¹Give ear, O Shepherd of Israel, thou that leadest Joseph like a flock; thou that dwellest between the cherubims, shine forth.

¹ ای شبان اسرائیل به ما گوش بده. ای که طایفهٔ یوسف را همانند گلّهٔ گوسفند راهنمایی می‌کنی و بر بالای فرشتگان نگهبان جلوس نموده‌ای، تجلّی فرما.

²Before Ephraim and Benjamin and Manasseh stir up thy strength, and come and save us.

² قدرت خود را بر طایفه‌های افرایم، بنیامین و منسی نمایان ساز و ما را نجات بده.

³Turn us again, O God, and cause thy face to shine; and we shall be saved.

³ خدایا، ما را بازآور. بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.

⁴O LORD God of hosts, how long wilt thou be angry against the prayer of thy people?

⁴ ای خداوند متعال، تا به کی بر قوم خود غضبناک خواهی بود و دعای ما را مستجاب نخواهی کرد؟

⁵Thou feedest them with the bread of tears; and givest them tears to drink in great measure.

⁵ غم و غصّه را خوراک ما ساختی و جام ما را از اشک لبریز گرداندی.

⁶Thou makest us a strife unto our neighbours: and our enemies laugh among themselves.

⁶ سرزمین ما را میدان تاخت و تاز همسایگان ما کردی و دشمنان ما، ما را مسخره می‌کنند.

⁷Turn us again, O God of hosts, and cause thy face to shine; and we shall be saved.

⁷ ای خدای متعال، ما را به پیشگاه خود بازآور. بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.

⁸Thou hast brought a vine out of Egypt: thou hast cast out the heathen, and planted it.

⁸ تو ما را مانند درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و مردمی را که در آن سرزمین بودند، از آنجا بیرون راندی.

⁹Thou preparedst room before it, and didst cause it to take deep root, and it filled the land.

⁹ آنجا را پاک کردی و قوم تو در آنجا ریشه دوانیده، سراسر آن سرزمین را پُر ساختند.

¹⁰The hills were covered with the shadow of it, and the boughs thereof were like the goodly cedars.

¹⁰ کوهها را با سایهٔ خود پوشاندند و با شاخه‏‌های خویش درختان سرو را دربر گرفتند.

¹¹She sent out her boughs unto the sea, and her branches unto the river.

¹¹ شاخه‏‌های خود را تا سواحل دریای مدیترانه از یک سو و تا رود فرات از سوی دیگر گستردند.

¹²Why hast thou then broken down her hedges, so that all they which pass by the way do pluck her?

¹² پس چرا دیوارهای آن را فرو ریختی، تا هر رهگذری میوه‌های آن را بچیند؟

¹³The boar out of the wood doth waste it, and the wild beast of the field doth devour it.

¹³ گرازها آن را پایمال کنند و حیوانات وحشی آن را بخورند.

¹⁴Return, we beseech thee, O God of hosts: look down from heaven, and behold, and visit this vine;

¹⁴ ای خدای لشکرها، به سوی ما بازگرد، از آسمان نگاه کن و ببین، و بر این درخت مو توجّه فرما.

¹⁵And the vineyard which thy right hand hath planted, and the branch that thou madest strong for thyself.

¹⁵ بیا و این تاکی را که خودت نشاندی، حفظ کن، این تاکی که آن را تنومند نمودی.

¹⁶It is burned with fire, it is cut down: they perish at the rebuke of thy countenance.

¹⁶ دشمنان ما، آن را آتش زدند و ویران کردند، پس آنها را به غضب خود گرفتار کن و از بین ببر.

¹⁷Let thy hand be upon the man of thy right hand, upon the son of man whom thou madest strong for thyself.

¹⁷ امّا از قومی که خودت برگزیده‌ای و قدرت بخشیده‌ای حمایت کن و محافظت فرما.

¹⁸So will not we go back from thee: quicken us, and we will call upon thy name.

¹⁸ ما هرگز دوباره از تو روی بر نمی‌تابیم، ما را زنده نگه‌دار و ما تو را ستایش خواهیم كرد. ای خدای متعال، ما را به پیشگاه خود بازآور. بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.

¹⁹Turn us again, O LORD God of hosts, cause thy face to shine; and we shall be saved.

¹⁹ ای خدای متعال، ما را به پیشگاه خود بازآور. بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.