evil for good are mine adversaries; because I follow the thing that good is.

²⁰ آنانی که به عوض نیکی‌های من به من بدی می‌کنند با من مخالفت می‌کنند، چون من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

²¹Forsake me not, O LORD: O my God, be not far from me.

²¹ خداوندا، مرا ترک مکن! ای خدای من، از من دور مباش! ای خداوند، ای نجات‌دهندهٔ من، به کمک من بشتاب!

²²Make haste to help me, O Lord my salvation.

²² ای خداوند، ای نجات‌دهندهٔ من، به کمک من بشتاب!