¹And Jesus entered and passed through Jericho.

¹Pastaj Jezusi hyri në Jeriko dhe po kalonte nëpër qytet;

²And, behold, there was a man named Zacchaeus, which was the chief among the publicans, and he was rich.

²dhe ja, një njeri i quajtur Zake, i cili ishte kryetari i tagrambledhësve dhe ishte i pasur.

³And he sought to see Jesus who he was; and could not for the press, because he was little of stature.

³Ai kërkonte të shihte kush ishte Jezusi, por nuk mundte për shkak të turmës, sepse ishte i shkurtër nga shtati.

⁴And he ran before, and climbed up into a sycomore tree to see him: for he was to pass that way.

⁴Atëherë rendi përpara dhe u ngjit në një fik për ta parë, sepse ai duhet të kalonte andej.

⁵And when Jesus came to the place, he looked up, and saw him, and said unto him, Zacchaeus, make haste, and come down; for to day I must abide at thy house.

⁵Dhe kur Jezusi arriti në atë vend, i çoi sytë, e pa dhe i tha: ''Zake, zbrit shpejt poshtë, sepse sot duhet të rri në shtëpinë tënde''.

⁶And he made haste, and came down, and received him joyfully.

⁶Dhe ai zbriti me nxitim dhe e priti me gëzim.

⁷And when they saw it, they all murmured, saying, That he was gone to be guest with a man that is a sinner.

⁷Kur panë këtë, të gjithë murmuritën, duke thënë: ''Ai shkoi të rrijë në shtëpinë e një njeriu mëkatar''.

⁸And Zacchaeus stood, and said unto the Lord: Behold, Lord, the half of my goods I give to the poor; and if I have taken any thing from any man by false accusation, I restore him fourfold.

⁸Por Zakeu u çua dhe i tha Zotit: ''Zot, unë po u jap të varfërve gjysmën e pasurisë sime dhe, po të kem marrë ndonjë gjë nga ndonjëri me mashtrim, do t'ia kthej katërfish''.

⁹And Jesus said unto him, This day is salvation come to this house, forsomuch as he also is a son of Abraham.

⁹Dhe Jezusi i tha: ''Sot në këtë shtëpi ka hyrë shpëtimi, sepse edhe ky është bir i Abrahamit.

¹⁰For the Son of man is come to seek and to save that which was lost.

¹⁰Sepse Biri i njeriut erdhi të kërkojë dhe të shpëtojë atë që kishte humbur''.

¹¹And as they heard these things, he added and spake a parable, because he was nigh to Jerusalem, and because they thought that the kingdom of God should immediately appear.

¹¹Dhe, ndërsa ata po i dëgjonin këto, Jezusi vazhdoi të tregojë një shëmbëlltyrë, sepse ai ishte afër Jeruzalemit dhe ata mendonin se mbretëria e Perëndisë do të shfaqej menjëherë.

¹²He said therefore, A certain nobleman went into a far country to receive for himself a kingdom, and to return.

¹²Tha, pra: ''Një njeri fisnik shkoi në një vend të largët për të marrë në dorëzim një mbretëri e pastaj të kthehej.

¹³And he called his ten servants, and delivered them ten pounds, and said unto them, Occupy till I come.

¹³Dhe, si i thirri dhjetë shërbëtorët e vet, u dha dhjetë mina dhe u tha atyre: "Tregtoni deri sa të kthehem".

¹⁴But his citizens hated him, and sent a message after him, saying, We will not have this man to reign over us.

¹⁴Por qytetarët e vet e urrenin dhe i dërguan pas një përfaqësi duke thënë: "Nuk duam që ky të mbretërojë përmbi ne".

¹⁵And it came to pass, that when he was returned, having received the kingdom, then he commanded these servants to be called unto him, to whom he had given the money, that he might know how much every man had gained by trading.

¹⁵Dhe kur ai u kthye, pasi e mori në dorëzim mbretërinë, urdhëroi t'i thërresin ata shërbëtorët, të cilëve u kishte dhënë paratë për të marrë vesh sa kishte fituar secili duke tregtuar.

¹⁶Then came the first, saying, Lord, thy pound hath gained ten pounds.

¹⁶Atëherë doli i pari dhe tha: "Zot, mina jote dha dhjetë mina të tjera";

¹⁷And he said unto him, Well, thou good servant: because thou hast been faithful in a very little, have thou authority over ten cities.

¹⁷dhe ai tha: "Mirë, o shërbëtor i mirë, sepse ke qenë besnik në gjëra të vogëla, merr sundimin mbi dhjetë qytete".

¹⁸And the second came, saying, Lord, thy pound hath gained five pounds.

¹⁸Pastaj erdhi i dyti duke thënë: "Zot, mina jote dha edhe pesë mina";

¹⁹And he said likewise to him, Be thou also over five cities.

¹⁹dhe ai i tha edhe këtij: "Edhe ti ji sundimtar mbi pesë qytete".

²⁰And another came, saying, Lord, behold, here is thy pound, which I have kept laid up in a napkin:

²⁰Atëherë erdhi një tjetër i cili tha: "Zot, ja mina jote që e ruajta në një shami,

²¹For I feared thee, because thou art an austere man: thou takest up that thou layedst not down, and reapest that thou didst not sow.

²¹sepse kisha frikë nga ti, që je njeri i rreptë; ti merr atë që nuk ke vënë dhe korr atë që nuk ke mbjellë".

²²And he saith unto him, Out of thine own mouth will I judge thee, thou wicked servant. Thou knewest that I was an austere man, taking up that I laid not down, and reaping that I did not sow:

²²Dhe zoti i tij i tha: "Do të të gjykoj nga vetë fjalët e tua, o shërbëtor i keq; ti e dije se jam njeri i rreptë, që marr atë që nuk kam vënë dhe korr atë që nuk kam mbjellë;

²³Wherefore then gavest not thou my money into the bank, that at my coming I might have required mine own with usury?

²³përse nuk e vure paranë time në bankë që, kur të kthehem, ta marr bashkë me përqindje?".

²⁴And he said unto them that stood by, Take from him the pound, and give it to him that hath ten pounds.

²⁴Pastaj u tha të pranishmëve: "Merrjani minën dhe ia jepni atij që ka dhjetë mina".

²⁵(And they said unto him, Lord, he hath ten pounds.)

²⁵Dhe ata i thanë: "Zot, po ai ka dhjetë mina".

²⁶For I say unto you, That unto every one which hath shall be given; and from him that hath not, even that he hath shall be taken away from him.

²⁶Unë po ju them se atij që ka, do t'i jepet; por atij që s'ka do t'i hiqet edhe ajo që ka.

²⁷But those mine enemies, which would not that I should reign over them, bring hither, and slay them before me.

²⁷Veç kësaj, i sillni këtu armiqtë e mi, të cilët nuk donin që unë të mbretëroja mbi ta dhe i vritni përpara meje!"''.

²⁸And when he had thus spoken, he went before, ascending up to Jerusalem.

²⁸Mbasi tha këto gjëra, ai shkoi përpara duke u ngjitur në Jeruzalem.

²⁹And it came to pass, when he was come nigh to Bethphage and Bethany, at the mount called the mount of Olives, he sent two of his disciples,

²⁹Dhe, si iu afrua Betfagës dhe Betanias, afër malit që quhet i Ullinjve, dërgoi dy nga dishepujt e vet,

³⁰Saying, Go ye into the village over against you; in the which at your entering ye shall find a colt tied, whereon yet never man sat: loose him, and bring him hither.

³⁰duke u thënë: ''Shkoni në fshatin përballë dhe, kur të hyni, do të gjeni aty një kërriç të lidhur, mbi të cilin nuk ka hipur kurrë njeri; zgjidheni atë dhe ma sillni.

³¹And if any man ask you, Why do ye loose him? thus shall ye say unto him, Because the Lord hath need of him.

³¹Dhe nëse ndokush ju pyet: "Përse po e zgjidhni?", u thoni atyre kështu: "Zoti ka nevojë"''.

³²And they that were sent went their way, and found even as he had said unto them.

³²Dhe ata që ishin dërguar shkuan dhe e gjetën ashtu siç u kishte thënë.

³³And as they were loosing the colt, the owners thereof said unto them, Why loose ye the colt?

³³Dhe, ndërsa ata po e zgjidhnin kërriçin, të zotët e tij u thanë atyre: ''Përse po e zgjidhni kërriçin?''.

³⁴And they said, The Lord hath need of him.

³⁴Dhe ata thanë: ''Zoti ka nevojë''.

³⁵And they brought him to Jesus: and they cast their garments upon the colt, and they set Jesus thereon.

³⁵Dhe e prunë, pra, te Jezusi dhe, mbasi i hidhnin rrobat e veta mbi kërriçin, e hipën Jezusin mbi të.

³⁶And as he went, they spread their clothes in the way.

³⁶Dhe, ndërsa ai ecte kështu përpara, ata shtronin rrobat e tyre në rrugë.

³⁷And when he was come nigh, even now at the descent of the mount of Olives, the whole multitude of the disciples began to rejoice and praise God with a loud voice for all the mighty works that they had seen;

³⁷Dhe kur ai iu afrua teposhtës së malit të Ullinjve, gjithë turma e dishepujve filloi me gëzim të lavdërojë Perëndinë me zë të lartë për të gjitha veprat e pushtetshme që kishin parë,

³⁸Saying, Blessed be the King that cometh in the name of the Lord: peace in heaven, and glory in the highest.

³⁸duke thënë: ''Bekuar qoftë Mbreti që po vjen në emër të Zotit; paqe në qiell dhe lavdi në vendet shumë të larta''.

³⁹And some of the Pharisees from among the multitude said unto him, Master, rebuke thy disciples.

³⁹Dhe disa farisenj që ishin midis turmës i thanë: ''Mësues, qorto dishepujt e tu!''.

⁴⁰And he answered and said unto them, I tell you that, if these should hold their peace, the stones would immediately cry out.

⁴⁰Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: ''Unë po ju them se në se këta do të heshtnin, gurët do të bërtisnin''.

⁴¹And when he was come near, he beheld the city, and wept over it,

⁴¹Dhe kur ai po afrohej, e pa qytetin dhe qau mbi të,

⁴²Saying, If thou hadst known, even thou, at least in this thy day, the things which belong unto thy peace! but now they are hid from thine eyes.

⁴²duke thënë: ''Oh, sikur ti, pikërisht ti, të njihje të paktën në ditën tënde ato që janë te nevojshme për paqen tënde! Por tashti ato janë të fshehura për sytë e tu.

⁴³For the days shall come upon thee, that thine enemies shall cast a trench about thee, and compass thee round, and keep thee in on every side,

⁴³Sepse përmbi ty do të vijnë ditë kur armiqtë e tu do të të qarkojnë me ledh, do të të rrethojnë dhe do të të zënë nga të gjitha anët.

⁴⁴And shall lay thee even with the ground, and thy children within thee; and they shall not leave in thee one stone upon another; because thou knewest not the time of thy visitation.

⁴⁴Dhe do të të rrëzojnë përtokë ty dhe bijtë e tu në ty; dhe s'do të lënë në ty gur mbi gur, sepse ti nuk e ke njohur kohën kur je vizituar''.

⁴⁵And he went into the temple, and began to cast out them that sold therein, and them that bought;

⁴⁵Pastaj, mbasi hyri në tempull, filloi t'i dëbojë jashtë ata që shistin e blinin,

⁴⁶Saying unto them, It is written, My house is the house of prayer: but ye have made it a den of thieves.

⁴⁶duke u thënë atyre: ''Éshtë shkruar: "Shtëpia ime është shtëpi e lutjes, por ju e bëtë shpellë kusarësh"''.

⁴⁷And he taught daily in the temple. But the chief priests and the scribes and the chief of the people sought to destroy him,

⁴⁷Çdo ditë ai mësonte në tempull. Dhe krerët e priftërinjve, skribët dhe krerët e popullit kërkonin ta vrisnin.

⁴⁸And could not find what they might do: for all the people were very attentive to hear him.

⁴⁸Dhe nuk arrinin dot të vendosnin çfarë të bënin; sepse gjithë populli e dëgjonte me vemendje të madhe.